تجاوز جنسی به کودکان؛ اپیدمی خاموش در امریکا

 حدود 42 میلیون نفر در ایالات متحده با خشونت جنسی در دوران کودکی مواجه شده‌اند.

 تصور کنید کودکی که مبتلا به سرطان است و در بیمارستان بستری شده  است حس ترحم اطرافیان را به خود جلب می‌کند، چون قربانی سرطان شده است. در اطراف وی اعضای فامیل، پرستاران، پزشکان و دوستان حضور دارند که از وی مراقبت می‌کنند.

حال تصور کنید کودکی را که قربانی تجاوز جنسی شده و ناراحت در اتاقی تنها به سر می‌برد و تصورش از زندگی آینده، تاریکی و تنهایی است. این کودک احساس تنهایی داشته و دیگران نیز سعی می‌کنند مشکل وی را بدون هیچ سرو صدایی رفع کنند که این مورد سکوت و تنهایی وی را ابدی خواهد کرد.

اپیدمی خاموش تجاوز جنسی کودکان در ایالات متحده خسارات زیادی به همراه داشته و در حال حاضر حدود 42 میلیون بزرگسال که  با تجاوز جنسی در دوران کودکی مواجه شده‌اند زندگی می‌کنند که این میزان دو برابر تعداد افراد سرطانی است. در واقع از هر چهار دختر یک نفر و از هر 6 پسر نیز یک نفر این نوع تجاوز را تجربه کرده‌اند. در این میان بیش از 90 درصد متجاوزان با کودکان آشنایی داشته‌اند.

کودک از این موقعیت غیر قابل باور وحشت‌زده است. به همین دلیل از هر سه قربانی یک نفر این مورد را فاش می‌کند، البته این افراد نیز منتظر می‌مانند تا یک نفر دیگر مورد را اعلام تا آنان نیز متعاقب وی این موضوع را علنی کنند. بسیاری از متجاوزان نیز قربانی‌های خود را می‌شناسند و بدیهی است آشکارسازی این مورد موجب قربانی شدن خانواده قربانی، خانواده متجاوز و دیگر آشنایان خواهد شد.

به همین دلیل خانواده قربانی در سکوت به سر برده و از واکنش اطرافیان در مورد تجاوز کودک  در هراس هستند. بسیاری از این کودکان افسرده  شده و دست به خودکشی می‌زنند. در واقع برخی از این افراد، هفت تا 13 مرتبه برای رهایی از عواقب این تجاوز اقدام به خودکشی کرده‌اند.

پزشکان همیشه برای درمان سرطان عوامل ایجاد شده را بررسی کرده و نمونه‌های زیادی را روانه آزمایشگاه می‌کنند، اما در مورد کودکانی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند هیچ زمانی نشانه‌ها و علائم آن بررسی نمی‌شود که شاید دلیل آن بی‌اطلاعی از مجموعه عوامل یا عوامل منسوبی دیگر مانند احساس وحشت کودک و یا نوجوان باشد. مجموعه این موارد موجب گوشه‌گیری، افسردگی، افزایش وزن و از دست دادن دوستان و فعالیت‌های گروهی می‌شود.

مهم‌ترین پاسخ در این مورد باور کردن کودک و حمایت حقیقی و واقعی از وی  است. اگر چنین موردی برای کودک رخ دهد باید موضوع را گزارش داد تا از دیگر فرصت‌های ایجاد شده در آینده برای متجاوز پیشگیری شود.

این مورد موضوعی است که ممکن است برای هر کودکی رخ دهد، به همین دلیل باید بیشتر مراقب کودک بود.

از دیگر موارد مهم در این زمینه آموزش‌های لازم در خانه و مدرسه است. باید بدانیم که اولین گام در مقابله با هر گونه بیماری همه‌گیر تصدیق آن و سپس تعیین روشی برای ریشه‌کن کردن آن است. هیچ واکسنی برای پیشگیری از تجاوز به کودکان وجود ندارد و تاثیرات این عمل موجب تنهایی و رنج از سکوت در بین کودکان می‌شود. پس با کمک دیگران باید این سکوت را با صدایی بلند از بین برد.