ویژگی هایی که شما را به فردی تنها تبدیل می کند!

 برخورداری از رابطه ای خوب با دیگران اهمیت زیادی دارد چون روابط اجتماعی بخش زیادی از زندگی ما را تشکیل می دهند. با این حال، همیشه هم نتیجه ی زمانی که صرف ایجاد یک رابطه می کنیم مثبت نیست.

۱- توانایی نه گفتن ندارید
بیشتر به دنبال انجام کارهای دیگران هستید تا امور مربوط به خودتان. هر کار کوچکی از انجام کمک، مشورت، خرید، رفتن به دنبال دیگران و قرض دادن، وقت با ارزش تان را هدر می دهد. اگر از شما بپرسند کسانی که به آن ها کمک کردید، چه کاری برای شما انجام داده اند، احتمالا باید ساعت ها به دنبال جواب بگردید.
راه حل: کارهای خودتان را در اولویت قرار دهید. اگر کسی سعی کرد به شما ثابت کند خودخواه و ناسپاس هستید، احتمالا به دنبال سوء استفاده از احساسات شما است. قبل از آنکه کورکورانه به کسی کمک کنید، از خودتان بپرسید آیا این شخص از صرفه جویی در وقتش منفعتی می برد.

۲- به دنبال تأیید دیگران هستید
اعتماد به نفس ندارید و همیشه به دنبال تأیید کسانی هستید که نظر آن ها برایتان مهم است. برای آنکه مورد تمجید رئیس، همکاران، دوستان و خویشاوندان تان قرار بگیرید کاری را انجام می دهید. اگر تأیید شوید، احساس می کنید کار «خوبی» انجام داده اید. اما اگر بازخورد دلخواه تان را دریافت نکنید، احساس می کنید کار بی اهمیت یا «بدی» انجام داده اید.
راه حل: باید تصمیم بگیرید این ذهنیت را داشته باشید که شما خوب هستید و مجبور به ثابت کردن آن نیستید. به جای آنکه دنبال تأیید دیگران باشید، برای رسیدن به هدف هایتان تلاش کنید. در کارتان خود را رشد دهید و پیشرفت کنید، مراقب سلامتی تان باشید، دوست بدارید و دوست داشته شوید. به این ترتیب، اعتماد به نفس همنشین وفادار شما خواهد شد و نیازتان به تأیید دیگران از میان خواهد رفت.

۳- از حق خود گذشت می کنید
مشاجره، شکایت و مبارزه نمی کنید یا برای حقوق تان ایستادگی نمی کنید. بله کار ساده تری است که همیشه قبول کنید، صبور، ساکت و آدم خوبی باشید تا مبادا به اختلافی دامن بزنید. با این حال، باید بدانید که این فقط یک خیال باطل است. اگر نظرتان را بیان نکنید، هیچ کس نخواهد فهمید که شما هم نظری دارید.
راه حل: باید به خودتان اجازه دهید عقیده ی شخصی تان را داشته باشید. شما مجبور نیستید از عقایدی که بلندتر و قاطعانه تر از نظر شما بیان می شوند حمایت کنید. وقتی نظرتان را آزادانه بیان می کنید، وجود مستقل تان را نشان می دهید. احترامی که با شایستگی به دست بیایید مهم تر از لبخندی گذرا است.

۴- خود را به خاطر احساس دیگران سرزنش می کنید
اغلب وقتی نتوانید به خواسته ی دیگران عمل کنید یا افکار، انتظارات یا احساسات شان را حدس بزنید از آن ها معذرت خواهی می کنید. عصبانیت، دلخوری، ناراحتی، نارضایتی و هر گونه احساس منفی دیگران شما را می ترساند و از این بابت احساس گناه می کنید.
راه حل: بار سنگین مسئولیت در برابر احساسات، مشکلات و انتظارات دیگران را از روی دوش خود بردارید. وقتی احساس گناه می کنید از خودتان بپرسید آن شخص چه کاری برای حل مشکل خودش انجام داده و اگر مشکلش هنوز حل نشده پس چطور فرصت غر زدن و دلخوری را دارد.

۵- هیچ حد و حدودی تعیین نمی کنید
همیشه آماده هستید هر کاری برای دیگران انجام دهید. اگر کسی مشکلی فوری برایش پیش بیاید شما همه ی کارهایتان را رها می کنید، تا آن سر شهر می روید و سخاوتمندانه مشکلش را حل می کنید. همیشه می توانید کار خودتان را جا به جا کنید اما نمی توانید از کمک به دیگران امتناع کنید.
راه حل: در مورد استانداردهای زندگی تان فکر کنید و آن را به اطرافیان تان اطلاع دهید. تعطیلات آخر هفته را می خواهید به سفر بروید؟ به محل کارتان اطلاع دهید که فقط تا روز چهارشنبه می توانید روی پروژه کار می کنید. لزومی ندارد تصمیم تان را توجیه کنید. باید خودتان را در اولویت اصلی قرار دهید.

۶- کارهایی را انجام می دهید که دوست ندارید
همیشه درگیر خواسته های دیگران هستید؛ از والدین تان گرفته تا خویشاوندان، دوستان و آشنایان. به ندرت درخواستی را رد می کنید بنابراین وقت تان به بخش های کوچک زیادی تقسیم می شود که هیچ کدام هم متعلق به شما نیست.
راه حل: زمان شخصی تان را برای استراحت، کار، انجام کارهای خانه، پیاده روی، کارهای شادی بخش یا سفر تقسیم کنید. یک روز را انتخاب کنید تا فقط کارهایی که خودتان دوست دارید را انجام دهید. اولویت هایتان را تعیین کنید و هر بار قبل از آنکه کار کس دیگری را به عهده بگیرید درباره ی آن خوب فکر کنید.