14 هزار کشته طی یکسال اخیر در افغانستان

 نزدیک به 14 هزار تن در یک سال گذشته در افغانستان کشته شده اند و 10 هزارو 489 تن دیگر در یکهزارو 932 حمله زخمی شده اند.

به گزارش ایرنا، خبرگزاری «پژواک» افغانستان روز شنبه گزارش داد که این آمار بر اساس گزارش های منتشره این خبرگزاری در 932 حمله به دست آمده است.

بر اساس این گزاش در یک سال گذشته، 13 هزارو 997 تن کشته شده اند که بیشترین تلفات در درگیری های رویارو، حملات هوائی و حمله های انتحاری وارد شده است.

پژواک افزوده است که از هر 14 تن، 8 تن در درگیرهای رو درو، 3 تن در حمله هوائی و 2 تن دیگر در حملات انتحاری و 1 تن نیز در انفجار و حملات هدفمند، جان باخته اند.

در این گزارش افزوده شده که از هر 19 حمله در این کشور 8 حمله مستقیم، 4 حمله برای قتل های هدفمند، 3 حمله هوائی و انفجاری و یک حمله نیز انتحاری بوده است.

این گزارش آورده است که از مجموع یکهزارو 932 حمله، 329 حمله در «ننگرهار»، 167 حمله در «فاریاب»، 152 حمله در «هلمند»، 146 حمله در «قندهار»، 81 حمله در «فراه» و 73 حمله در کابل صورت گرفته است.

بر اساس این گزارش، استان های «غور»، «میدان وردک»، «سمنگان»، «بادغیس»، «نورتان» و «بامیان»، کمترین حوادث و حملات را به خود اختصاص داده اند.

در این گزارش آمده است که در 12 ماه گذشته در استان های «پنجشیر» و «دایکندی» هیچ گزارشی از حمله و انفجار مخابره نشده است.

این گزارش حاکی است که کارشناسان افغان، شدت حملات در استان های مختلف افغانستان را منوط به میزان حضور تروریست ها و کشت و تولید مواد مخدر دانسته اند.

«عبدالواحد طاقت» ژنرال بازنشسته افغان گفته است که شدت حملات و تلفات در کابل بستگی به اهمیت سیاسی این شهر برای مخالفان مسلح و تروریست ها دارد تا به جهانیان نشان دهند که آنان قدرتمند هستند و حتی پایتخت کشور را نیز می توانند هدف حمله قرار دهند.

«دولت وزیری» سخنگوی وزارت دفاع افغانستان در باره عوامل ازدیاد حملات در برخی از استان ها بر این باور است که موقعیت استان ها نیز در این باره نقش دارد و تروریست ها در استان های مرزی که می توانند به آسانی تجهیزات و مواد منفجره بدست آورند، حملات بیشتری انجام می دهند و استان های ننگرهار و هلمند، مصداق این ادعا هستند.

در این گزارش آمده است که این تلفات شامل نظامیان و غیرنظامیان است، اما پژواک نتوانسته است که آنها را تفکیک ساخته و مشخص سازد که نیروهای دولتی و مخالفان مسلح چه سهمی از این تلفات را به خود اختصاص داده اند.