اقدام پهلوانانه کریس رونالدو در ال‌کلاسیکو!

روح پهلوانی و روحیه پهلوانانه داشتن قطعا اصل مهمتری در ورزش است تا زور بازو داشتن و قهرمان بودن که اگر این نبود نامداران در جهان گمنام می ماندند.

اتفاقی که در ال کلاسیکوی آخر رخ داد نمونه ای بارز از آموزه های دینی و سنتی ما ایرانیان بود که نشان می دهد روحیه مردانگی و پهلوانی زبان و دین و آیین خاصی ندارد. یادآور شدن نقش معلم در همه دنیا نقشی ماندنی و جاودانه است. عمل خوب و پسندیده همه جای دنیا مورد استقبال عموم قرار می گیرد. چه در قبیله های گمنام جنگل‌های آمازون و چه در اروپا که می گویند مهد تمدن است و چه در ایران.

در آخرین دیدار بارسا و رئال در نیوکمپ وقتی کریستیانو رونالدو (در دقیقه 14) دروازه رقب سنتی را باز کرد، حرکتی انجام داد که تا آن شب هرگز از او ندیده بودیم. او که همواره بعد از گل‌هایش به سبک خاصی شادی می کند هرگز به هوا نپرید و پشت به تماشاگران دستانش را به دو طرف باز نکرد!

عجیب تر این بود که او در ال کلاسیکو های قبلی عادت داشت بعد از گلزنی پیراهنش را از تن بیرون آورده و شادی خاصی را به نمایش بگذارد ولی این بار او فقط از جا برخاست و در واکنش به ابرزا شادی کریم بنزما خیلی عادی او را در آغوش گرفت و به میانه زمین برگشت.

کریستیانو هرگز نگفت پس از گل دقیقا به چه چیزی فکر می کرد ولی حدس زدنش آسان است!

حتی او در حال قدم زدن به میانه زمین سرش را به زیر انداخت و شاید به نظر می رسید که چیزی مانند دعا را زیر لب زمزمه می کند ولی مهمتر از همه سکوت معنی داری بود که داشت و همه را به فکر فرو برد!

در همان فاصله زمانی تا پایان ال کلاسیکو شایعاتی هم برای این موضوع در فضای مجازی ساخته شدند که البته با توجه به حساسیت بازی چندان به سوژه رسانه ها تبدیل نشد تا اینکه خبرنگاری تیزهوش (از دیلی استار) در این باره از او سئوال بپرسد که چرا بعد از گل شادی نکرده است؟

کریستیانو رونالدو یا همان CR7 که در صفحه اینستاگرامش 125 میلیون نفر دنبال کننده (یک برابر و نیم بیشتر از جمعیت ایران) دارد پس از پایان مصاف با بارسلونا به خبرنگار دیلی استار در این باره توضیح داد و گفت:« چطور باید خوشحالی می کردم وقتی کسی که فوتبال را به من یاد داده حالا برای زندگی در بیمارستان مبارزه می کند!؟»

رونالدو اشاره مستقیم به سرآلکس فرگوسن می کرد. همان که در سال 2003 کریس را از اسپورتینگ لیسبون به منچستر یونایتد برد و ظرف 6 سال پدیده امروز دنیای توپ گرد را به جهان شناساند.

فرگوسن وقتی دو روز پس از ال کلاسیکو به هوش آمد گفت می خواهد در کی یف بازی شاگرد سابقش رونالدو را در فینال ببیند!

قطعا آنهایی که عاشق فوتبال، تکنیک و هنرنمایی های چنین فوتبالیستی هستند پس از این مصاحبه متوجه شدند کریستیانو در همه سالهایی که با بزرگانی همچون فرگوسن، کی روش، مورینیو، آنچلوتی و زیدان کار کرده فقط به فکر یادگیری تکنیکهای فوتبالی نبوده است. او در ال کلاسیکو از آزمون منش پهلوانی هم سربلند بیرون آمد تا با سکوتش فریاد بزند پس از کسب چندین توپ طلا هرگز فراموش نمی کند از کجا آمده و چه جایگاهی برای معلمش قائل است.