دانشمندان موفق شدند تا نوعی آنتی‌بیوتیک جدید را از طریق باکتری‌های همزیستی موجود در کرم‌های نماتود خاکی بسازند که عملکرد و تأثیر درمان آن نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های فعلی بسیار بهتر است.
دانشمندان موفق شدند تا نوعی آنتی‌بیوتیک جدید را از طریق باکتری‌های همزیستی موجود در کرم‌های نماتود خاکی بسازند که عملکرد و تأثیر درمان آن نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های فعلی بسیار بهتر است.رده جدیدی از داروهای آنتی‌بیوتیک که از منبعی غیرعادی نسبت به سایر داروهای مشابه به‌دست‌آمده است، دارای قدرت منحصربه‌فرد و متمایزی در نابودی باکتری‌ها است. به اعتقاد دانشمندان، کشف این آنتی‌بیوتیک جدید می‌تواند گام بسیار مهمی در مبارزه با مشکل حاد مقاومت آنتی‌بیوتیکی و درمان بیماری‌هایی که به‌سختی مداوا می‌شوند، محسوب شود.
امروز مقاومت آنتی‌بیوتیکی را می‌توان یکی از مهم‌ترین تهدیدات بهداشت جهانی به شمار آورد. این معضل یکی از اصلی‌ترین دلایل طولانی شدن مدت‌زمان بستری شدن در بیمارستان و افزایش زمان موردنیاز برای درمان محسوب شده که موجب افزایش هزینه‌های درمانی و بیشتر شدن آمار مرگ‌ومیر ناشی از امراض نیز می‌شود.
این داروی آنتی‌بیوتیک جدید با عنوان odilorhabdins یا ODLs معرفی‌شده که از طریق باکتری‌های همزیستی موجود در کرم‌های نماتودهای خاکی (soil-dwelling nematode worms) که از راه کولونیزه کردن حشرات غذا تولید می‌کنند، ساخته می‌شود. محققان دانشگاه ایلینوی (UIC) شیکاگو و پژوهشگران یک شرکت بیوتکنولوژی فرانسوی معتقدند که این کرم‌ها نوعی انگل روده کوچک به شمار رفته و این باکتری‌ها به کشتن حشرات کمک می‌کنند و مهم‌تر اینکه استفاده از آنتی‌بیوتیک باعث رقابتی برای از بین بردن باکتری‌ها می‌شود.
گروه تحقیقاتی مذکور برای شناسایی این آنتی‌بیوتیک، ۸۰ کشت آزمایشگاهی از باکتری را برای فعالیت ضد میکروبی موردبررسی قراردادند. این آنتی‌بیوتیک‌ها یا ODLs بر روی ریبوزوم (ribosome) دستگاه مولکولی سلول‌های فردی در سلول‌های باکتری فعال می‌شود که پروتئین‌هایی برای عملکرد به آن نیاز دارند.
یوری پولیکانوف (Yury Polikanov) استادیار دانشگاه ایلینوی (UIC) شیکاگو در این رابطه گفت: «مانند بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌های مفید بالینی، ODL ها باهدف قرار دادن ریبوزوم کار می‌کنند؛ اما ODL ها منحصربه‌فرد هستند، زیرا آنها در محلی روی ریبوزوم متصل شده که توسط سایر آنتی‌بیوتیک‌های شناخته‌شده مورداستفاده قرار نمی‌گیرد.»
علاوه بر آن، این گروه پژوهشی دریافتند، زمانی که ریبوزوم محدود شود، آنتی‌بیوتیک جدید قادر است برای تفسیر و ترجمه کدهای ژنتیکی، آن را مختل می‌کند. الکساندر منکنین (Alexander Mankin) از دیگر استادان این دانشگاه گفت: «هنگامی‌که ODL ها به سلول‌های باکتریایی معرفی می‌شوند، بر توانایی خواندن ریبوزوم تأثیر می‌گذارند و باعث ایجاد اشتباه ریبوزوم در هنگام تولید پروتئین‌های جدید می‌شوند.»
او در ادامه سخنانش خاطرنشان کرد: «مکانیسم ضد باکتری ODL و این واقعیت که آنها به یک سایت در ریبوزوم متصل می‌شوند، باعث می‌شود تا توسط هیچ‌یک از گونه‌های آنتی‌بیوتیک شناخته‌شده مورد بهره‌برداری و سوءاستفاده قرار نگیرد و شاخص‌های این آنتی‌بیوتیک جدید بسیار قوی هستند و دارای پتانسیل زیاد برای درمان عفونت‌هایی هستند که تاکنون سایر آنتی‌بیوتیک‌ها پاسخ‌گو نبوده‌اند.»
ارسال نظر
