فاز دوم کارآزمایی بالینی نشان می‌دهد آنتی‌هیستامین قادر به بازیابی عملکرد سیستم عصبی در مبتلایان به «ام اس» مزمن است.
فاز دوم کارآزمایی بالینی نشان می‌دهد آنتی‌هیستامین قادر به بازیابی عملکرد سیستم عصبی در مبتلایان به «ام اس» مزمن است.محققان دانشگاه کالیفرنیا با بررسی اثر داروی آنتی هیستامین کلماستین (antihistamine clemastine fumarate) در بیماران مبتلا به ام اس دریافتند، این دارو منجر به بهبود عملکرد سیستم عصبی بیماران می‌شود.
این مطالعه برای اولین بار است که نشان می‌دهد یک دارو به صورت کاملا ایمن قادر به بازیابی عملکرد مغز در بیماری هایی است که سیستم عصبی آسیب می‌بیند.
درمان‌های رایج ام اس فقط از حمله سیستم ایمنی به میلین جلوگیری می‌کنند، ولی قادر به ترمیم آسیب وارد شده به سیستم عصبی نیست.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد داروی آنتی هیستامین کلماستین قادر به ترمیم میلین و بازسازی عملکرد اعصاب است. محققان برای آزمایش‌های اولیه از این روش درمانی در 50 بیمار مبتلا به ام اس عودکننده استفاده کردند.
سیستم بینایی معمولا اولین ناحیه‌ای است که در بیماران آسیب می‌بیند.
نتایج نشان داد پس از استفاده چندماهه از این دارو، انتقال سیگنال عصبی از چشم تا مغز بسیار سریعتر از حالتی بود که بیمار درمانی دریافت نمی‌کرد.
محققان امیدوارند با استفاده از این دارو و روش‌های مشابه بتوان عملکرد بیماران مبتلا به ام اس را بهبود بخشید.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی پاسخ غیر متعارفی به سیستم عصبی مرکزی (CNS ) می دهد. سیستم عصبی مرکزی شامل مغز، نخاع و اعصاب بینایی است. سیستم ایمنی بدن به طور معمول عوامل خارجی مانند باکتری ها و ویروس ها را مورد هدف قرار می دهد؛ ولی در بیماری های خود ایمنی، به اشتباه بافت های نرمال از بین می روند. در بیماری ام اس، سیستم ایمنی به میلین حمله می کند.
میلین به غلاف چربی اطراف سلول های عصبی گفته می شود. میلین آسیب دیده سبب بوجود آمدن تصلب بافت(sclerosis) می شود که نام بیماری نیز از همین واژه گرفته شده است.
زمانی که پوشش میلین یا بافت های عصبی آسیب می بینند، ارسال پیام های عصبی مختل می شود که عوارض مختلفی دارد. بیماری MS انواع مختلفی دارد که عبارتند از:
- ام اس پیشرونده مقدماتی
در این نوع، نشانه های بیماری به طور پیوسته از زمان تشخیص بیماری سیر صعودی دارند. حمله ها مشخص نیستند و هیچ علامت بهبودی وجود ندارد. حدود 10 تا 15 درصد از بیماران، به این نوع از بیماری مبتلا می شوند. معمولا بیماری ام اس در افرادی که این مرحله را تجربه می کنند، دیر و در حدود 40 سالگی تشخیص داده می شود.
در این نوع، نشانه های بیماری به طور پیوسته از زمان تشخیص بیماری سیر صعودی دارند. حمله ها مشخص نیستند و هیچ علامت بهبودی وجود ندارد. حدود 10 تا 15 درصد از بیماران، به این نوع از بیماری مبتلا می شوند. معمولا بیماری ام اس در افرادی که این مرحله را تجربه می کنند، دیر و در حدود 40 سالگی تشخیص داده می شود.
- نوع عودکننده – فروکش کننده
حدود 90 درصد از بیماران، به این نوع مبتلا هستند. معمولا نشانه های اولیه بیماری در این افراد، در اوایل بیست سالگی دیده می شود. پس از آن در دوره های مختلف، بیماری عود می کند و در بین دوره ها، بیمار بهبودی نسبی دارد. معمولا بیمارانی که به این نوع مبتلا هستند، وارد مرحله دیگری از بیماری به نام پیشرونده ثانویه می شوند.
حدود 90 درصد از بیماران، به این نوع مبتلا هستند. معمولا نشانه های اولیه بیماری در این افراد، در اوایل بیست سالگی دیده می شود. پس از آن در دوره های مختلف، بیماری عود می کند و در بین دوره ها، بیمار بهبودی نسبی دارد. معمولا بیمارانی که به این نوع مبتلا هستند، وارد مرحله دیگری از بیماری به نام پیشرونده ثانویه می شوند.
- ام اس پیشرونده ثانویه
در این نوع، علایم بیماری به طور پیوسته سال ها وجود دارد و هیچ عود یا بهبودی حاصل نمی شود. معمولا این حالت 10 تا 20 سال پس از تشخیص بیماری اتفاق می افتد. این نوع از بیماری معمولا منجر به از کار افتادگی بیماران می شود.
در این نوع، علایم بیماری به طور پیوسته سال ها وجود دارد و هیچ عود یا بهبودی حاصل نمی شود. معمولا این حالت 10 تا 20 سال پس از تشخیص بیماری اتفاق می افتد. این نوع از بیماری معمولا منجر به از کار افتادگی بیماران می شود.
- نوع پیشرونده عودکننده
این نوع از بیماری بسیار نادر است و در آن بیماری در دوره های مشخص عود می کند و از یک حمله تا حمله بعدی، نشانه های بیماری شدیدتر می شود. حدود 5 درصد از افراد به این نوع از بیماری مبتلا هستند.
این نوع از بیماری بسیار نادر است و در آن بیماری در دوره های مشخص عود می کند و از یک حمله تا حمله بعدی، نشانه های بیماری شدیدتر می شود. حدود 5 درصد از افراد به این نوع از بیماری مبتلا هستند.
در حال حاضر حدود 2.5 میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند. نتایج این مطالعه در نشریه The Lancet منتشر شده است.
ارسال نظر
