چند هفته‌ای بود که عادل فردوسی‌پور وعده دعوت از علی‌اکبر طاهری، مدیرعامل سابق باشگاه فوتبال پرسپولیس را می‌داد تا با او درباره دوران مدیریتش در این باشگاه به گفت‌وگو بنشیند.
چند هفته‌ای بود که عادل فردوسی‌پور وعده دعوت از علی‌اکبر طاهری، مدیرعامل سابق باشگاه فوتبال پرسپولیس را می‌داد تا با او درباره دوران مدیریتش در این باشگاه به گفت‌وگو بنشیند. بر اساس آن‌چه عادل در هفته‌های اخیر اعلام می‌کرد، قرار بود پرونده‌های عجیب‌وغریب مدیریتی این باشگاه، شامل مانوئل ژوزه، گولچ، طارمی، بلیت‌فروشی، حق پخش و مهم‌تر از همه حرف‌وحدیث‌هایی که درباره ابهامات مالی باشگاه در دوران مدیریت طاهری مطرح می‌شود، محورهای این گفت وگو باشند.
طاهری اما از حضور در «نود» امتناع کرد تا این که دیشب بالاخره روی خط برنامه حاضر شد و دقیقاً یک ساعت و 21 دقیقه از زمان برنامه را به عجیب‌ترین شکل ممکن به خودش اختصاص داد و عادل مجبور شد پرونده مالکان ثروتمند فوتبال ایران را از کنداکتور حذف و به هفته آینده موکول کند.
1-پخش یک مصاحبه ضبط‌شده با حسین هدایتی، مرد متمول نام‌آشنای فوتبال، درباره کمک‌هایش به این باشگاه در دوران طاهری، سرآغاز ماجرا بود. او ابهامات زیادی را مطرح کرد و در عین حال که سعی داشت با بیانی دیپلماتیک، از وارد کردن اتهام مستقیم به طاهری بپرهیزد، او را به نداشتن شفافیت متهم کرد. واکنش طاهری به این مصاحبه اما نقطه آغاز عجایب «نود» این هفته بود. هنوز چند دقیقه از روی خط آمدن مدیرعامل اسبق سرخ‌ها نگذشته بود که در کمال حیرت بینندگان، پیکان هجوم طاهری از هدایتی به سمت عادل فردوسی‌پور چرخید! او که انگار مشکلی با حرفهای هدایتی نداشت و بیشتر از این که عادل مصاحبه او را پخش کرده، شاکی بود، با عبارات عجیبی به فردوسی‌پور تاخت و از او خواست که به جای نگاه کردن به تبلت و اطراف، نگاهش به دوربین باشد تا از سوی افرادی که مشخص نیست چه کسانی هستند، مطالبی به مجری «نود» منتقل نشود.
1-پخش یک مصاحبه ضبط‌شده با حسین هدایتی، مرد متمول نام‌آشنای فوتبال، درباره کمک‌هایش به این باشگاه در دوران طاهری، سرآغاز ماجرا بود. او ابهامات زیادی را مطرح کرد و در عین حال که سعی داشت با بیانی دیپلماتیک، از وارد کردن اتهام مستقیم به طاهری بپرهیزد، او را به نداشتن شفافیت متهم کرد. واکنش طاهری به این مصاحبه اما نقطه آغاز عجایب «نود» این هفته بود. هنوز چند دقیقه از روی خط آمدن مدیرعامل اسبق سرخ‌ها نگذشته بود که در کمال حیرت بینندگان، پیکان هجوم طاهری از هدایتی به سمت عادل فردوسی‌پور چرخید! او که انگار مشکلی با حرفهای هدایتی نداشت و بیشتر از این که عادل مصاحبه او را پخش کرده، شاکی بود، با عبارات عجیبی به فردوسی‌پور تاخت و از او خواست که به جای نگاه کردن به تبلت و اطراف، نگاهش به دوربین باشد تا از سوی افرادی که مشخص نیست چه کسانی هستند، مطالبی به مجری «نود» منتقل نشود.
حال آن که سال‌هاست عادل برخلاف روال مجری‌های تلویزیون، از گوشی استفاده نمی‌کند و با رفتار حرفه‌ای‌اش، نیازی هم به آن ندارد. این رویکرد نامتعارف طاهری، سرآغاز مجموعه‌ای از برچسب‌های اتهام‌گونه و عجیب به فردوسی‌پور بود و به رغم اینکه به جنجال و جذابیت ظاهری برنامه کمک کرد، در نهایت باعث شد عادل مجبور به پاسخ دادن شود و گفت‌وگو عملاً به یک دعوای دونفره تبدیل شد. در نهایت هم هیچ ابهامی حل نشد و کسی یادش نماند که ماجرای حرفهای هدایتی به کجا رسید؟ انگار که همه چیز تقصیر برنامه «نود» است که به قول آقای مدیرعامل، 18 سال است همه را به جان هم می‌اندازد. طاهری پاسخ سؤالات مختلف عادل را به یک نشست خبری در روزهای آینده موکول کرد و جالب آن که از عادل هم درخواست داشت در این نشست حضور یابد!
2-نکته جالب توجه در برنامه این هفته «نود»، نوع برخورد فردوسی‌پور بود که بدون هیچ‌گونه استرس و پرخاشی، از خودش دفاع کرد و بدون آشفتگی یا برافروختگی، حتی از مشی حرفهای خودش هم منحرف نشد و با مدیر فوتبالی، مقابله به مثل نکرد. این درحالی بود که طاهری در چند برهه از بحث به شدت عصبی شد و با فریادهایش بر سر عادل، بینندگان را حیرت‌زده کرد. این اولین درگیری مجری باسابقه «نود» نیست و آخرین آن هم نخواهد بود. فردوسی‌پور طی سال‌های طولانی فعالیتش در این برنامه، بارها از سوی افراد مختلفی مورد تهاجم‌های غیرمنصفانه قرار گرفته و به نظر می‌رسد به بلوغ لازم برای برخورد با چنین رویکردهایی رسیده است. او دیگر برایش مهم نیست که قلعه‌نویی جایگاهش را با عنوان «یک مجری ساده» به چالش بکشد، مایلی‌کهن نام خانوادگی‌اش را با لقب مضحک «کی‌روشی‌پور» مورد تمسخر قرار دهد، یا در برابر یک نماینده مجلس که می‌خواهد تیم فوتبال تهرانی را به یک استان دیگر منتقل کند، قد علم کند. او از روش و اصولش کوتاه نمی‌آید، عصبانی نمی‌شود و همان‌طور که خودش گفت، تأییدش را هم از مردم می‌گیرد. آمار پیامک‌های برنامه «نود» و همچنین نظرسنجی آخر سال این برنامه که نظر مخاطبان را درباره روند برنامه می‌پرسد و نظر مثبت مخاطبان، نشان از این تأیید دارد.
3-مسئله دیگری که بارها در برنامه «نود» مشکل‌ساز شده، این است که برخی افراد، عملکرد سازمان صداوسیما را با رویکرد عادل فردوسی‌پور خلط می‌کنند و با این روش می‌خواهند او را به چالش بکشند؛ اتفاقی که این هفته هم افتاد و طاهری سعی می‌کرد با طرح موضوعاتی مانند حق پخش، هزینه تبلیغات دربی، درآمد پیامک‌ها و... عملکرد برنامه «نود» را زیر سوال ببرد. با این همه، روش‌های مذکور دیگر کهنه شده است و مخاطبان می‌دانند که مثلاً در موضوع حق پخش، کاری جز تلاش برای برگزاری یک میزگرد کامل، از یک برنامه تلویزیونی ساخته نیست. کاری که اتفاقا عادل هفته‌هاست مشغول تلاش برای آن است و چندین بار آمادگی خودش را برای برگزاری این میزگرد، روی آنتن اعلام کرده است. جالب این که خود جناب طاهری که حاضر نشد در این مناظره شرکت کند و مدام امروز و فردا کرد تا دوران مدیریتش تمام شد، حالا به خاطر پیگیری نکردن این مطالبه، برنامه «نود» را تخطئه می‌کند. بحث تبلیغات دربی و پیامک‌ها هم که اصلاً ربطی به فردوسی‌پور ندارد.
4-بخش پایانی گفت‌وگوی «نود» با طاهری هم یک نکته ویژه داشت که بار دیگر از هوش رسانه‌ای بالای عادل فردوسی‌پور حکایت می‌کرد. عادل که از تکرار دفاعیاتش خسته شده بود، کسی را روی خط برنامه آورد و مقابل طاهری قرار داد که هیچ‌کس تردیدی در استقلال شخصیتی او ندارد: علی دایی. آقای گل جهان با تصمیم فردوسی‌پور روی خط برنامه آمد و وارد این جدال شد تا همه بدانند که شخصیت‌های مستقل و محبوبی مثل دایی هم دل خوشی از عملکرد مدیریتی طاهری در حوزه اقتصادی ندارند. شاید هرکس دیگری جای دایی روی خط می‌آمد، مورد این اتهام قرار می‌گرفت که زیر بلیت عادل است و از او حمایت می‌کند تا در جای دیگر از تریبونش استفاده کند؛ اما همه می‌دانند دایی از هیچ کس نمی‌ترسد و این وصله‌ها به او نمی‌چسبد.
5-برنامه این هفته «نود» از یک واقعیت اجتماعی تلخ هم رونمایی کرد؛ اینکه بخشی از جامعه فوتبال، هنوز از نظر اخلاقی پیشرفتی نکرده است و صرفاً اطلاعاتش را بالا برده تا بهتر بتواند برچسب بزند. در این برنامه شاهد انواع و اقسام برچسب‌ها و تهمت‌های ظاهراً متمدنانه بودیم؛ از برچسب گوبلز و ماکیاولی گرفته، تا افترای دزدی و دروغ‌گویی و فساد و... . شاید بهتر بود که عادل حداقل در بخش‌های غیرزنده برنامه، کمی این موضوع را تعدیل می‌کرد و اجازه نمی‌داد که برچسب‌ها با این صراحت، با میلیون‌ها بیننده تلویزیونی درمیان گذاشته شوند. این موضوع، احتمالاً مهم‌ترین عیب «نود» در این برنامه بود؛ چیزی که اتفاقاً با تند شدن بحث، خیلی هم به چشم آمد.
6-تجربه نشان داده است که بخش عمده واکنش‌ها به برنامه «نود» و شخص عادل فردوسی‌پور، ریشه در ناآشنایی برچسب‌زنندگان محترم با فضای رسانه و کاردکردهای آن دارد. طاهری از عادل شاکی بود که چرا اجازه داده هدایتی هرچه می‌خواهد بگوید. مدیرعامل سابق پرسپولیس، اما حواسش نبود که چند ماه پیش همین آقای هدایتی حرف‌هایش را با یک رسانه اینترنتی زد و اتفاقاً برای مدیریت باشگاه هم دردسرساز شد. این روزها دیگر رسانه دست یک نفر نیست که بخواهد اجازه حرف زدن به کسی بدهد. افرادی مانند هدایتی حرف‌هایشان را می‌زنند؛ اگر شد با «نود»، نشد یک رسانه دیگر و حتی اگر همه رسانه‌ها را هم محدود کنیم، می‌توانند خودشان ویدئو منتشر کنند. این که حرفهای هدایتی امروز شنونده دارد، به خاطر این است که او در باشگاه نقش داشته است و عادل هم آن‌قدر تجربه دارد که سراغ هرکسی نرود. این که مدیران پرسپولیس در شرایط مالی سخت از هدایتی درخواست کمک کرده‌اند، تقصیر عادل نیست.
3-مسئله دیگری که بارها در برنامه «نود» مشکل‌ساز شده، این است که برخی افراد، عملکرد سازمان صداوسیما را با رویکرد عادل فردوسی‌پور خلط می‌کنند و با این روش می‌خواهند او را به چالش بکشند؛ اتفاقی که این هفته هم افتاد و طاهری سعی می‌کرد با طرح موضوعاتی مانند حق پخش، هزینه تبلیغات دربی، درآمد پیامک‌ها و... عملکرد برنامه «نود» را زیر سوال ببرد. با این همه، روش‌های مذکور دیگر کهنه شده است و مخاطبان می‌دانند که مثلاً در موضوع حق پخش، کاری جز تلاش برای برگزاری یک میزگرد کامل، از یک برنامه تلویزیونی ساخته نیست. کاری که اتفاقا عادل هفته‌هاست مشغول تلاش برای آن است و چندین بار آمادگی خودش را برای برگزاری این میزگرد، روی آنتن اعلام کرده است. جالب این که خود جناب طاهری که حاضر نشد در این مناظره شرکت کند و مدام امروز و فردا کرد تا دوران مدیریتش تمام شد، حالا به خاطر پیگیری نکردن این مطالبه، برنامه «نود» را تخطئه می‌کند. بحث تبلیغات دربی و پیامک‌ها هم که اصلاً ربطی به فردوسی‌پور ندارد.
4-بخش پایانی گفت‌وگوی «نود» با طاهری هم یک نکته ویژه داشت که بار دیگر از هوش رسانه‌ای بالای عادل فردوسی‌پور حکایت می‌کرد. عادل که از تکرار دفاعیاتش خسته شده بود، کسی را روی خط برنامه آورد و مقابل طاهری قرار داد که هیچ‌کس تردیدی در استقلال شخصیتی او ندارد: علی دایی. آقای گل جهان با تصمیم فردوسی‌پور روی خط برنامه آمد و وارد این جدال شد تا همه بدانند که شخصیت‌های مستقل و محبوبی مثل دایی هم دل خوشی از عملکرد مدیریتی طاهری در حوزه اقتصادی ندارند. شاید هرکس دیگری جای دایی روی خط می‌آمد، مورد این اتهام قرار می‌گرفت که زیر بلیت عادل است و از او حمایت می‌کند تا در جای دیگر از تریبونش استفاده کند؛ اما همه می‌دانند دایی از هیچ کس نمی‌ترسد و این وصله‌ها به او نمی‌چسبد.
5-برنامه این هفته «نود» از یک واقعیت اجتماعی تلخ هم رونمایی کرد؛ اینکه بخشی از جامعه فوتبال، هنوز از نظر اخلاقی پیشرفتی نکرده است و صرفاً اطلاعاتش را بالا برده تا بهتر بتواند برچسب بزند. در این برنامه شاهد انواع و اقسام برچسب‌ها و تهمت‌های ظاهراً متمدنانه بودیم؛ از برچسب گوبلز و ماکیاولی گرفته، تا افترای دزدی و دروغ‌گویی و فساد و... . شاید بهتر بود که عادل حداقل در بخش‌های غیرزنده برنامه، کمی این موضوع را تعدیل می‌کرد و اجازه نمی‌داد که برچسب‌ها با این صراحت، با میلیون‌ها بیننده تلویزیونی درمیان گذاشته شوند. این موضوع، احتمالاً مهم‌ترین عیب «نود» در این برنامه بود؛ چیزی که اتفاقاً با تند شدن بحث، خیلی هم به چشم آمد.
6-تجربه نشان داده است که بخش عمده واکنش‌ها به برنامه «نود» و شخص عادل فردوسی‌پور، ریشه در ناآشنایی برچسب‌زنندگان محترم با فضای رسانه و کاردکردهای آن دارد. طاهری از عادل شاکی بود که چرا اجازه داده هدایتی هرچه می‌خواهد بگوید. مدیرعامل سابق پرسپولیس، اما حواسش نبود که چند ماه پیش همین آقای هدایتی حرف‌هایش را با یک رسانه اینترنتی زد و اتفاقاً برای مدیریت باشگاه هم دردسرساز شد. این روزها دیگر رسانه دست یک نفر نیست که بخواهد اجازه حرف زدن به کسی بدهد. افرادی مانند هدایتی حرف‌هایشان را می‌زنند؛ اگر شد با «نود»، نشد یک رسانه دیگر و حتی اگر همه رسانه‌ها را هم محدود کنیم، می‌توانند خودشان ویدئو منتشر کنند. این که حرفهای هدایتی امروز شنونده دارد، به خاطر این است که او در باشگاه نقش داشته است و عادل هم آن‌قدر تجربه دارد که سراغ هرکسی نرود. این که مدیران پرسپولیس در شرایط مالی سخت از هدایتی درخواست کمک کرده‌اند، تقصیر عادل نیست.
فردوسی‌پور کارش را می‌کند و نمی‌توان از او انتظار داشت که شب بازی آسیایی پرسپولیس به ماجرای طارمی ورود نکند؛ اما می‌توان از امثال طاهری خواهش کرد که سری به فضای رسانه‌ای ورزش در سراسر جهان بزنند تا ببینند که هیچ‌کس نمی‌تواند مانع انتشار لحظه‌ای اخبار شود. مگر روزی که رسانه‌ها فساد سم آلاردایس را برملا کردند، کسی در انگلیس از آن‌ها به خاطر به خطر انداختن وضعیت تیم ملی انتقاد کرد؟ عادل فردوسی‌پور هم به اندازه رسالت رسانه‌ای خود و حتی بسیار فراتر از یک رسانه، به مسائل مختلفی از فساد گرفته تا بلیت‌فروشی و حق پخش و... ورود می‌کند. این را هم می‌دانیم که او هم مانند هر فرد دیگری در این مملکت کارفرمایی دارد و باید به قوانین سازمانی که تحت نظر آن فعالیت می‌کند، پایبند باشد.
منبع : خراسان
ارسال نظر
