خاطرات جالب دوران کودکی ستاره های جام جهانی

ستاره های کنونی جام جهانی از خاطرات کودکی خود پیرامون این رقابت ها صحبت کردند.

 17 روز تا آغاز جام جهانی 2018 باقی مانده است. سایت فیفا در گزارشی جالب به سراغ چند تن از ستاره‌های جام رفته و از آن‌ها خواسته تا خاطره‌ها یا آرزوهای خود را پیرامون جام جهانی از دوران کودکی و نوجوانی بیان کنند. در این میان علیرضا جهانبخش هم یکی از سوژه‌های سایت فیفا بوده است.

در جام جهانی 2018 روسیه این بازیکنان خاطره می‌سازند اما چند سال قبل نفراتی چون گابریل ژسوس، سونگ هیونگ مین، نیمار و... خودشان به عنوان هواداران سرسختی بودند.

 
لوکا مودریچ:

هنگام جام جهانی 98 فقط 13 سال داشتم. در زادار سابقات را به همراه دوستان و خانواده‌ام تماشا می‌کردم. بعد از هر برد امیدوارتر و خوشحال‌تر می‌شدیم. همان موقع بود که تبلیغات خوبی برای کرواسی انجام شد و توجه‌ها به ما زیاد شد. یادم می‌آید که از همانجا بود که‌آرزو کردم روزی در جام جهانی باشم. آن فوق العاده بود.

 

تیاگو آلکانتارا:

اولین خاطره‌ام از جام جهانی به سال 1994 برمی گردد. زمانی که پدرم مازینیو موفق شد برنده آن جام شود. من سه سالم بود و طبیعتا زیاد چیزی از مسابقات یادم نمی‌آید. فقط به یاد دارم که وقتی به خانه برگشت همه جشن گرفتند و خوشحالی کردند. همچنین جام جهانی 2010 را به یاد دارم وقتی که اسپانیا با گل آندرس اینیستا موفق شد به برتری برسد. آن صحنه مهمترین صحنه تاریخ فوتبال اسپانیا به حساب می‌آید. در آن زمان همراه با تیم زیر 19 سال بودم. وقتی آندرس گل را زد منفجر شدیم و به بیرون رفتیم و بهئ پرواز درآمدیم.

 
علیرضا جهانبخش:

جام جهانی 2006 را کاملا به یاد دارم. مسابقاتی که در آلمان برگزار می‌شد و من همراه با خانواده‌ام بازی‌ها را تماشا می‌کردیم. موقعی که مسابقات را می‌دیدیم پدرم به طرفم برگشت و گفت: "این بزرگترین آرزوی من است. اینکه روزی تو را با لباس ایران در جام جهانی ببینم. " آن زمان من بچه بودم. تصور کردم اما نمی‌دانستم که 8 سال بعد چنین اتفاقی رخ می‌دهد. به هر حال رویای پدرم به رویای من هم تبدیل شد.

 

گابریل ژسوس:

در سه جام جهانی اخیر من خیابان‌ها را رنگ می‌کردم تا مسابقات را جشن بگیریم. این یک وظیفه اجتماعی بود. خوشبختانه این شانس به من تعلق گرفته تا بتوانم در جام جهانی روسیه حاضر باشم و این بازرداخت همه شادی‌هایی است که به دست آورده‌ام.

 
خاویر هرناندز:

اولین جام جهانی که به یاد دارم سال 1998 بود. بزرگترین الگوی من رونالدو بود که در این مسابقات بازی می‌کرد. به خاطر زمان برگزاری مسابقات، مجبور بودم بعضی از کلاسهایم در مدرسه را زودتر به اتمام برسانم و دوادوان به خانه بیایم تا بازی‌ها را ببینم.

 
رادامل فالکائو:

اولین چیزی که از جام جهانی به یاد دارم؟ گل فردی رینکون در جام جهانی 90 ایتالیا به آلمان. من آن زمان باید 4 ساله می‌بودم. همه در کلمبیا آن گل را جشن گرفتند. من هم چیزهایی یادم می‌آید. من فکر می‌کنم همه مسابقات را از آن زمان به بعد به یاد دارم و دیدم. با این حال تا جام جهانی 94 من بارها آن گل را دیدم و دیدم.

 
هروه رنارد:

جام جهانی 1978 اولین جامی بود که یادم می‌آید از تلویزیون تماشا کردم. من ماریو کمپس و آن جو فوق العاده را به یاد دارم. همه آن کاغذهای سفید رنگ داخل زمین را به خاطر دارم. بدترین خاطره‌ام از جام جهانی مربوط به سال 1982 می‌شود که به آلمان‌ها در نیمه نهایی باختیم. آن برخورد بین شوماخر و باتیستون. در نهایت فرانسه در ضربات پنالتی بازی را باخت. من به خوبی آن بازی را به یاد دارم و یاد گرفتم نا امیدی تماشاگران بعد از باخت تیم محبوبشان را. بدترین چیز ممکن بود. انگار که عشقم را از دست داده بودم.
 

هری کین:

من جام جهانی 2002 را به یاد دارم و‌ان ضربه ایستگاهی رونالدینیو که وارد دروازه ما شد. هنوز هم آن روز من را اذیت می‌کند. آن اولین خاطره من از جام جهانی بود که به یاد دارم. از آن روز به بعد همیشه آرزو داشتم تا روزی در این رقابت‌ها شرکت کنم.

جولین دراکسلر:

اولین جام جهانی که یادم می‌آید سال 2006 بود. سال 2002 خیلی کموچک بودم اما در سال 2006 باز یها در آلمان برگزار می‌شد. من و خانواده‌ام تمام باز یها را تمام و کمال دیدیم. آن تیم آلمان همه دنیا را به هیجان آورد و مجذوب کرد. به خاطر همین تمام بازیکنان آن جام را به خوبی در ذهنم به خاطر دارم.
 
تیری آنری:

اولین خاطره‌ای که از جام جهانی دارم و به یاد می‌آورم گل ماریوس ترسور در نیمه نهایی جام جهانی 1982 با لباس فرانسه به تیم ملی آلمان بود. یادم است که همه بعد از آن گل در خانه به هوا پریدند و همه چیز را می‌شکستند. ترسور متعلق به ایندیه غربی بود و من همانجا زندگی می‌کردم. من آن زمان 5 ساله بودم و صادقانه فکر می‌کردم که خانه در حال منفجر شدن است.

 
ایگور آکینفیف:

من جام جهانی 1994 آمریکا را به خوبی به یاد دارم. احساس غافلگیر کننده‌ای داشتم. اولین بار بود که فهمیدم فوتبال چیست. هر حرکت در کل بازی‌ها عالی بود. بهترین خاطره‌ام از آن جام دیدار با کامرون بود. وقتی که اولگ سالنکو در روزی که 6-1 بردیم 5 گل زد.

 
سونگ هیونگ مین:

من خاطرات خوب زیادی از جام جهانی 2002 دارم. یادم است که بعد از بردن اسپانیا در ضربات پنالتی همه دیوانه شده بودند. ما باور نمی‌کردیم. همه در جام جهانی 2002 تی شرت قرمز پوشیده بودند؛ حتی من. نمی‌توانم لحظه خاصی را از آن جام بگویم. همه لحظه‌ها خارق العاده بود.

 
نیمار:

اولین خاطره‌ام از سال 1994 است. اگر چه دو ساله بودم. فکر می‌کنم اولین چیزی که به خاطر دارم گل روماریو به هلند بود. من از تلویزیون آن گل را دیدم. ببتو توپ را ارسال کرد و روماریو گل را زد. به آن گلازو گفتند.

 
پل پوگبا:

من فینال جام جهانی 1998 که فرانسه با سه گل برزیل را شکست داد را به یاد دارم. من واقعا بچه بودم. شش یا هفت سال داشتم. من در خانه بازی را به اتفاق بقیه تماشا می‌کردم. به محض اینکه فرانسه برد همه ما به بیرون رفتیم و از ماشین‌ها بالا رفتیم. همه خوشحال بودیم.