زبر شدن پاشنه پا در زنان نسبت به مردان شیوع بیشتری دارد. کف پا به دلایل متعددی زبر می شود و ترک می خورد.
زبر شدن پاشنه پا در زنان نسبت به مردان شیوع بیشتری دارد. کف پا به دلایل متعددی زبر می شود و ترک می خورد.یکی از این دلایل راه رفتن مداوم روی فرش، موکت و سطح های زبر است. ترک هایی که کف پا ایجاد می شود، پوست شکاف خورده ای است که سطح خارجی پوست (اپیدرمیس) را تحت تاثیر قرار می دهد:
کراتودرمی: یک بیماری مادرزادی است. راه رفتن افراد مبتلا به این بیماری را می توان به کسانی که روی شیشه یا سنگلاخ راه می روند تشبیه کرد. برای همین پیاده روی و راه رفتن طولانی مدت برای این افراد مناسب نیست، چراکه با درد زیاد همراه است. این بیماری هم جزو بیماری هایی است که نباید با ترک های پاشنه پا عادی اشتباه گرفته شود. با این حال چون این یک بیماری ارثی است، نمی توان انتظار بهبودی کامل را داشت، اما با کمک داروهای تجویزی می توان این بیماری را تحت کنترل گرفت.
کم آبی بدن: پوسته پوسته شدن کف پا می تواند نشانه کم آبی بدن باشد. برای همین لازم است که به مقدار کافی آب بنوشید. نوشیدن مقادیر کافی آب و مایعات باعث حفظ آب بدن و دفع سموم از آن می شود. نوشیدنی های کافئین دار مثل قهوه و نوشابه های گازدار مصرف نکنید.
اضافه وزن: افرادی که مشکل اضافه وزن دارند و در دسته افراد چاق قرار می گیرند به دلیل فشاری که روی پوست کف پا تحمیل می شود پاشنه پای شان مستعد به وجود آمدن ترک های عمیق می شود. به علاوه شغل هایی وجود دارند که به طریقی پوست کف پا در معرض خیسی و رطوبت یا مواد شوینده قرار می گیرد مانند مربیان شنا بیشتر مستعد خشکی پاشنه یا کف پا هستند.
پسوریازیس: این بیماری به طور نادر در کف دست یا کف پا مشاهده می شود اما اگر ترک های پا همراه با پوست قرمز و ملتهب باشد، این ترک ها ناشی از بیماری پسوریازیس است. پوست حالت چرمی شکل دارد و چون قابلیت ارتجاعی خود را از دست می دهد، پوست کف پا دچار ترک می شود که همراه با درد است. این دسته از ترک های پا درمان متفاوتی نسبت به ترک های معمولی کف پا دارند. یعنی علاوه بر نرم کننده ها باید از کرم های مخصوص برای درمان ضایعات پسوریازیس استفاده شود.
عفونت های قارچی: این بیماری بیشتر در سنین بالا و افراد مسن دیده می شود. در نگاه اول ممکن است فرد فکر کند به مشکل خشکی پوست ساده دچار شده است، اما اگر ترک ها با پوسته ریزی های چشمگیر همراه باشد و علاوه بر کف پا ناخن و اطراف ناخن را هم درگیر کند، آن زمان است که باید به بیماری قارچ پا مشکوک شد. در این مواقع یک بررسی آزمایشگاهی برای کشف علت انجام می شود و اگر بیماری قارچی تایید شود، آن وقت داروهای مناسب تجویز و بعد از مصرف طی مدت کوتاهی فرد بهبود پیدا می کند.
اگزما: در صورت وجود اگزما ابتدا باید علت اصلی ریشه یابی شود و بعد از به دست آوردن نتیجه درمان درست را به کار برد. البته یکی از علت های ایجاد اگزما می تواند ناشی از شغل فرد باشد. مثلا افرادی که پاهای شان دائما داخل مواد شیمیایی قرار دارد، در این مواقع باید پاها از این مواد دور نگه داشته شوند.
ارسال نظر
