مدیر دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت در نامه‌ای مضرات و شرایط استفاده از ظروف مسی را تشریح کرد.
مدیر دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت در نامه‌ای مضرات و شرایط استفاده از ظروف مسی را تشریح کرد.چند وقتی است که تبلیغات ظروف مسی در برنامه‌های آشپزی رسانه ملی به شدت رواج پیدا کرده، همین امر نیز باعث گرایش مردم به استفاده از این ظروف شده است.
همین موضوع باعث واکنش زهرا عبدالهی مدیر دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت شد.
وی در نامه‌ای به دانشگاههای علوم پزشکی شرایط استفاده از ظروف مسی و مضرات مصرف غلط از این ظروف را یادآور شده است.
در این نامه با عنوان «آموزش رعایت اصول بهداشتی-تغذیه‌ای در استفاده از ظروف مسی»آمده است:
بهترین ظروف برای طبخ مواد غذایی ظروف مقاوم به حرارت هستند که به هیچ‌وجه مواد سمی را به مواد غذایی در حال طبخ وارد نمی‌کنند، ازجمله ظروف شیشه‌ای و پیرکس‌ها و در مقابل بدترین ظروف برای طبخ غذا تفلون‌هایی هستند که دچار خراشیدگی هرچند کوچک شده است.
مس از یک طرف فلزی پرواکنش است و در مقابل حرارت با مواد غذایی واکنش نشان می‌دهد و در طولانی‌مدت بدن را دچار مسمومیت و حالت تهوع و استفراغ، اسهال و سردرد می‌کند و با اختلالاتی در عملکرد کبد، تشکیل گلبول‌های قرمز و عملکرد سیستم ایمنی بدن همراه است.
یکی از مضرات ظروف مسی اکسید شدن آنهاست که بسیار خطرناک است و ظروف مسی قدیمی که لعاب ندارند، پخت غذا در آنها صحیح نیست. مس قرمز به‌مرورزمان در مجاورت هوا اکسید می‌شود و به سبز و خاکستری تغییر رنگ می‌دهد که برای سلامت مصر است. استفاده از ظروف مسی در صورتی مجاز است که توسط یک لایه دیگر از فلز دیگر مثل قلع، استیل یا نیکل پوشانده شده باشد و به اصطلاح باید سفید شده باشد تا از ورود مس به غذا جلوگیری کند.
در صورتی که ظروف مس قلع‌اندود نشده باشد، ورود مس به غذا در طولانی مدت سبب تأثیر نامطلوبی بر احشا و اندام داخلی بدن شده و ذخیره شدن آن در کبد به مرور به از کار افتادن این عضو کمک می‌کند.
نکته قابل‌توجه اینکه قلع‌اندود شدن باید به صورت اصولی و بدون سرب انجام شده باشد، در غیر این صورت اگر قلعه همراه سرب باشد آسیب‌های غیرقابل جبرانی به بدن وارد خواهد کرد. سرب واردشده به بدن در کبد تجمع کرده و مسمومیت با آن به مراتب از مسمومیت با مس برای انسان خطرناک‌تر است و در طول زمان موجب آسیب به سیستم عصبی مغز و استخوان‌ها می‌شود و قطعاً کبد قدرت مبارزه با چنین چیزی را نداشته و شخص بیمار دچار مرگ تدریجی خواهد شد.
مس بهترین رسانای حرارت است و بسیار سریع و یکنواخت داغ می‌شود و ازجمله ظروفی است که سبب تخریب و آسیب به روغن‌های مصرفی درون آن می‌شود، بنابراین هنگام استفاده از این ظروف بهتر است از حرارت کم و متوسط استفاده شود.
استفاده از این ظرف باید بسیار با احتیاط و دقت صورت گیرد. مراجع علمی ازجمله سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده از ظروف مسی را برای پخت و پز به ویژه غذاهایی که ماهیت اسیدی و ترش دارند توصیه نمی‌کنند؛ چراکه لایه‌های داخلی ظروف را از بین می‌برند و باعث ورود بیش از اندازه مس به غذا می‌شود و همچنین باعث اختلال در جذب کلسیم و آهن شده و در کبد رسوب می‌کند و باعث مسمومیت خواهد شد.
همچنین در هنگام طبخ غذا از قاشق‌های چوبی و پلاستیک استفاده شود چراکه قاشق‌های فلزی ممکن است به لعاب ظرف آسیب برساند یا خش بردارد. ظرف داغ را بلافاصله داخل آب سرد یا فریزر نباید قرار داد. ابتدا باید ظروف به تدریج خنک شود و سپس به آهستگی شسته تا لایه قلع‌اندود از بین نرود.
وی در نامه‌ای به دانشگاههای علوم پزشکی شرایط استفاده از ظروف مسی و مضرات مصرف غلط از این ظروف را یادآور شده است.
در این نامه با عنوان «آموزش رعایت اصول بهداشتی-تغذیه‌ای در استفاده از ظروف مسی»آمده است:
بهترین ظروف برای طبخ مواد غذایی ظروف مقاوم به حرارت هستند که به هیچ‌وجه مواد سمی را به مواد غذایی در حال طبخ وارد نمی‌کنند، ازجمله ظروف شیشه‌ای و پیرکس‌ها و در مقابل بدترین ظروف برای طبخ غذا تفلون‌هایی هستند که دچار خراشیدگی هرچند کوچک شده است.
مس از یک طرف فلزی پرواکنش است و در مقابل حرارت با مواد غذایی واکنش نشان می‌دهد و در طولانی‌مدت بدن را دچار مسمومیت و حالت تهوع و استفراغ، اسهال و سردرد می‌کند و با اختلالاتی در عملکرد کبد، تشکیل گلبول‌های قرمز و عملکرد سیستم ایمنی بدن همراه است.
یکی از مضرات ظروف مسی اکسید شدن آنهاست که بسیار خطرناک است و ظروف مسی قدیمی که لعاب ندارند، پخت غذا در آنها صحیح نیست. مس قرمز به‌مرورزمان در مجاورت هوا اکسید می‌شود و به سبز و خاکستری تغییر رنگ می‌دهد که برای سلامت مصر است. استفاده از ظروف مسی در صورتی مجاز است که توسط یک لایه دیگر از فلز دیگر مثل قلع، استیل یا نیکل پوشانده شده باشد و به اصطلاح باید سفید شده باشد تا از ورود مس به غذا جلوگیری کند.
در صورتی که ظروف مس قلع‌اندود نشده باشد، ورود مس به غذا در طولانی مدت سبب تأثیر نامطلوبی بر احشا و اندام داخلی بدن شده و ذخیره شدن آن در کبد به مرور به از کار افتادن این عضو کمک می‌کند.
نکته قابل‌توجه اینکه قلع‌اندود شدن باید به صورت اصولی و بدون سرب انجام شده باشد، در غیر این صورت اگر قلعه همراه سرب باشد آسیب‌های غیرقابل جبرانی به بدن وارد خواهد کرد. سرب واردشده به بدن در کبد تجمع کرده و مسمومیت با آن به مراتب از مسمومیت با مس برای انسان خطرناک‌تر است و در طول زمان موجب آسیب به سیستم عصبی مغز و استخوان‌ها می‌شود و قطعاً کبد قدرت مبارزه با چنین چیزی را نداشته و شخص بیمار دچار مرگ تدریجی خواهد شد.
مس بهترین رسانای حرارت است و بسیار سریع و یکنواخت داغ می‌شود و ازجمله ظروفی است که سبب تخریب و آسیب به روغن‌های مصرفی درون آن می‌شود، بنابراین هنگام استفاده از این ظروف بهتر است از حرارت کم و متوسط استفاده شود.
استفاده از این ظرف باید بسیار با احتیاط و دقت صورت گیرد. مراجع علمی ازجمله سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده از ظروف مسی را برای پخت و پز به ویژه غذاهایی که ماهیت اسیدی و ترش دارند توصیه نمی‌کنند؛ چراکه لایه‌های داخلی ظروف را از بین می‌برند و باعث ورود بیش از اندازه مس به غذا می‌شود و همچنین باعث اختلال در جذب کلسیم و آهن شده و در کبد رسوب می‌کند و باعث مسمومیت خواهد شد.
همچنین در هنگام طبخ غذا از قاشق‌های چوبی و پلاستیک استفاده شود چراکه قاشق‌های فلزی ممکن است به لعاب ظرف آسیب برساند یا خش بردارد. ظرف داغ را بلافاصله داخل آب سرد یا فریزر نباید قرار داد. ابتدا باید ظروف به تدریج خنک شود و سپس به آهستگی شسته تا لایه قلع‌اندود از بین نرود.
ارسال نظر
