ممکن است سراغ روان‌گردان بروند یا اینکه گرفتار ماجرایی چون نهنگ آبی شوند. مسئله‌ی دیگر این است که بچه‌ها این کارها را به هم یاد می‌دهند. برخی از نوجوانان کشور به نوعی از روان‌گردان استفاده می‌کنند. وای به روزی که فرصت ایجاد شود و به سراغ سایت‌های غیراخلاقی بروند.
امیرمحمود حریرچی جامعه‌شناس-همیشه این خطر که بچه‌ها به سایت‌های غیراخلاقی سر بزنند وجود داشته است. ولی این فیلترینگ اخیر می‌تواند این خطر را جدی‌تر کند. با فیلترینگ عده‌ای را از ارتباط محروم کرده‌اند و فقط مشکل بیشتر شده است. بچه‌ها از طریق فیلترشکن‌ها سایت‌های غیراخلاقی را باز می‌کنند. متاسفانه این سایت‌ها در همه جا تبلیغ می‌کنند. کودک ممکن است مشغول یک بازی باشد و با تبلیغ این سایت‌ها مواجه شود. در اغلب این تبلیغات محدودیت سنی هم ذکر شده است، ولی کودکان و نوجوانان را کنجکاوتر می‌کند.پس بدین ترتیب این فیلترشکن‌ها یک فرصت را برای مراجعه به سایت‌های غیراخلاقی فراهم می‌کنند. به دلیل سایت‌ها و شبکه‌های مجازی و همچنین عدم نظارت خانواده‌ها بر کودکان و نوجوانان، در کشور ما بلوغ زودرس شده است.
با فیلترینگ خواستیم فرصتی را بگیریم و محدودیتی ایجاد کنیم ولی از سوی دیگر فرصتی خطرناک ایجاد کردیم. این خطرتنها دسترسی به سایت‌های غیراخلاقی نیست. بسیاری از نوجوانان از این طریق با مواد روان‌گردان مواجه می‌شوند.
فیلترینگ باید روی دو جنبه تمرکز کند؛ آگاهی دادن به خانواده‌ها درخصوص سایت‌های غیراخلاقی و سایت‌های عرضه مواد روان‌گردان. اما متاسفانه فیلترینگ اهداف دیگری را دنبال می‌کند. شرایطی را ایجاد کرده‌اند که تر و خشک با هم می‌سوزد. آیا با فیلترینگ تلگرام مشکل حل می‌شود؟ باید پاسخ داد خیر. تنها مردم دنبال فیلترشکن می‌گردند. بچه‌ها هم به دنبال بزرگترها سراغ فیلترشکن می‌روند. نوجوانان تاکنون کم صدمه دیده‌اند؟ این هم به آسیب‌های قبلی اضافه شد.
در کشور ما استفاده از شبکه‌های مجازی به ویژه توسط کودک و نوجوان آموزش داده نمی‌شود. خانواده‌ها باید در این خصوص آموزش ببینند. نظارتی روی بچه‌ها نیست. خیلی از خانواده‌ها خطر این سایت‌ها را جدی نمی‌گیرند و گاهی خودشان نیز درگیر سایت‌های غیراخلاقی می‌شوند. از سوی دیگر خانواده‌ها برای آسایش و راحتی خودشان، برای بچه‌ها از سنین پایین تبلت و گوشی تهیه می‌کنند.
در صورت تهیه‌ی این وسایل برای بچه‌ها، پدر و مادر باید آگاهی داشته باشند و از قفل‌های مخصوصی که برای بچه‌ها تعبیه شده است، استفاده کنند. در دنیا به این موضوع فکر شده است و این قفل‌ها به خاطر در امان ماندن کودکان در گوشی‌ها تعریف شده است.
در کشورهای توسعه‌یافته دسترسی به این سایت‌ها بسیار سخت است. بچه ذاتا کنجکاو است. این کنجاوی طبیعی است و به ویژه در زمان‌های نزدیک بلوغ شدیدتر می‌شود. بچه‌ها می‌خواهند به کنجکاویشان پاسخ دهند. ممکن است سراغ روان‌گردان بروند یا اینکه گرفتار ماجرایی چون نهنگ آبی شوند. مسئله‌ی دیگر این است که بچه‌ها این کارها را به هم یاد می‌دهند. برخی از نوجوانان کشور به نوعی از روان‌گردان استفاده می‌کنند. وای به روزی که فرصت ایجاد شود و به سراغ سایت‌های غیراخلاقی بروند.
متاسفانه اکنون سطح اعتماد پایین آمده است. حتی در سطح خانواده هم بچه‌ها به والدین اعتماد ندارند. باید یک فکر اساسی شود تا اعتماد مردم جلب شود و بعد در بستر این اعتماد، استفاده از فضای مجازی را آموزش دهند. فیلتر کردن یعنی عدم اعتماد به مردم. باید اعتماد بین مسئولان، مدیران و مردم بازسازی شود. و بعد از طریق رسانه‌ی ملی و انجمن اولیا و مربیان مدارس به بچه‌ها آموزش دهیم که وارد این سایت‌ها نشوند. بابت این بی‌اعتمادی در جامعه متوجه صدمه هستیم که بیشترین صدمه را نوجوانان می‌بینند.
ارسال نظر
