اینها بخشی از گفتههای وزیر اسبق راه و ترابری درباره هواپیمای ایران 140 است که البته وی در پی اتفاق اخیر موضع خود را تغییر داده و میگوید" من و سازمان هواپیمایی کشوری مخالف استفاده از ایران 140 بودیم"!
قرارداد ساخت ایران 140 در دومین سال از دومین دولت هاشمی بسته شد، قراردادی که بنا داشت خط تولید هواپیمای مسافربری میان برد را با ظرفیت محدود در ایران کلید بزند.
این طرح اما با گذشت کمتر از دو دهه به شکستی مطلق انجامید و از شش فروند هواپیمای ایران 140 که مسئولان این روزها حتی نام آن را نیز نمیبرند، چهار فروند زمینگیر شد و دو هواپیمای دیگر نیز یکی در اصفهان و دیگری سه روز پیش در تهران مسافران خود را به کام مرگ برد.
هر چند گرفتن عکس یادگاری در کنار خط تولید هواپیما برای بسیاری از مسئولان خاطرهای فراموش ناشدنی است اما قطعا اظهار نظر وزیر وقت راه از همه جنجالیتر است.
حمید بهبهانی - وزیر راه و ترابری - دولت دوم احمدینژاد در اظهار نظری رسمی " ایران 140 را هواپیمایی اعلام کرده بود که جدید، با کیفیت، خودکفا و البته قابل رقابت با خارجیهاست".
به گفته وی "هر چند ایران نمیتواند ادعای ساختن هواپیمای خوب داشته باشد اما ایران 140 نمونه هواپیمایی است که طراحی آن توسط متخصصان ایرانی انجام گرفته و در آینده تاثیرگذار خواهد بود".
بهبهانی حتی به این هم بسنده نکرده و رسما تاکید کرده است " بنده چند بار سوار این هواپیما شدهام و حاضرم کتبا بنویسم ایران 140 از هواپیمای فوکر بسیار بهتر است".
البته اکنون وی در مصاحبه روز گذشته خود تصریح کرد که " از همان ابتدا مکن و سازمان هواپیمایی مخالف استفاده از هواپیمای ایران 140 بودیم و علیرغم فشارهایی که وجود داشت ما حاضر نبودیم از این هواپیما استفاده کنیم".
وی تاکید کرده که "بنده منظورم این نبود که این هواپیما از فوکر بهتر است بلکه در مقایسه با هواپیماهای توپولف روسی گفتم که بهتر است".
هر چند خودکفایی در صنعت هوایی و هواپیماسازی اتفاقی میمون و مبارک است که میتواند بخش بزرگی از نیازها و محدودیتهای کشور را برطرف کند اما به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، سنجش تمام زوایا و رسیدن به دانش فنی ساخت هواپیما مقدمهای است که نمیتوان آن را فدای سرعت کرد.
هواپیمای ایران 140 هسا با هدف تقویت ناوگان حمل ونقل هوایی کشور، انتقال فناوری ساخت هواپیما، تعلیم نیروهای متخصص در صنعت هوایی و ایجاد اشتغال برای افراد با تخصص بالا وارد تولید شده، حال تنها آورنده مرگ بوده است و این نشان از آن دارد که ورود به بعضی حوزهها شاید به تامل بیشتری نیاز دارد.
ایشان طی مدت کوتاه کمتر از یکسال مدیریت عاملی این شرکت نه تنها به تشدید تخریمها بر غلیه این شرکت کمک کرد بلکه با بازنشستگی پیش از موعد متخصصین متعهد شرکت ملی نفتکش ایران و برنامه ریزی جهت تقسیم این شرکت به دهها شرکت جانبی کوچک از متلاشی شدن ان دریغ نورزید و متاسفانه هیچ ارگانی نه تنها پیگیر نبود و نیست بلکه نپاسخگوی شکایات بحق بافراد نیست