جباری: پول سپاهان را پس می‌دهم و تا نیم فصل بازی نمی‌کنم

او اما کمتر از دو ماه بعد از عقد قرارداد پرسروصدایش با قهرمان فصل گذشته جام حذفی چمدان‌هایش را در اصفهان بسته و به تهران بازگشته است. ایا این یک شکست برای مجتبی جباری است؟پاسخ چندان ساده نیست اما مسلم است بعد از آن جدایی پر سروصدا و آن همه درگیری مطبوعاتی بازگشت جباری به تهران ممکن است مایه طعنه و کنایه به دیگران بشود. به جز این جباری که همواره درباره‌اش گفته شده خوب پول می‌گیرد اولین پول درشت یکجای دوران فوتبالش را به باشگاهی که به آن متعهد بوده بازخواهد گرداند. چیزی که می‌تواند خط بطلانی بر مدعای ذهنیت مادی جباری باشد.

او در تمام روزهای حضورش در سپاهان درگیر این ماجرا بوده، درگیر فکر جدایی، درگیر اینکه بماند یا برود. قبول کنید تصمیم‌گیری ساده نیست بخصوص که او با شرایط خاص از استقلال جدا شد و به دنبال ایده‌آل‌های ذهنی به سپاهان پیوست. تیمی که به هر دلیل نتوانست آن چشم‌انداز مطلوب را برای جباری ایجاد کند. او که ابتدا قبل از بازی با استقلال تصمیمش را با هادی عقیلی در میان گذاشته بود بعد از بازی مقابل فجر به این نتیجه رسید که سپاهان جای ماندن نیست. اگرچه او دارد جای نویدکیا بازی می‌کند و با همین میزان کیفیت می‌تواند گلیم خودش را از آب بیرون بکشد.

نکته اینجاست که سپاهان امسال با تغییرات بسیار در لیگ شرکت کرده و طبیعی است نتیجه‌گیری این تیم زمان بیشتری از فصول گذشته احتیاج دارد. اما با وجود همه ستاره‌ها اصل بار نتیجه‌گیری روی دوش جباری است و او هم نمی‌خواهد این بار را به دوش بکشد.

جباری می‌گوید: «آن چیزی را که تصور می‌کردم در سپاهان پیدا نکردم. بعد از ۱۰سال بازی در استقلال و زندگی با آن شرایط، حقیقتش فکر اینجایش را نکرده بودم که ممکن است از نظر روحی و ذهنی در این شرایط قرار بگیرم. الان هم از نظر بدنی کاملا آماده‌ام و قطعا هم از نظر فنی مشکلی ندارم. اما اتفاقات این دو ماه کار را به جایی رسانده که قطعا می‌خواهم مدتی از فوتبال دور باشم. باور کنید آن‌قدر خسته‌ام که برای من حتی اداره رستورانم فعلا مطلوب‌تر از فوتبال است. من به تهران برگشته‌ام، فقط به این دلیل که بتوانم یک مدت از کنار به این فکر کنم که در این مدت چه بر من گذشت.»

جباری ادامه می‌دهد: «حقیقتش خیلی وقت است که این موضوع را با مدیریت سپاهان در میان گذاشتم اما آن‌ها هم سعی در مجاب کردن من داشتند تا بمانم و بجنگم. موضوع به آقای کرانچار هم انتقال داده شده بود و ایشان به من گفتند بروم و وقتی شرایطم بهتر شد برگردم. من به این صحبت‌ها احترام می‌گذارم و اعلام می‌کنم که تصمیم خودم را برای جدایی از سپاهان گرفته‌ام و البته دستمزدی که از این تیم دریافت کرده‌ام را نیز با کمال میل به ایشان پس می‌دهم.»

جباری ادامه می‌دهد: «من در سپاهان آن بازیکن صد درصد نبودم، شاید به این دلیل که از نظر ذهنی نمی‌توانستم باشم. من بازیکنی هستم که اگرچه از نظر بدنی آماده‌ام اما دوست دارم با جان و دل برای تیمم بازی کنم. حقیقتش در این چند وقت فقط اسم مجتبی جباری بازی می‌کرد نه خود خود من. شاید به این دلیل که فضای کلی با آن چیزی که من احساس می‌کردم فرق داشت البته نه اینکه سپاهان و شرایط این باشگاه بد باشد.»

جباری در پایان هم حرف‌هایش را این‌طور تمام می‌کند: «امیدوارم با ریکاوری ذهنی دوباره در شرایطی که در مرحله مقدماتی جام جهانی بودم قرار بگیرم.»

وقتی از جباری در مورد تیم بعدی‌اش صحبت می‌کنیم این‌طور جواب می‌دهد: «فعلا چیزی مشخص نیست، می‌خواهم تا نیم‌فصل از فوتبال دور باشم و بعد تصمیم بگیرم. فعلا باید سفری بروم و فکر کنم.»

حالا توپ در زمین شماره هشتی است که پیراهن زرد به تنش ننشست. او باید دوباره از یک فرصت معمولی یک لحظه ایده‌آل بسازد. چیزی که بار‌ها آن را انجام داده است اگرچه این‌بار اتفاقات در زمین سبز و در مقابله با مدافعان خلاصه نمی‌شود.