|
|
امروز: سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ - ۱۴:۰۹
کد خبر: ۲۱۷۶۱۹
تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۳:۴۵
20 سال پیش کوفی عنان دبیرکل وقت سازمان ملل متحد به بغداد سفر کرد، اما در پایان از متقاعد کردن صدام دیکتاتور عراق برای دسترسی بازرسان این سازمان به سایت های حساس و در نتیجه جلوگیری از جنگی قریب الوقوع ناکام ماند.
نشریه فارن پالیسی نوشت: دونالد ترامپ و تیم وی در حالی به واشنگتن باز می گردند که هیچ توافقی برای بازرسی از تاسیسات مورد نظر در کره شمالی بدست نیامده و این در حالی است که دیکتاتور این کشور برخلاف صدام، سلاح های کشتار جمعی فراوانی دارد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، جیمز تراب از دبیران این نشریه و از اعضای مرکز همکاری های بین المللی روز سه شنبه (دیروز) در گزارش «کره شمالی راه صدام را پیش می گیرد»، افزود: پرسش بزرگ مطرح شده برای دنیا این است که آیا واشنگتن همان راهبرد قدیم در قبال عراق را دنبال می کند؟

20 سال پیش کوفی عنان دبیرکل وقت سازمان ملل متحد به بغداد سفر کرد، اما در پایان از متقاعد کردن صدام دیکتاتور عراق برای دسترسی بازرسان این سازمان به سایت های حساس و در نتیجه جلوگیری از جنگی قریب الوقوع ناکام ماند.

نخست مذاکرات پیچیده بود، اما در نهایت صدام خواسته واشنگتن و بسیاری از دیگر کشورها را برای سرکشی بازرسان پذیرفت، اما در مرحله عمل تغییر رویه داد و مانع بازرسی از سایت های حساس شد. در نهایت توافق فروپاشید و 10 ماه پس از سفر عنان، ایالات متحده و بریتانیا اهداف مورد نظر در عراق را بمباران کردند.

به نوشته ایرنا،نویسنده ادامه داده است: اکنون در باره دیدار رئیس جمهوری کره شمالی و ترامپ فکر می کنم وی حتی یک گام هم از عنان عقب تر است، زیرا رئیس جمهوری آمریکا و تیمش در حالی به واشنگتن باز می گردند که هیچ توافقی برای بازرسی تاسیسات مورد نظر بدست نیامده و این در حالی است که این دیکتاتور برخلاف صدام، جنگ افزارهای کشتار جمعی فراوانی دارد.

پرسش دیگر اینکه آیا جمهوریخواهان پشت سر ترامپ با خروج وی از برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) که به گفته بسیاری از کارشناسان راه دسترسی بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی را به تاسیسات مورد نظر ایران باز گذاشته بود سکوت کردند، حال که کاخ سفید تقریبا هیچ چیزی در کره شمالی بدست نیاورده چه واکنشی نشان خواهند داد؟

از سوی دیگر با نگاهی به مأموریت عنان در بغداد، در می یابیم چنین ماموریت هایی و متقاعد کردن دیکتاتورها برای پذیرش چیزی که آن را نقض عمیق حاکمیت خود می دانند، بسیار دشوار است.

سندی که صدام امضا کرد، به بازرسان اجازه دسترسی نامحدود می داد تا از سایت های مختلف گوشه و کنار عراق بازدید کنند، اما صبر نکرد و خواست بازرسان یک پرونده از بازرسی ها را به وی بدهند و پس از آن بود که شورای امنیت تحریم ها را بازگرداند. بنابراین وی با توقف همکاری، بحران دیگری ساخت و در نهایت خود مسبب بمباران در دسامبر 1998 میلادی (آذر ماه) شد.

تراب افزوده است: لحظه ای در نظر بگیریم که مذاکره کنندگان آمریکایی و کره شمالی به نوعی به درک متقابل در مورد خلع سلاح هسته ای دست می یابند. همچنین تصور کنیم سازمان ملل به نحوی هزاران بازرس واجد شرایط را برای نظارت و تایید این توافق گسیل کند، اما اگر جون اون ناگهان همانند صدام تغییر رویه دهد چه می شود؟ یا اینکه پیش از اعمال بازرسی های لازم خواهان حذف تحریم ها شود، چه روی می دهد؟

اگر بخواهیم چنین وضعیتی را با ایران مقایسه کنیم، وضعیت کره شمالی هیچ شباهتی با موقعیت ایران ندارد. زیرا این کشور تاکنون به تمام تعهدات خود نسبت به برجام عمل کرده و به مفاد آن احترام گذاشته است.

نویسنده مطلب فارن پالیسی همچنین افزوده است: از سوی دیگر اگر آمریکا بخواهد کره شمالی را مانند عراق بمباران کند، پیامدهای بسیار خطرناکی خواهد داشت. در واقع ما باید سپاسگزار باشیم ترامپ وارد چنین مسیری شده، زیرا احتمال تلاش این چنینی و رسیدن به موفقیت از شکست گفت وگوها خوشایندتر است که می تواند در نهایت جنگ را در پی داشه باشد.

اما می توان سناریوی کاملا متفاوتی را هم پیش بینی کرد. رهبر کره شمالی که قطعا نادان نیست و امکان دارد دریابد ترامپ روی تخیلات خود سرمایه گذاری بسیاری کرده و برای نجات جهان از هرگونه غفلتی چشم پوشی خواهد کرد و تنها هدفش رسیدن به یک توافق است.

نویسنده فارن پالیسی نتیجه گیری کرده است: بنابراین رهبر کره شمالی می تواند چنین محاسبه کند تا اندازه ای به همکاری ها ادامه دهد و خلع سلاح هسته ای تا حدودی پیش رود. در این حالت دولت ترامپ برای حفظ پیروزی دیپلماتیک، امکان دارد از برخی موارد مانند دوران دولت بیل کلینتون سرسری بگذرد که بدترین نتیجه ممکن بدست خواهد آمد، زیرا جون اون مشروعیت جهانی را که می خواهد، بدون اینکه تمام توان تهدیدآمیز پیونگ یانگ را تسلیم کند، بدست می آورد.

فارن پالیسی نشریه خبری سیاسی-اقتصادی است که ساموئل هانتینگتون و وارن منشل سال 1970 بنیان نهادند. محتوای این نشریه متمرکز بر امور جهانی، حوادث جاری و سیاست داخلی و بین المللی است و موشه نعیم از سال 2000 تا 2010 سردبیر آن بود.

سال 2008 نیز شرکت واشنگتن پست متعلق به هلدینگ گراهام آنرا خریداری کرد و از سال 2010 سوزان گلاسر سردبیر آن شد.

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
اخبار روز
ببینید و بشنوید
آخرین عناوین