روایتی تلخ از سلاخی مردم در میرزاولنگ افغانستان

 با توجه به اهمیت حادثه هفته گذشته در منطقه میرزاولنگ افغانستان که طی آن ده‌ها شیعه به خاک و خون کشیده شدند و در پی بروز شایعاتی روز گذشته در شبکه‌های اجتماعی پیرامون این حادثه تلخ انتشار یافت؛ بر آن شدیم گزارش میدانی یک خبرنگار افغانستانی را در این باره بازخوانی کنیم.

آقای«مختار وفایی» که سال 2015 خبرنگار سال افغانستان شده بود در وبلاگ خود چگونگی جنایت برخی عناصر سرسپرده داعش در منطقه میرزاولنگ شهرستان «صیاد» در ولایت سرپل افغانستان را پس از گفت‌وگو با شاهدان روایت کرده که در پی می‌خوانید.

با شاهدان فاجعه میرزاولنگ صحبت کردم. آنچه اتفاق افتاده مصداق عینی جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی تمام‌عیار یک گروه قومی است. کشته‌ها، زخمی‌ها و اسیران همه از قوم هزاره‌اند. مردم میرزاولنگ طی سال‌های اخیر بارها علیه تهاجم گروه‌های تروریستی مقابله کرده و به آنان اجازه ورود به این منطقه را نداده بودند. در حالی که روستاهای اطراف میرزاولنگ سال‌هاست در کنترل طالبان و سایر گروه‌های متحجر است، میرزاولنگ اما با مقاومت مردمی از جنایت طالبان در امان مانده بود.

پس از آنکه نیروهای مردمی بیشتر از یک‌شبانه‌روز علیه تهاجم سنگین تروریست‌ها مقاومت کردند، نیمه‌های شب شنبه، پوسته‌های دفاعی میرزاولنگ سقوط کرده و بخشی از مردم به‌سوی مرکز ولایت سرپل فرار کردند. شخصی به‌نام غضنفر که در گذشته عضو گروه طالبان و فعلاً خود را منسوب به داعش می‌داند، مسیر فرار مردم را در «دره پایین» میرزاولنگ مسدود می‌کند.

افراد مسلح غضنفر، مردان، زنان، کودکان و کهنسالان در حال فرار را دستگیر کرده و به وحشیانه‌ترین شکل ممکن به قتل می‌رسانند. عده‌ای را سر بریده‌اند، عده‌ای را سلاخی کرده و تعدادی را هم پس از به رگباربستن از کوه و کمر به دره‌ها انداخته‌اند. غضنفر داعشی پس از قصابی عده‌ای از مردم، آنانی را که برای تحویل گرفتن جنازه‌هایشان آمده بودند نیز به رگبار بسته است.

یکی از شاهدان رویداد گفت: یک خانم که شب هنگام توانسته بود با جمعی از مردم فرار کند، در منطقه دره‌پایین توسط افراد غضنفر کشته شده بود. صبح روز شنبه شوهرش به همان محل آمده و می‌خواست جنازه خانمش را ببرد. پس از جستجو، جسد خانم خود را شناسایی کرده و می‌خواست انتقال دهد که تروریست‌های غضنفر در کنار جسد خانمش او را هم به رگبار بستند.

این شاهد می‌گوید که در همان روز، شماری از متنفذین منطقه نیز که فرار نکرده بودند، به دره پایین آمده و می‌خواستند اجساد مردم را انتقال دهند که به دستور غضنفر تیرباران شدند. شاهدان رویداد می‌گویند که شماری از زنان در جریان فرار کودکان شیرخوارشان را جاگذاشته و برخی از مردان، مادران و پدران کهنسالشان را. تروریست‌ها چندین تکیه‌خانه را تخریب کرده و «عَلم» راکه نمادی از عزاداری پیروان مذهب شیعه است، به آتش کشیده‌اند.

تروریست‌هایی که دست به کشتار مردم میرزاولنگ زده‌اند، همه از مردمان بومی سرپل‌اند و شناخت دقیق از مردم و منطقه دارند. در گذشته بارها مبلغین این گروه‌ها، علیه پیروان مذهب شیعه تبلیغ کرده و قتل آنان را روا دانسته بودند. ملأ عطاءالله، غضنفر، ملانادر، داملا سیدمحمد و قمندان احد که فرماندهی این جنگ خانمانسوز را به عهده داشتند، هم به دلیل عقده‌ای که در سال‌های اخیر علیه مردم میرزاولنگ داشتند و هم به دلیل نفرت مذهبی‌شان علیه پیروان تشیع، دست به کشتار و سلاخی مردم زده‌اند.

نکته‌ای که شدت نفرت این تروریست‌ها علیه مردم میرزاولنگ را برملا می‌کند این است که غضنفر وابسته به داعش است و بارها با فرماندهان طالبان درگیری و تنش داشته است، اما در کشتار بی‌رحمانه شیعیان در میرزاولنگ با هم متحد عمل کرده‌اند. غضنفر در سال 2014، حسین نظری نامزد جوان شورای ولایتی سرپل را نیز همراه با 12تن از همراهانش در منطقه شیرم‌های سرپل ربوده و به وحشیانه‌ترین شکل ممکن به قتل رسانیده بود.

تاکنون که بیش از 48ساعت (در زمان انتشار این گزارش) از فاجعه می‌گذرد، نه جنازه‌ها به مردم تحویل داده شده و نه نیروی نظامی برای نجات اسیران به منطقه اعزام شده است.

بیشتر از 60 کشته، 150 خانواده اسیر و بیشتر از 50 نفر که توسط افراد وابسته به داعش ربوده و به مکان نامعلومی انتقال داده شده‌اند، آخرین آمار از فاجعه میرزاولنگ است. مسوولان محلی سرپل می‌گویند که تروریست‌ها به دلیل رفتار وحشیانه با مردم و اجساد کشته شدگان، اجازه نداده‌اند که اجساد به‌طرف مرکز سرپل انتقال داده شوند. اجساد هنوز در دره‌ها و کوچه‌های میرزاولنگ موجودند و بخشی از آن‌ر‌ا طالبان زیر خاک کرده‌اند. تروریست‌ها هراس دارند تا با ابعاد پوشیده‌ جنایت‌شان رسانه‌ای شود.

بماند این‌که هدف گسترش جنگ در شمال چیست و عواقب آن چه فجایع دیگری را برای مردم رقم خواهد زد. وحشتناک‌ترین بخش ماجرا در حمله و سلاخی مردم میرزاولنگ این است که نهادهای امنیتی با وجودی که در جریان همه ابعاد این ماجرا قرار داشتند، به‌صورت عمدی هیچ تحرکی برای مهار آن نکردند.

به گزارش صبح نو، ظاهروحدت، والی سرپل و محمد محقق معاون ریاست اجراییه، از مقامات دولتی‌اند که به گفته خودشان پس از آغاز حملات تروریست‌ها به میرزاولنگ، بارها با سران نهادهای امنیتی تماس گرفته و خواهان نجات مردم از این معرکه شده بودند. هشدارهای لازم در مورد فجایع احتمالی در میرزاولنگ را من و برخی از همکاران رسانه‌ای‌ام نیز از همان نخستین لحظاتی که حملات گسترده طالبان آغاز شده بود، منتشر کردیم؛ اما ضمن این‌که هشدارها جدی گرفته نشدند، پس از قتل و سلاخی مردم در کوه و کمر میرزاولنگ هیچ پیام و تماسی در این مورد نیزجدی گرفته نشد.
والی سرپل در آخرین پیامی که در مورد فاجعه میرزاولنگ منتشر کرده، چنین نوشته است:

«هان سران حکومت مرکزی! هان جامعه ملل! هان مردم دنیا! هان مدعیان مبارزه باتروریزم که درافغانستان حضوردارید و هان حامیان حقوق بشر و انسانیت! داعشیان و طالبان بدنام وسفاک بیش از150 خانواده بی‌دفاع را در روستای میرزاولنگ سرپل در اسارت گرفتند. بدون هراس و ترحم به کشتار ادامه می‌دهند. نگذارید میرزاولنگ قتلگاه انسان‌های بی دفاع ملکی و زنان و اطفال درقرن21 ثبت تاریخ شود وشما هم از اثر بی توجهی شریک این ننگ تاریخی قلمداد شوید.»

فریاد والی سرپل نشان می‌دهد که قامت فاجعه هنوز جوان است و اگر اقدامی برای رهایی خانواده‎هایی که به اسارت رفته و آنانی که ربوده شده‌اند صورت نگیرد، خون شمار زیادی از بی‌گناهان دیگر خواهند ریخت. خونی که سال‌هاست می‌ریزد و دامن هیچ یک از جانیان نشسته در تخت و بخت قدرت را نگرفته است.