پروتئینی که می‌تواند به طول عمر سالم کمک کند

 پژوهشگران آمریکایی باور دارند افزایش طول عمر سالم انسان با استفاده از نوعی پروتئین ممکن خواهد بود.

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، علاقه به طول عمر در همه افراد وجود دارد اما عمر 120 ساله‌ای که 50 سال از آن با درد و ناتوانی سپری شود، بی‌فایده است.

بهتر است به جای تمرکز صرف بر طول عمر زیاد، از تجربه دانشمندان برای بهبود طول سلامتی خود یعنی مدت زمانی که می‌توانیم از سلامتی خود لذت ببریم، استفاده کنیم.

پژوهش جدیدی که در دانشگاه "براون" آمریکا صورت گرفته است، پروتئین " Sirt4" را با طول عمر سالم "مگس میوه"(fruit flies) مرتبط می‌داند و ممکن است این کشف به انسان هم تعمیم یابد.

پروتئین‌های "سیرتوئین" (Sirtuin) در فرآیندهای متابولیک وجود دارند و با سالخوردگی و بیماری‌های مربوط به سن مرتبط هستند.

پژوهشگران دانشگاه "براون"، با مطالعه تاثیر این پروتئین‌ها و چگونگی دستکاری آنها برای ارائه زندگی طولانی‌تر و سالم‌تر، به مگس میوه که مدل حیوانی متداولی برای بررسی متابولیسم هستند، مراجعه کردند.

سه نمونه از هفت سیرتوئین موجود در سلول انسان، در میتوکندری (بخش‌های تولیدکننده انرژی سلول ها) یافت می‌شوند.

به عبارت دیگر، مگس‌های میوه، فقط یک سیرتوئین میتوکندری دارند یعنی Sirt4 و از آنجا که انسان‌ها از این پروتئین بهره‌مند هستند،Sirt4  هدف آشکاری برای آزمایش‌ها بود.

دانشمندان دانشگاه براون برای مشخص کردن نقش  Sirt4دو گروه از کرم‌ها را مهندسی کردند؛ تعدادی که بیش از حد Sirt4 تولید می‌کردند و تعدادی که اصلا قادر به تولید این پروتئین نبودند.

پژوهشگران دریافتند کرم‌های دارای Sirt4 اضافه، 20 درصد سالم‌تر از متوسط مگس‌ها بودند؛ درحالی که طول عمر سالم مگس‌های بدون  Sirt4تا 20 درصد کاهش یافت.

"جیسون وود" (Jason Wood)، نویسنده ارشد این پژوهش می‌گوید: ما نشان می‌دهیم  Sirt4، مسئول تنظیم طول عمر و متابولیسم یک ارگانیسم است و به خصوص این که واکنش متابولیک به غذا نخوردن را هماهنگ می‌کند. همچنین نشان می‌دهیم که تولید بیش از حد این ژن برای  Sirt4، می‌تواند طول عمر مگس میوه را افزایش دهد.

پژوهشگران دریافتند مگس‌هایی که   Sirt4نداشتند، بدون غذا، زودتر از حد معمول به مرگ در اثر گرسنگی دچار شدند.

این مگس‌ها، هنوز در خونشان مواد مغذی و چربی‌های ذخیره شده داشتند اما ظاهرا قادر به دستیابی به این ذخایر نبودند.

این نتایج نشان می‌دهند که Sirt4 نقشی مانند "کلید سوخت" غذا نخوردن داشت که زمان جایگزین کردن سوختن چربی را به جای سوختن کربوهیدرات کنترل می‌کرد.

این موضوع توانست به دانشمندان کمک کند بفهمند چرا محدودیت کالری که یک تکنیک رژیم غذایی متمرکز بر غذا نخوردن شدید است، برای سلامتی و طول عمر فایده دارد.

"استفان هلفند" (Stephen Helfand)، نویسنده ارشد این پژوهش می‌گوید: ما فکر می‌کنیم  Sirt4، هدف جذابی برای کمک به بهبود بیماری‌های متابولیسم و احتمالا افزایش طول زندگی سالم است. ما کارکرد این پروتئین را در مگس‌های زنده دیدیم اما از چگونگی کارکرد آن مطمئن نیستیم.

دانشمندان دانشگاه براون می‌خواهند بررسی Sirt4 را آغاز کنند؛ از جمله فهمیدن این که چه چیز آن را فعال می‌سازد و این پروتئین چگونه در پستانداران و به خصوص انسان‌ها عمل می‌کند.

این پژوهش در مجله " Proceedings of the National Academy of Sciences" به چاپ رسید.