پایبند نبودن ایران به روح برجام بار حقوقی ندارد

 «ریچارد هاس» رئیس اندیشکده «شورای روابط خارجی» تهدید ترامپ به خروج از برجام را ادعایی غیرعملی و به ضرر سیاست خارجی آمریکا دانست و تاکید کرد که مفهوم اینکه ایران به روح برجام پایبنده نبوده است، بی معنی و بار حقوقی ندارد.

«ریچارد هاس» رئیس اندیشکده تصمیم ساز «شورای روابط خارجی» موسوم به CFR در جدیدترین نوشتار خود دربار رویکرد ترامپ نسبت به ایران که در تارنمای اندیشکده «پروجکت سیندیکیت» منتشر شده آورده است؛ تهدید ترامپ به خروج از برجام را ادعایی غیرعملی و به ضرر سیاست خارجی آمریکا دانست که در صورت اجرا واشنگتن را طرفی غیرقابل اعتماد نشان می دهد و این یکجانبه گرایی ایجاد جبهه متحد واحدی را علیه ایران در آینده دشوار می کند.

'سر و کار داشتن با یک ایران جاه طلب و قدرتمند با چالش های گسترده و بی پایانی همراه است که خاورمیانه همیشه آشوب زده را تعریف می کنند. اما بدون توافق هسته ای سال 2015، احتمالا این چالش ها ترسناک تر خواهند شد. ترامپ پایبندی ایران به برجام و همچنین سودمندی این توافق را برای منافع ملی آمریکا تایید نکرد و اکنون کنگره 60 روز فرصت دارد برخی یا تمامی تحریم های قبلی را بار دیگر اعمال کند اما بعید است کنگره به چنین اقدامی دست بزند. اما ممکن است به خاطر رفتار ایران در سوریه تحریم های دیگری را علیه ایران وضع کند.'

وی درباره احتمال وضع تحریم های جدید از سوی کنگره علیه ایران اضافه کرد: «اگر آمریکا بخواهد با هر هدفی و در هر زمانی تحریم های جدید وضع کند، احتمالا تنها خواهد بود چرا که اروپایی ها، چین و روسیه احتمالا به واشنگتن نخواهند پیوست نه فقط به دلیل منافع مالی خودشان بلکه به این دلیل که ایران به برجام پایبند بوده است.»

«هاس» این ادعای آمریکا را که ایران به «روح» برجام پایبند نبوده عبارتی بی معنی دانست و تاکید کرد مفهوم «روح برجام» بار حقوقی ندارد و نوشت: «اقدامات ایران در منطقه نگران کننده است اما نمی توان با این استدلال تحریم هایی را که بر اساس برجام لغو شده اند، بار دیگر برقرار کرد. همچنین مذاکره مجدد برای افزایش مدت و شدت بازرسی ها و قرار دادن برنامه موشکی تحت بازرسی نیز در عمل غیرممکن است چون ایران و سایر طرف های برجام به این امر رضایت نخواهند داد. در واقع، تهدید به خروج آمریکا از برجام در صورت عملی نشدن این تغییرات، ادعایی توخالی است و انجام آن نیز به خود آمریکا ضربه می زند.»

وی در ادامه تاکید کرد: «برجام توافق خوبی نیست اما این توافق حاصل یک تلاش دسته جمعی است و یکجانبه گرایی آمریکا می تواند ایجاد جبهه متحد واحدی را علیه ایران در آینده دشوار کند. اقدام ترامپ به ضرر سیاست خارجی آمریکا نیز هست چرا که اگر یک قدرت بزرگ ، واقعا یک قدرت بزرگ باشد، نشانه ای از تداوم در استراتژی آن مشاهده شود و غیرقابل پیش بینی بودن گرچه ممکن است یک مزیت تاکتیکی باشد اما می تواند به معنای غیرقابل اعتماد بودن استراتژیک نیز معنا شود.»

«هاس» در ادامه مانند بسیاری از تحلیلگران دیگر یادآور شد که اگر آمریکا از برجام خارج شود این تصور که بتوان چالش هسته ای و موشکی کره شمالی را نیز با مذاکره حل و فصل کرد برای همیشه نابود خواهد شد چون مشخص می شود که آمریکا قابل اعتماد نیست.»

این چهره تاثیرگذار سیاست خارجی آمریکا همچنین تصریح کرد: «با وجود تمامی این ملاحظات نباید فقط بر سیاست های اعلامی آمریکا تمرکز کرد و از رفتار ایران غافل شد. در کوتاه مدت، دنیا باید ایران را قدرتی امپراتور مانند ببیند که در پی شکل دادن مجدد به بخش هایی از خاورمیانه است. آنچه که در خصوص ایران مورد نیاز است، یک سیاست مبتنی بر «مهار» ایران در سراسر منطقه است. چالش بلند مدت پرداختن به نواقص برجام است که انقضای زمان اجرای تدابیر نظارتی هسته ای از همه آنها مهم تر است. در واقع، توافق فقط مشکل هسته ای را «متوقف» کرد ولی آن را حل نکرد. تدابیر نظارتی مهم در توافق طی 8 تا 13 سال به پایان می رسند و در آن زمان، بازرسی ها دیگر نمی توانند ایران را از دستیابی به ملزومات یک برنامه هسته ای تسلیحاتی که بدون کوچک ترین هشداری در زمان اندکی عملیاتی شود، باز دارند.»

رئیس اندیشکده «شورای روابط خارجی» آمریکا در پایان نوشت: «نمی توان دانست که آیا نیات و رفتار ایران طی 15 سال آتی تعدیل خواهد شد یا خیر. برعکس ممکن است ایران همچنان رژیمی مرکب از دولت و یک نهاد دائمی مذهبی با یک نیروی نظامی و واحدهای اطلاعاتی قدرتمند باقی بماند که نفوذ سیاسی قابل توجهی را که عمدتا خارج از کنترل دولت است، اعمال می کند. سر و کار داشتن با یک ایران جاه طلب و قدرتمند با چالش های گسترده و بی پایانی همراه است که خاورمیانه همیشه آشوب زده را تعریف می کنند. اما بدون توافق هسته ای سال 2015، احتمالا این چالش ها ترسناک تر خواهند شد.»