با مصرف عسل به تعادل عصبی برسید

 ابو علی سینا فیلسوف و بزرگ‌ترین شخصیت پزشکی ایرانی هزار سال پیش در کتاب قانون خود نسخه‌های زیادی بر پایه عسل و موم آن تجویز کرده است، بقراط حکیم (بنیان گذار طب یونان) ۲۵۰۰ سال پیش در مورد عسل چنین گفته است: هر دارویی از مواد غذایی درست می‌شود و متعاقب آن هر غذایی نیز جانشین دارو می‌گردد،عسل پاسخگوی این دو شرط است،به همین جهت بقراط حکیم در درمان زخم‌ها و اکثر بیماری‌ها عسل را تجویز کرده است.

عسل، غذایی مقوی و انرژی‌زا است و چربی‌های اطراف قلب را آب می‌کند. به همین دلیل مصرف آن به سالخوردگان و بیماران قلبی توصیه می‌شود. دارای ویتامین های بسیاری از جمله ویتامین هایB2،B5،B6، نیاسین، پریدوکسین و ویتامین‌هایC ،K،E ،A نیزمی‌باشد. این ماده طبیعی به شرط آن‌که دور از رطوبت باشد در مدت طولانی فاسد نمی‌شود. عسل در صورتی ارزش غذایی خود را از دست می‌دهد که بیش از ۶۰ درجه حرارت ببیند. این ماده غذایی، کبد را فعال می‌کند و در دفع سموم از کبد موثر است. عسل ترشحات روده را تحریک می‌کند و در واقع وجود ترکیبات معطر آن باعث این اثر می‌شود.همچنین عمر را طولانی کرده، به تقویت اعضا و احشاء بدن می‌پردازد، خستگی را برطرف می‌کند و در افزایش نیروی جوانی و قدرت بدنی دخالت مستقیم دارد،عسل قادر است رادیکال‌های آزاد را نیز خنثی کند.

اثرات ضد سرفه عسل، به توانایی آن برای رقیق کردن ترشحات راه‌های هوایی و بهبود عملکرد سلول‌های پوششی آن مربوط می‌شود.این ماده غذایی، معده را برای مدت طولانی‌تری سیر نگه می‌دارد و قطعا تمایل زیاد افراد به محصولات شیرین را کاهش می‌دهد.عسل با این‌که بسیار شیرین است برای دندان‌ها و لثه‌ها مضر نیست بلکه به سلامت لثه‌ها کمک می‌کند و سبب سفید شدن دندان‌ها می‌شود. مصرف روزانه عسل به طبیعی بودن خواب کمک می‌کند، سر‌درد را کاهش داده و حالت ناتوانی و عصبی را در افرادی که عدم تعادل عصبی دارند، کاهش می‌دهد.
عسل تنها ماده شیرین کننده‌ای است که به همان صورت که در طبیعت تولید می‌شود. می‌تواند به مصرف برسد. برای استفاده از آن تصفیه یا تغییر شکلی لازم نیست و این ماده منحصر به فرد در تمام اعصار به همین صورت مصرف می‌شده است.

در صورت تازه بودن به رنگ زرد روشن است ولی به مرور زمان و به علت اکسیده شدن به رنگ‌های زرد طلایی و سپس قهوه‌ای مایل به قرمز در می‌آید.