قانون دسترسي آزاد به اطلاعات و ايجاد زمينه دستيابي افراد به اطلاعات براي تمامي شهروندان ازجمله قوانيني است كه در دولت يازدهم به تمامي دستگاه‌هاي دولتي ابلاغ شد و روابط عمومي‌ها بايد به عنوان پل ارتباطي بين مخاطبان و دستگاه‌ها، زمينه اطلاع‌رساني و دسترسي آزاد اطلاعات به مردم را فراهم كنند.
با گسترش اينترنت در كشورها و رشد فناوري‌هاي نوين در عرصه اطلاع‌رساني، شاهد استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي و پيام‌رسان‌ها، تحولي مثبت در فضاي رسانه‌اي هستيم و از اين رو بايد به آينده فضاي رسانه‌اي اميدوار بود تا از اين فرصت در جهت بهبود فضاي اطلاع‌رساني استفاده كنيم. روابط‌عمومي‌ها در دستگاه‌هاي دولتي از يك سو بايد هم حافظ منافع سازمان و هم وكيل مدافع مخاطبان خود باشند و چتر ارتباطي با مخاطبان خود را از فضاي رسمي رسانه‌اي «پورتال و نشريات دولتي» به فضاي غيررسمي «پيام‌رسان‌هاي اجتماعي» هم بگستراند. رشد فضاي غيررسمي رسانه‌اي در عرصه اطلاع‌رساني، گوي سبقت در اين عرصه را از ديگر رسانه‌هاي رسمي ربوده است و بيم آن مي‌رود كه مديران رسانه‌ها و مسوولان روابط عمومي‌ها در استفاده از اين فرصت عقب بمانند ونتيجه آن چيزي جزكاهش اعتماد مخاطبين وعدم تحقق برنامه‌هاي دستگاه‌ها از طريق روابط‌عمومي‌ها نخواهد بود. روابط عمومي‌ها براي مواجهه صحيح و منطقي با پيام‌رسان‌ها و استفاده بهينه از اين ظرفيت در تبيين برنامه‌ها و گزارش‌ها ضرورت دارد به چند نكته توجه كنند:١- مهم‌ترين اصل در موضوع مواجهه با پيام‌رسان‌ها، اصل مبارزه با تك‌صدايي يا انحصار خبري است؛ به اين صورت كه روابط‌عمومي‌ها در اطلاع‌رساني برنامه‌ها، فقط از يك پيام‌رسان خاص استفاده نكنند؛ به عبارت ديگر تمام تخم مرغ‌هاي خبري خود را در يك سبد خاص قرار ندهند تا درصورت مشكل براي يك پيام‌رسان، پنجره ارتباطي‌اش با مردم را از دست ندهد، لذا سياستگذاري درباره مواجهه با پيام‌رسان‌ها ...
بايد بر اصل تنوع و تكثر پيام‌رسان‌ها با حفظ دغدغه اصل حاكميت و در نظرگرفتن منافع مخاطبان تنظيم واجرايي شود.
٢- قانون دسترسي آزاد به اطلاعات و ايجاد زمينه دستيابي افراد به اطلاعات براي تمامي شهروندان ازجمله قوانيني است كه در دولت يازدهم به تمامي دستگاه‌هاي دولتي ابلاغ شد و روابط عمومي‌ها بايد به عنوان پل ارتباطي بين مخاطبان و دستگاه‌ها، زمينه اطلاع‌رساني و دسترسي آزاد اطلاعات به مردم را فراهم كنند؛ از اين‌رو پيام‌رسان‌ها مي‌توانند به عنوان بازوان قدرتمند روابط‌عمومي‌ها در دستيابي به مجموعه قوانين، بخشنامه‌ها و اطلاعات به مردم نقش ويژه‌اي ايفا كنند؛ اما متاسفانه شاهديم در حوزه فضاي مجازي راهبرد مشخصي وجود ندارد و اين عامل سبب مي‌شود تا مردم به رسانه‌هاي غيررسمي كه معمولا اخبار خلاف واقع را بيشتر منتشر مي‌كنند؛ بيشتر از رسانه‌هاي داخلي اعتماد داشته باشند و اين نقيصه، روابط‌عمومي‌ها را در اعتمادسازي مخاطبان خود كه از وظايف ذاتي آنهاست، با مشكل مواجه مي‌كند.
٣- «اعتمادسازي» به شبكه‌هاي پيام‌رسان يكي از چالش‌هاي فضاي مجازي است كه تعدد كانال‌هاي اطلاع‌رساني و توليد روزانه ميليون‌ها خبر و تحليل، اعتماد به اخبار درست از نادرست را به يكي از تهديد‌هاي اساسي براي مردم تبديل كرده است. وزارت آموزش و پرورش نيز باجامعه مخاطبين ٤٠ ميليوني خود، سهم بالايي از رصداخبار رسانه‌هاي رسمي و غيررسمي را به خود اختصاص مي‌دهد و هرازچندگاهي اخبار نادرست از رويدادهاي نظام تعليم و تربيت، به يك «بحران رسانه‌اي» تبديل مي‌شود ودراين صورت است كه روابط‌عمومي آموزش و پرورش، بايد از وضعيت «واكنش» نسبت به يك «بحران» به موقعيت «كنش» و حتي «فراكنش» نسبت به «مساله» تغييركاركرد پيدا كرده و پيش از وقوع يك «بحران» با رويكرد آينده‌پژوهانه موضوعات از طريق اطلاع‌يابي دقيق، عميق و بهنگام از وقايع، «بحران» آينده را به «مساله» قابل حل امروز تبديل كند.
ارسال نظر
