بهانه تحریم فیلم تازه سحر قریشی

  روزنامه شهروند نوشت: وقتی در یک هفته اخیر، توپخانه‌های رسانه‌های متعلق به یک طیف خاص فکری، حملاتی دامنه‌دار را به سوی یک فیلم خاص سامان دادند و آن را با عناوینی چون مستهجن‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران، دنباله سخیف‌تر ٥٠کیلو آلبالو و... زیر سوال بردند، معلوم بود که قرار نیست همه‌چیز با یک‌سری انتقاد و اعتراض خشک و خالی تمام شود.

سابقه نشان می‌داد این حملات مقدمه‌ای برای یک برخورد شدیدتر است. برخوردی که در دولت قبل ممکن بود پیامدی چون توقیف را در پی داشته باشد، اما از آن رو که صالحی امیری و حیدریان در این چند وقت اخیر نشان داده بودند، اهل کوتاه آمدن مقابل فشارهای نهادهای موازی نیستند، می‌شد به گزینه‌ای چون تحریم توسط حوزه هنری یا شهرداری هم فکر کرد. اتفاقی که به نظر می‌رسد در شرف وقوع است.

حسین فرحبخش فیلم کمدی پا تو کفش من نکن را ‌سال گذشته جلوی دوربین برد. فیلمی با بازی رضا ناجی، سحر قریشی، بهنوش بختیاری، یوسف تیموری، علی صادقی، سیروس گرجستانی و... که به نظر می‌رسید قرار است مثل کمدی‌هایی از این جنس روی پرده آید، فروشش را بکند و بی‌سر و صدا برود؛ اتفاقی معمول در چرخه طبیعی سینمای تجاری. اما رخدادهایی پشت‌ سر هم باعث شد این بازی کاملا به هم بخورد.

اکران طبیعی پا تو کفش من نکن، زمانی دچار مخاطره شد که در هفته‌های گذشته چند سایت و خبرگزاری خاص بدون این‌که نامی از این فیلم بیاورند، مدعی شدند که یک کمدی در روزهای آینده به نمایش درخواهد آمد که در آن صحنه‌های اروتیک و شوخی‌های جنسی فراوانی دیده می‌شود و به همین دلیل خواستار عدم ‌اکران آن شدند. دو رسانه اصولگرا در مطالب خود آدرس‌هایی می‌دادند که تداعی‌کننده فیلم پا تو کفش من نکن ساخته حسین فرحبخش بود. حتی بعدتر یکی از خبرگزاری‌های پرنفوذ با انتشار مطالبی عنوان کرد که با اکران این فیلم سینمایی، وزیر ارشاد مجبور به عذرخواهی خواهد شد.

وقتی به نظر می‌رسید که از شدت و حملات رسانه‌ای به این فیلم کاسته شده است، نوبت دور جدید تحرکات و حملات توپخانه تبلیغاتی رسانه‌ای فرارسید. ابتدا یکی از رسانه‌های نزدیک به حوزه هنری از توقیف فیلم پا تو کفش من نکن خبر داد، اما وقتی این خبر تکذیب شد و شورای صنفی نمایش اعلام کرد که از چهارشنبه این فیلم قطعا اکران خواهد شد، شایعه تحریم رونق گرفت. شایعه‌ای که طبق شواهد و قراین، ظاهرا قرین به واقعیت است و این نشان می‌دهد حوزه هنری به‌عنوان یک نهاد فرهنگی هنوز که هنوز است نتوانسته خودش را راضی کند برای قوانین وضع شده تنها مرکز رسمی و قانونی فرهنگی کشور احترام قایل شود.

زمانی که اعلام شد پیش‌فروش اینترنتی جدیدترین ساخته حسین فرحبخش در پردیس‌های پرفروش تهران ازجمله کوروش، چارسو، مگامال و... آغاز شده و چند سینمای شهرستان هم به پیش‌فروش بلیت‌های این فیلم اقدام کردند؛ این حقیقت که هنوز پردیس آزادی و سایر سینماهای حوزه هنری پیش‌فروش اینترنتی این فیلم سینمایی را آغاز نکرده‌اند، موجب شد زمزمه‌ تحریم این فیلم کمدی توسط حوزه هنری همه‌گیر شود. تحریمی که البته هنوز به‌طور رسمی اعلام نشده و کارگردان، تهیه‌کننده و پخش‌کننده فیلم هنوز امیدوارند بتوانند در روزهای آتی از سالن‌های حوزه هنری برای اکران فیلم‌شان استفاده کنند.

چنان‌که عبدالله علیخانی، مدیرعامل شرکت پخش پویا فیلم و پخش‌کننده فیلم پا تو کفش من نکن در گفت‌وگویی در رابطه با احتمال تحریم این فیلم کمدی در سینماهای وابسته به حوزه هنری می‌گوید که هنوز تحریم این فیلم سینمایی توسط حوزه هنری قطعی نشده است. او این روزنه امید را برای فیلم باز گذاشته که شاید دلیل تأخیر پیش‌فروش بلیت‌های‌شان در سالن‌های حوزه هنری مربوط به تأخیر خود آنها در تحویل فیلم به مدیران حوزه هنری باشد و امیدوار است که اکران این فیلم در سینماهای وابسته به حوزه هنری احتمالا دیرتر آغاز خواهد شد. اتفاقی که با توجه به سوابق حوزه هنری در برخورد با فیلم‌ها، چیزی بیش از یک امیدواری کم‌رنگ ساده‌انگارانه را به ذهن نمی‌آورد.

فراموش نکرده‌ایم این موضوع را که شایعه تحریم فیلم‌ها توسط حوزه فقط و فقط یک‌بار در مورد فیلم امتحان نهایی ساخته عادل یراقی با تأخیر در اکران فیلم سینماهای وابسته به حوزه هنری به انجام رسیده است. اما دو فیلم مادر قلب اتمی و اکسیدان که تا آستانه اکران در سینماهای حوزه هنری نیز پیش رفتند، پس از عدم ارایه بلیت‌های آنها در پیش‌فروش‌های اینترنتی سینماهای وابسته به حوزه هنری، با تحریم سینماهای این نهاد روبه‌رو شدند. درحالی‌که فیلم سابق حسین فرحبخش به نام زندگی خصوصی نیز با تحریم حوزه هنری مواجه شده بود، باید دید که آیا با این تحریم او بدل به کارگردان رکورددار این عرصه خواهد شد یا نه؛ عنوانی که البته به جز دردسر نباید عایدی چندانی برایش داشته باشد.