طبق یک مطالعه که در فنلاند انجام گرفته است، داشتن زندگی مشترک با همسر در میانسالی میتواند به حفظ ذهن و حافظه ی شما کمک کند و حتی میتواند احتمال ابتلا به آلزایمر در دوره ی پیری را کاهش دهد.
طبق یک مطالعه که در فنلاند انجام گرفته است، داشتن زندگی مشترک با همسر در میانسالی میتواند به حفظ ذهن و حافظه ی شما کمک کند و حتی میتواند احتمال ابتلا به آلزایمر در دوره ی پیری را کاهش دهد.آن ها 1500 نفر در سن 50 سالگی را وارد مطالعه کرده و به مدت 20 سال تحت نظر قرار دادند. آن افرادی که در سن 50 سالگی شریک زندگی نداشتند، بیشتر از سایرین احتمال به ابتلا به مشکلات مغزی در سنین بالاتر را داشتند. در مورد افرادی که طلاق گرفتند و یا همسرشان فوت کرده بود، در مقایسه با افرادی که ازدواج کرده بودند و همسر داشتند، احتمال ابتلا به مشکلات مغزی در سال های بعدی زندگی، دو برابر بود. و جالب اینجاست، در صورتی که فرد تا 70 سالگی همچنان مجرد باقی می ماند، این احتمال باز هم بیشتر میشد.
ممکن است شما بگویید که زندگی کردن با فردی که مشکل ذهنی دارد و حتی نمیتواند درست فکر و تمرکز کند، کار سختی است و احتمال اینکه این فرد از همسرش جدا شود، زیاد است. اما در واقع، این تاثیر در کسانی که بیوه شده بودند، بیشتر بود. با این وجود دیگر نمیتوانید مشکل را به گردن شخصیت فرد بی اندازید، مگر اینکه فرض کنیم فوت شدن همسر به خاطر قتل بوده است!
سایر مطالعات نیز به نتایج مشابهی رسیده اند، اما در برخی از آن ها گزارش شده است که مرد ها بیشتر از خانم ها از این فواید همسر داری بهره میبرند. اگر بخواهیم یک نتیجه ی کلی از این مطالعات بگیریم، میتوانیم بگوییم تمام مشغولیت های ذهنی که در زندگی مشترک به سراغتان می آید، در واقع یک تمرین ذهنی است که جلوی پیر شدن مغز شما را میگیرد.
ارسال نظر
