آیا ترامپ می تواند کیم جونگ اون را کنترل کند؟

 خبر جنجالی روز پنجشنبه از اولین دیدار رئیس جمهور آمریکا و دیکتاتور کره شمالی همه ی موضوعات خبری را به این سمت تغییر داد.

تصور اینکه دونالد ترامپ یک معامله گر تاریخی جهان است، چیزی است که رئیس جمهور دو سال پیش، زمانی که نامزد انتخاب رییس جمهوری شد، در مورد آن صحبت کرده است، او ادعا می کند که می تواند به دلیل مهارت های خود به عنوان یک دلال املاک و مستغلات، با «کیم جونگ اون» کنار بیاید.

پیش تر، ترامپ در سال 1980، زمانی که وارد صحنه ی بین المللی شد از خود به عنوان سازنده ی "توافق قرن" سخن گفت. کاخ سفید نهایت تلاش خود را برای متقاعد کردن دنیا که ترامپ یک مذاکره کننده ی عالی است، می کند. بنابراین ناظران نباید هیجان زده شوند. آنها باید بر موضوع تمرکز کنند. سوالات سخت مانند دلیل حضور نظامی آمریکا در کره جنوبی، ضرورت توان نظامی آمریکا در آسیا به عنوان مانع افزایش قدرت سیاسی، نظامی و اقتصادی چین باید پاسخ داده شود. ما می دانیم که هدف پیونگ یانگ، خروج نیروهای ایالات متحده از شبه جزیره کره است. به نظر می رسد که کیم جونگ اون، ترامپ را مورد سوال قرار خواهد داد تا سعی کند تعهد ایالات متحده به دفاع از کره جنوبی را از بین ببرد.

آنچه باعث می شود که شرایط آینده برای ایالات متحده پیچیده تر شود چین است. چین هم متحد و هم مخالف است. مسلما دولت ترامپ تاکنون از مواضع دولت چین به خوبی سود برده است. پکن به طور رسمی از تلاش های بین المللی برای توقف برنامه های هسته ای و موشکی کره شمالی حمایت کرده و حتی برای تحقق تحریم ها علیه پیونگ یانگ همکاری کرده است. اما وقتی موضوع درباره ی حضور نظامی آمریکا در کره جنوبی است این همکاری بسیار کمرنگ می شود.

دلیل آن چیست؟ زمانی که کیم دلیل برنامه های هسته ای و موشکی خود را پاسخ به استقرار نیروهای ایالات متحده در اطراف سئول عنوان می کند، رفتار چین به طور چشمگیری تغییر خواهد کرد. اگر چین دلیل اصلی بحران شبه جزیره ی کره را حضور نظامی آمریکا بداند، آمریکا چگونه پاسخ خواهد داد؟ همین موضوع راجع به روسیه هم صاق است. هیچ چیز برای پکن و مسکو بهتر از خروج نیروهای آمریکا از کره جنوبی نیست. این روزها کل سیاست خارجی روسیه به سوی تضعیف جایگاه بین المللی آمریکا است. همچنین چین صدها میلیارد دلار برای افزایش توان دریایی و سایر توان های خود هزینه کرده است تا برتری قدرت نظامی آمریکا در آسیا را به چالش بکشد. دولت ترامپ باید با واقعیتهای تلخ همکاری و رقابت با قدرت های بزرگ روبرو شود.

ادامه ی این اجلاس ممکن است باعث شود تا پیونگ یانگ، میان کره جنوبی و ایالات متحده در مورد مسئله نیروهای نظامی آمریکا اختلاف ایجاد کند. کیم هر گونه دلیلی برای سرزنش آمریکا را به خصوص اعزام ده ها هزار تن از نیروهای ایالات متحده در فاصله چند مایلی از مرز خود دارد و بازدارندگی هسته ای را ضروری می داند. به همین ترتیب مقامات کره جنوبی، برخلاف مقامات ایالات متحده، به تامین اهداف اقتصادی پیونگ یانگ و کمک مالی به منظور کنترل تسلیحات هسته ای تمایل دارند. این بدین معنی است که واشنگتن راجع دو موضوع - نیروهای نظامی آمریکا و کمک به کره شمالی – تمایل کمی به مذاکره دارد.

در این مذاکرات، بحث احتمالا به یافتن راه هایی برای کمک مالی یا سایر کمک ها به کره شمالی برای پیشبرد مسئله هسته ای متمرکز خواهد شد. برای تیم ترامپ، این معضل می تواند حاد باشد. اگر ایالات متحده تمایل به کاهش نیروهایش نداشته باشد، چه انگیزه ای غیر از کمک (اقتصادی) برای پیونگ یانگ باقی می ماند؟ هر چند لغو تحریم ها برای کره ی شمالی کافی نیست زیرا رژیم کیم دارای آستانه تحمل بالای درد است. برخی بسته های کمکی در راستای چارچوب موافقت شده در سال 1990 که موجب توقف برنامه پلوتونیوم کره شمالی شد، مطمئنا لازم خواهد بود. این دقیقا همان چیزی است که دولت ترامپ اشتباه آمریکا در گذشته خوانده است.

همیشه در دوران اول ریاست جمهوری، مدیریت بین المللی رییس جمهور بر اساس این اتفاقات آزمایش می شود. اگر این مذاکرات سرانجام اتفاق بیافتد، واقعیت تاریخی چانه زنی رئیس جمهور آمریکا با دیکتاتور خونخوار جهان، آزمونی برای ترامپ خواهد بود. مدیریت چین که هم دوست و هم دشمن است و حفظ همبستگی با کره جنوبی، سیاستمداری بالایی را می طلبد.

منبع : دیپلماسی ایرانی