اینجا نمایندگان محترم باید به این توجه کنند که در معرض نگاه عموم هستند و بايد در رفتار خود دقت بیشتری داشته باشند، نه‌آنکه در خانه ملت، به محدودکردن حق کسب خبر رسانه‌ها و تحدید گردش اطلاعات بیندیشند.
روزنامه شرق در یادداشتی به قلم كامبيز نوروزي نوشت:علنی‌بودن جلسه‌های مجلس شورای اسلامی به معنای این است که مذاکرات و وقایع آن در صحن، باید به اطلاع عموم برسد. مجلس محلی است که نمایندگان برگزیده مردم در آن حضور دارند و هرچه انجام می‌دهند، به‌نام و به‌واسطه آرای ملت است. ملت باید از وقایعی که در صحن مجلس می‌گذرد مطلع شوند. نه‌فقط مذاکرات، بلکه رفتار نمایندگان در مجلس نیز از نظر افکار عمومی مهم و اثرگذار است، به‌همین‌دلیل بنا بر اصل آزادی بیان، علنی‌بودن منحصر و محدود به پخش مذاکرات نیست، بلکه تصویرهایی که نمایندگان با رفتار خود می‌سازند نیز گاه از هر مذاکره‌ای مهم‌تر و مؤثرتر است. در گردش اطلاعات و عرف روزنامه‌نگاری امروزین، عکس، قدر و مرتبه و اهمیتی هم‌شأن نوشته دارد. یک عکس می‌تواند حرفی بزند به اندازه صدها کلمه. جای شگفتی دارد که نمایندگانی چند در مجلس شورای اسلامی، خواستار محدودیت حضور خبرنگاران در صحن مجلس شده‌اند. کسب خبر، در زمره حقوق اساسی رسانه‌هاست و نمی‌توان جز در موارد اسناد طبقه‌بندی‌شده یا مکان‌های خاص مانع از آن شد که خبرنگاران به وظیفه حرفه‌ای خود برای کسب خبر بپردازند. خبرنگار ممکن است عکاس باشد. او نیز باید بتواند در مکانی مانند صحن مجلس در جلسه علنی به انجام وظیفه حرفه‌ای خود بپردازد. احتمالا نمایندگان محترم، از این مکدر هستند که عکاس‌ها با شکار لحظه‌ها عکس‌هایی می‌گیرند که برای بعضی نمایندگان خوشایند نیست و با حضور عکاسان خبری در صحن آنها معذب می‌شوند؛ همین‌طور است. وقتی یک عکاس خبری در مکانی است که عکس‌برداری از آن جایز است، آدم‌ها باید مراقب رفتار خود باشند. چون هر لحظه ممکن است سوژه یک عکس شوند، اما این طبیعت کار عکاسی خبری است.
اینجا نمایندگان محترم باید به این توجه کنند که در معرض نگاه عموم هستند و بايد در رفتار خود دقت بیشتری داشته باشند، نه‌آنکه در خانه ملت، به محدودکردن حق کسب خبر رسانه‌ها و تحدید گردش اطلاعات بیندیشند. می‌دانیم که جلسه‌های علنی مجلس، خسته‌کننده و فرساینده است و نمایندگان ممکن است به دلیل خستگی کاری بکنند که برای عکاس‌ها جذاب باشد یا در مذاکرات مجادله‌هایی پدید آید که سوژه خبری شود یا حتی در گفت‌وگوهای دوستانه و پرخنده هم سوژه تولید شود. اینکه یک نماینده در سه تا چهار ساعت جلسه علنی کاملا مراقب رفتار خود باشد که به‌اصطلاح سوژه دست عکاس‌های زیرک ندهد، بر خستگی و فرسایندگی جلسه‌های علنی می‌افزاید، اما این هم طبیعت کار نمایندگی و یک سختی در کنار دیگر سختی‌های آن است. کسی که با تلاش‌های زیاد خود را به نمایندگی مجلس می‌رساند، این بخش را هم باید به‌عنوان بخش جدایی‌ناپذیر کار پرمسئولیت و فرساینده خود قبول کند و به‌جای آنکه با ایجاد محدودیت کاری عکاس‌ها در مجلس، آزادی رسانه‌ها را مخدوش و تحدید کند، قواعد و الزامات آزادی و سختی کار خود را بپذیرد و دقت و هوشیاری بیشتری به خرج دهد تا سوژه نشود.
ارسال نظر
