اقدام جسورانه وزیر ارتباطات درباره قیمت اینترنت

نظرات مخاطبانی که با طرح مخالفند، به صورت عمده با اعتراض آنها به قیمت تعیین شده مرتبط بود. بسیاری از مخاطبان قیمت تعیین شده را بالا می دانستند. برخی دیگر تفاوت قائل شدن میان ترافیک بین الملل و داخلی را مطلوب نمی دانستند. از نگاه این افراد، چنین اقدامی راه حل مناسبی برای تشویق مردم به استفاده از سایت های داخلی نیست.

آنها همچنین از مبهم بودن 500 سایتی که توسط شرکت مخابرات از سایر سایت ها جدا شده و ترافیک بیشتری برای آنها در نظر گرفته شده بود، هم انتقاد داشتند.

برخی دیگر از مردم نیز حجم ترافیک ارائه شده را بسیار کمتر از متوسط مصرف هر فرد یا خانواده می دانستند. از نظر آنها، حجم ارائه شده کفاف نیمی از ماه یا حتی کمتر از آن را می دهد نه بیشتر.

در مقابل، افراد دیگری تعرفه های جدید مخابرات را معقول و منطقی می دانستند. از نگاه موافقان، ترکیب دو طرح تلفن و اینترنت در یک بسته، مشوق مثبتی تلقی می شود که البته باید از انحصار شرکت مخابرات درآمده و سایر شرکت های خدمات رسان اینترنتی نیز از آن بهره مند شوند؛ موضوعی که خود آذری جهرمی هم بر آن تاکید کرده است.

همچنین قیمت تعیین شده برای حجم اینترنت مازاد، از نگاه موافقان منطقی و قابل قبول است.

بسیاری از مخاطبان نیز هزینه های اینترنت در سایر کشورها را با طرح مخابرات مقایسه کرده اند.

بر خلاف آنچه در بیشتر صفحات مجازی رواج دارد، نظرات مخاطبان درباره پست وزیر ارتباطات، خارج از موضوع و در واقع «هرز» نبود؛ اکثریت قریب به اتفاق نظرات، کاربردی و مفید بود.

به نظر می رسد هدف وزیر ارتباطات از این پست و نظرخواهی، چنانکه خود بیان کرده، جمع بندی نهایی و دریافت نظرات تخصصی مکتوب و ارائه آن به دبیرخانه کمیسیون تنظیم مقررات برای تصمیم گیری نهایی است.

اما فارغ از این بحث تخصصی مربوط به حوزه اینترنت، اقدام وزیر ارتباطات در نظرخواهی از مردم برای موضوعی چنین پرمخاطب، جسورانه و شجاعانه قلمداد می شود. به صورت طبیعی، محک زدن تصمیمی اینچنینی با نظر مستقیم و بی پرده مردم، تبعات خاص خود را دارد. به طور مثال، اگر مردم به کلی با موضوع پیشنهادشده مخالفت کنند، چه بسا نتوان طرح مذکور را به سرانجام رساند، حتی اگر از نظر قانونی منعی برای آن وجود نداشته باشد که ندارد.

به عبارت ساده تر، وزیری که درباره چنین موضوع بااهمیتی، از مردم به طور مستقیم نظرخواهی می کند و این نظرخواهی در یک اتاق شیشه ای و شفاف – مانند اینستاگرام که نظرات آن برای همه قابل رویت است – انجام می شود، خود را در معرض قضاوت های بی واسطه مردم درباره عملکردش قرار داده و تصمیم گیری در مورد موضعات مهم را سخت تر می کند؛ اگرچه در نهایت به آنچه خواست مردم است نزدیک تر می شود.

از طرفی، چنین اقدامی در راستای تحقق دولت الکترونیک قابل ارزیابی است. وقتی وزارت ارتباطات مسئولیت محوری در تحقق دولت الکترونیک دارد، پیشگام شدن خود این وزارتخانه برای چنین امری حیاتی است. البته مفهوم دقیق تر دولت الکترونیک، در واقع استفاده از فناوری اطلاعات برای جابجایی داده ها به ویژه میان مردم و ارگان هاست اما مشارکت دادن مردم در روندها و تصمیم های دولتی نیز بخشی از آن به شمار می رود.

نکته دیگر در این خصوص، تلاش برای تبلور نوعی دموکراسی مستقیم – در مقایسه با دموکراسی نمایندگی - است. در نظریه دموکراسی مستقیم تمامی امور حکومت داری به صورت مستقیم از سوی مردم انجام می شود. طبعا چنین اتفاقی در دنیای امروز با ابعاد وسیع و جمعیت زیاد قابل تحقق نیست. از همین رو، مفهوم دموکراسی الکترونیکی جانشین آن شده است؛ در این روش، با استفاده از فناوری اطلاعات، نظر مردم در امور مهم برای تصمیم گیری در مورد آنها خواسته می شود. به عبارت دیگر مردم صرفا مسئولان خود را انتخاب نمی کنند؛ بلکه در تک تک تصمیمات مهم کشور نیز رای می دهند.

به نظر می رسد فارغ از اینکه در نهایت با توجه به امکانات و محدودیت های دولت و کشور، چه تصمیمی در مورد ترافیک اینترنت گرفته خواهد شد، اقدام اخیر و نظرخواهی مستقیم از مردم، تجربه جالب توجهی است که می توان آن را در موضوعات دیگر هم تکرار کرد.