محققان می‌گویند اگر فرزندتان قادر نیست درسهایش را در مدرسه به خاطر بسپرد از او بخواهید متن درسش را با صدای کمی بلندتر برای خودش زمزمه کند چراکه بیان متون با صدای بلند به ثبت بهتر کلمات در حافظهٔ بلندمدت کمک می‌کند.
محققان می‌گویند اگر فرزندتان قادر نیست درسهایش را در مدرسه به خاطر بسپرد از او بخواهید متن درسش را با صدای کمی بلندتر برای خودش زمزمه کند چراکه بیان متون با صدای بلند به ثبت بهتر کلمات در حافظهٔ بلندمدت کمک می‌کند.یافته‌های پژوهشی که در نشریه حافظه (Memory) منتشر شده، نشان می‌دهد کاربرد همزمان صحبت و شنیدن، یعنی آنچه از آن با عنوان production effect یاد می‌شود، اثر مناسبتری بر ذهن به جا می‌گذارد.
محققان می‌گویند دلیل اثرگذاری بهتر بیان کلمات و شنیدن آنها این است که چنین کاری کلمات را شخصی‌تر می‌کند و در نتیجه بر احتمال ماندگاری بیشتر آنها در حافظه می‌افزاید.
کالین ام.مک‌لود، استاد دانشگاه واترلو در کانادا با اشاره به این‌که مطالعه انجام‌گرفته از سوی او و همکارانش بر مزایای مشارکت فعال یادگیری و حافظه تاکید دارد، ادامه می‌دهد: وقتی ما اقدامی فعالانه یا عنصری مولد را به کلمه‌ای اضافه می‌کنیم، آن کلمه با تمایز بیشتری در حافظه بلندمدت جای می‌گیرد و از این رو بهتر به یاد می‌ماند.
این گروه مطالعاتی چهار روش یادگیری داده‌های نوشتاری را مورد بررسی و آزمون قرار داد که عبارت بودند از خواندن در سکوت، گوش دادن به خواندن متن از سوی دیگران، گوش سپردن به متن خوانده و ضبط‌شدهٔ خود فرد، و همزمان با خواندن متن به صدای بلندتر زمزمه‌کردن آن.
نتایج حاکی از آن بود که خواندن متون با صدای بلندتر برای خود بهترین نتیجه و اثر را در یادگیری به دنبال خواهد داشت.
ارسال نظر
