رسانه ملی هر وقت فضای فوتبال به هر دلیلی ملتهب می‌شود، بعد از ساختن ده‌ها برنامه و پخش گزارش و مصاحبه و خبر درباره جنجالی که موجب التهاب شده و بهره‌برداری کامل از موضوع، یک کارشناس را به برنامه‌ای زنده یا مُرده دعوت می‌کند و دیدگاه خودش را از زبان آن کارشناس به خورد افکار عمومی می‌دهد که رسانه‌های نوشتاری، خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری عامل التهاب هستند و آنها نباید به حاشیه‌ها بپردازند و آخرش هم لقب رسانه‌های زرد و جنجالی به چند روزنامه و سایت و خبرگزاری می‌دهد و در جایگاه مصلح اجتماعی و معلم اخلاق، موج‌سواری خودش را از یاد می‌برد.به گزارش خبرورزشی،همین رسانه ملی اما گاهی اوقات دست هر رسانه زردی را در پرداختن به سوژه‌های جنجالی از پشت می‌بندد و به موضوعاتی ورود می‌کند که روزنامه‌ها از ترس دردسر و متهم شدن به حاشیه‌پردازی و جنجال‌سازی سمت آن نمی‌روند. این رویه یک بام و دو هوا در فوتبال وجود دارد و هنوز هیچ‌کس به طور دقیق نمی‌تواند تشخیص بدهد بالاخره از نگاه تلویزیون، جنجال بد است یا خوب؟ شاید هم جنجال فقط برای رسانه‌های نوشتاری و سایت‌ها و خبرگزاری‌ها بد است و عیبی ندارد اگر تلویزیون به دست مجری‌اش بوق بدهد تا او به نفع اسپانسر مشترک سرخابی‌ها، فضای رقابت میان هواداران استقلال و پرسپولیس را داغ کند تا چند تا پیامک بیشتر ارسال شود.
خارج از بخش بوق‌هایی که برای بالا بردن پیامک زده می‌شود، گاهی اوقات هم گرایش‌های شخصی و تمایلات رنگی مجریان صدا و سیما دردسر ایجاد می‌کند. درست مثل روزی که علی ضیا در کافه‌اش برای پرویز مظلومی شعر خواند و مجبور به عذرخواهی رسمی از او شد یا روزی که طالبی، مجری استقلالی تلویزیون در صفحه شخصی‌اش متنی علیه کریمی نوشت و بلافاصله هم عذرخواهی کرد.
کری‌خوانی‌های سرخابی در تلویزیون البته سابقه‌ای طولانی دارد. محمود شهریاری و کاظم احمدزاده زوجی بودند که جُنگ‌های زنده تلویزیونی، برنامه‌های مناسبتی و بعضاً برنامه‌های شبانه تلویزیون را اجرا می‌کردند و هرازگاهی هم متلک‌های قرمز و آبی به هم می‌انداختند. حالا بماند که کاظم احمدزاده اصلاً فوتبالی نبود و شناختی از استقلال نداشت اما چون محمود شهریاری خیلی پرسپولیسی بود و قرمزته قرمزته می‌کرد، صدای طرفداران استقلال درآمده بود و تهیه‌کننده از ترس ریزش مخاطب، از احمدزاده خواسته بود او هم وانمود کند طرفدار استقلال است و جواب شوخی‌های شهریاری را با تعریف از رنگ آبی بدهد.
آن زمان حساسیت‌ها به شوخی‌های رنگی شهریاری و احمدزاده چندان زیاد نبود که باعث دلخوری شود اما بعدها هرچه فضای مجازی رونق بیشتری پیدا کرد و شوخی‌های لحظه‌ای مجریان صدا و سیما بیشتر بین مردم چرخید و دست به دست شد، حساسیت‌ها هم بالا رفت و حالا کار به جایی رسیده که کوچک‌ترین ابراز علاقه یک مجری به استقلال یا پرسپولیس با حمله طرفداران تیم مقابل مواجه می‌شود. گاهی اوقات هم بازیگران سینما با حضور در برنامه‌های ورزشی تلویزیون و شوخی با تیم رقیب، برای خودشان و تلویزیون دردسر می‌سازند، درست مثل سام درخشانی که در مورد پرسپولیسی‌ها جمله‌ای به کار برد و گوشه رینگ افتاد یا بازیگران دیگری که حالا حتی در صفحه شخصی‌شان هم جرأت ابراز علاقه به تیم محبوب خود را ندارند.
باید پذیرفت فضا تغییر کرده است. تا قبل از رونق فضای مجازی، خیلی‌ها می‌گفتند تلویزیون یک رسانه عبوری است و هر حرفی به همان سرعت که گفته می‌شود، از یاد می‌رود و اصلاً به همین دلیل، تلویزیون برخلاف روزنامه‌ها که هر خبری را فقط یک بار می‌نویسند، اخبار مهم را بین 8 الی 12 بار در طول شبانه‌روز تکرار می‌کند. اما حالا دیگر تلویزیون رسانه عبوری نیست و هر حرفی در این رسانه، آنقدر در فضای مجازی، کانال‌های تلگرامی، سایت‌های خبری و... پخش می‌شود که به گوش نیم بیشتر جامعه می‌رسد.
در چنین شرایطی آیا صلاح هست تلویزیون خودش را وارد کری‌های قرمز و آبی کند؟ در تمام دنیا، تلویزیون این امکان را به مجریانش می‌دهد که اگر خواستند، درباره علایق شخصی‌شان حرف بزنند و اینگونه می‌شود که یک مجری سینمایی در شبکه آمریکایی خیلی راحت می‌گوید از فلان کارگردان متنفرم یا ایفای نقش بهمان بازیگر حالم را به هم می‌زند یا یک مجری اروپایی در برنامه فوتبالی‌اش، گاهی اوقات حتی پیراهن تیم محبوب خود را می‌پوشد و با طرفداران تیم‌های رقیب شوخی می‌کند اما در ایران هنوز فضا برای این کار فراهم نیست و به نظر می‌رسد تلویزیون باید همان خط قرمزهایی که از رسانه‌های مکتوب توقع رعایت‌شان را دارد، رعایت کند.
شاید اگر این نگاه وجود داشت، مورد مهرداد میناوند هم پیش نمی‌آمد... میناوند که با حضور در تلویزیون و لقب گذاشتن روی سرمربی و کاپیتان استقلال، احتمالاً تا مدت‌ها به برنامه‌های زنده دعوت نمی‌شود و نامش به لیست بلندبالای آن دسته از اهالی فوتبال که حضورشان در برنامه‌های زنده به دلیل احتمال به زبان آوردن حرفهای خط قرمزی (!) ممنوع است، اضافه می‌شود، با شوخی‌های تندش یک بار دیگر این واقعیت را عیان کرد که هنوز هم نمی‌توان هر حرفی را در تلویزیون زد و هنوز ظرفیت‌ها آنقدر زیاد نشده که اهالی فوتبال بتوانند شوخی‌های خصوصی‌شان را عمومی کنند!
البته وقتی مجری سرشناس تلویزیون در برنامه‌های درآمدزا (!) بوق به دست می‌گیرد و برای ترغیب طرفداران استقلال و پرسپولیس به شرکت در مسابقه یا عضویت در سامانه و یا ارسال پیامک، دست به هر کاری می‌زند و استودیو تلویزیون را شبیه استادیوم می‌کند، هر لحظه باید منتظر بود میناوندها هم فکر کنند به جای تلویزیون در ورزشگاه نشسته‌اند و ترقه پرتاب کنند!
مجریان و گزارشگران تلویزیونی پاسخ می‌دهند:
آیا تلویزیون حق دارد وارد کری سرخابی‌ها شود؟
* اتفاقی که در برنامه تلویزیونی من و شما با اجرای آرش ظلی‌پور افتاد حرف و حدیث‌های زیادی را به وجود آورده است. عده‌ای می‌گویند صحبت‌های مهرداد میناوند در این برنامه فقط یک شوخی و کری‌خوانی ساده ورزشی بود و عده‌ای دیگر مجری و مهمان برنامه من و شما را به باد انتقاد گرفته‌اند که دیالوگ‌های رد و بدل شده اخلاقی و درست نبوده است. به همین بهانه با تنی چند از مجریان و گزارشگران تلویزیونی هم‌صحبت شدیم و از آنها پرسیدیم آیا تلویزیون حق دارد وارد کری سرخابی‌ها شود یا نه؟ پاسخ‌های این عزیران در پی می‌آید.
محمدرضا احمدی: خودم بارها برای جاودانی کری خوانده‌ام
محمدرضا احمدی گزارشگر و مجری برنامه‌های ورزشی تلویزیون به ما گفت: باتوجه به اینکه رادیو و تلویزیون ما یک رسانه ملی است باید کری خواندن‌ها و کل‌کل‌ها در چارچوب شرایط و قوانین خاصی باشد. خود من بارها سر بازی‌های تیم‌هایی چون لیورپول، رئال و بارسا و... با آقای جاودانی کری زیاد خوانده‌ام اما در این مسائل باید خیلی چیزها رعایت شود تا خدایی نکرده در جایی به شخصی، افرادی یا گروهی برنخورد.
بهزاد کاویانی: در اروپا از این مسائل اتفاق می‌افتد
بهزاد کاویانی مجری برنامه‌های ورزشی تلویزیون به خبرورزشی گفت: در اروپا از این اتفاقات زیاد رخ می‌دهد و مجری برنامه برای جذب کردن آن حتی طرفداری از برخی تیم‌ها می‌کند اما آن شبکه‌ها خصوصی هستند و می‌شود کری خواند ولی تلویزیون ما دولتی است و به هیچ عنوان نباید یک مجری وارد بحث‌های سرخابی‌ها یا سایر کری‌خوانی‌های ورزشی شود و بهتر است برخی مسائل را رعایت کند تا بازتاب زیادی نداشته باشد.
بابک بابان: حرفهای و اخلاقی نیست
بابک بابان گوینده ورزشی شبکه خبر در این خصوص به ما گفت: به نظر من از لحاظ حرفهای و اخلاقی ما نباید وارد کری‌خوانی‌ها و کل‌کل‌های ورزشی شویم. اتفاقی که در آن برنامه رخ داد خوب نبود. مهمان برنامه نمی‌خواست آن صحبت‌ها را به زبان بیاورد ولی مجری اصرار داشت که حرف بزند و آنقدر اصرار کرد تا از دهان مهمان حرف‌هایی بیرون آمد که دردسرساز شد. به نظرم اتفاقی که افتاد حرفهای و اخلاقی نبود.
کاظم احمدزاده: باید مراقب شوخی‌ها بود
سیدکاظم احمدزاده، مجری نام‌آشنای تلویزیون در این خصوص گفت: به نظرم مجریان و دست‌اندرکاران برنامه‌های تلویزیونی اعم از ورزش، اجتماعی و... باید مراقب باشند. بحث کری خواندن‌ها فقط جنبه طنز داشته باشد و احترام‌ها در این شوخی‌ها حفظ شود. اگر نظر شخصی من را بخواهید من در کل با ورود گویندگان و مجریان تلویزیون به کل‌کل‌های گروهی مخالف هستم و جای آن در رسانه ملی نیست.
آرش ظلی‌پور: از اتفاقی که افتاد متأسفم
آرش ظلی‌پور مجری برنامه‌های تلویزیونی گفت: قطعاً به دنبال این هستیم که در برنامه بعدی «من و شما» ویژه‌برنامه‌ای را به پاس احترام و حرمت تیم استقلال داشته باشیم. من واقعاً از اتفاقی که افتاد متأسف هستم و استقلالی‌ها تا روز جمعه منتظر باشند، برنامه را به نقطه‌ای می‌رسانیم که احترام‌شان محفوظ بماند. برنامه بعدی ما با حضور اهالی استقلال خواهد بود.
منبع : خبر ورزشی
ارسال نظر
