فصل جدید فوتبال باشگاهی ایران، از جمعه با مسابقه پرسپولیس و نفت که تحت عنوان سوپرجام برگزار می‌شود کلید می‌خورد و بازار فوتبال باشگاهی دوباره داغ می‌شود.
فصل جدید فوتبال باشگاهی ایران، از جمعه با مسابقه پرسپولیس و نفت که تحت عنوان سوپرجام برگزار می‌شود کلید می‌خورد و بازار فوتبال باشگاهی دوباره داغ می‌شود. فارغ از اینکه در این روز قهرمان لیگ شانزدهم و قهرمان جام حذفی فصل گذشته با دو شرایط متفاوت رودرروی هم می‌ایستند که در جای خود بحث‌های مفصلی را می‌طلبد، آغاز فوتبال باشگاهی برای ما – از روزنامه‌نگاران گرفته تا هواداران – اتفاقی خوشایند است و حس تازه شدن را در ما زنده می‌کند.
سوپر جام‌ها در دنیا از فلسفه خاصی برخوردارند؛ دو تیمی که در فصل گذشته افتخار بالای سر بردن جام را دارند، در مسابقه‌ای رودرروی هم قرار می‌گیرند که جام دوم را به آنها هدیه می‌کنند. کسب این جام، در سال‌های اخیر به دلیل توجه ویژه رسانه‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شده است. شاید تیم‌ها در این مرحله هنوز به آمادگی و پختگی کوران لیگ نرسیده باشند اما این بازی برای مربیان و بازیکنان از این جهت مهم است که در شرایط یک بازی رسمی، تیم نونوار شده خود را محک می‌زنند و درمی‌یابند که به نسبت فصل گذشته تا چه میزان در خریدها موفق بوده‌اند و تا چه حد نقاط ضعف آسیب‌پذیر تیم‌شان تقویت شده است.
بعد از حرفه‌ای شدن فوتبال باشگاهی در ایران، سوپرجام هرگز جایگاه ویژه‌ای نداشت و در گذشته هم پیشینه مشخصی از این بازی یافت نمی‌شود؛ چرا که همواره مصائب برگزاری یک بازی – که عمدتا دو طرف آن را دو قطب بزرگ قرمز و آبی تشکیل می‌دادند تا حساسیت به اوج برسد - برگزارکنندگان و مسوولان فوتبال را به سمتی سوق می‌داد تا از کنار این مسابقه بگذرند تا دردسر کمتری به جان بخرند. اما با حرفه‌ای شدن فوتبال باشگاهی، دیگر نمی‌شد از کنار این مسابقه ضروری گذشت.
در تمام دنیا این مسابقه برگزار می‌شود و بخشی از فصل رقابت‌ها محسوب می‌شود. در لیگ‌ها، قهرمان لیگ و حذفی برابر هم صف‌آرایی می‌کنند و این اتفاق در یوفا، تقابل قهرمان لیگ قهرمانان و یورو لیگ شکل‌دهنده سوپرجام اروپاست که نمونه‌اش امسال، یک بازی بزرگ خواهد بود.
رئال مادرید و ستاره‌هایش باید برابر منچستریونایتد و مورینیو – مربی سابق کهکشانی‌ها – قرار بگیرند از مدت‌ها قبل رسانه‌های اسپانیایی و انگلیسی بحث‌ها را درباره این بازی آغاز کرده‌اند. همین حساسیت و توجه‌ها، هواداران را به ورزشگاه می‌کشاند و شبکه‌های تلویزیونی را برای خرید حق پخش و نمایش بازی ترغیب می‌کند که در پی اینها، سود فراوانی وجود دارد که همه و همه از آن بهره‌مند می‌شوند. هم باشگاه‌ها به سمت درآمدزایی بیشتری می‌روند و هم رسانه‌ها با جذب تبلیغات و آگهی، در کنار تولید برنامه صاحب پول و درآمد بیشتری می‌شوند.
در ایران هم با همین سیاست و رویکرد، مسوولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ به این نتیجه رسیده‌اند که چرا فوتبال ایران از یک مسابقه سراسر سود بی‌بهره بماند و همین دلیل باعث شده تا در سال‌های اخیر سوپرجام – حتی با حداقل کیفیت‌های فنی – برگزار شود.
امسال اما فارغ از گذشته، یک پای بازی، پرسپولیس و ستاره‌هایش ایستاده‌اند و در سوی دیگر علی کریمی و بازیکنانی که اغلب سابقه حضور در سرخابی‌ها را دارند؛ خب این بازی دیدنی و تماشایی می‌شود و جذابیت‌های فراوانی را در دل خود جای خواهد داد.
حال فرض کنید دو سر بازی سوپرجام، استقلال و پرسپولیس بشوند که در آینده این اتفاق اجتناب‌ناپذیر است و سرانجام رخ می‌دهد. یعنی شهرآورد تهران در قالب سوپرجام برگزار شود. چیزی شبیه ال‌کلاسیکوهای سال‌های اخیر رئال و بارسا که علاقه‌مندان به فوتبال پیش از شروع لیگ باشگاهی برایش بی‌تاب بوده‌اند.
سوپرجام امسال، می‌تواند نقطه عطفی در تاریخ برگزاری این بازی‌ها باشد و درآمدهای حاصل از این بازی بی‌شک همه را ترغیب می‌کند تا در آینده با نظم و انضباط و برنامه‌ریزی بهتری در راستای درآمدزایی از فوتبال قدم برداشته شود.
امسال بر سر برگزاری این مسابقه بحث‌های فراوانی شد و شهرآورد آلمان – که سرانجام لغو شد – به دلیل حساسیت بیشتر، بر سوپرجام سایه انداخت اما برای سال‌های بعد می‌توان برنامه بهتری ترتیب داد؛ بازی‌های پیش فصل مثل همین شهرآوردی که لغو شد به خوبی می‌تواند محلی برای درآمدزایی مضاعف برای باشگاه‌های ایرانی باشد و از همه مهمتر، سوپرجام که اگر جایش در تقویم رسمی فوتبال باشگاهی ثابت شود، بی‌تردید یک مسابقه فوتبال تمام عیار می‌شود که برای همه پر سود و فایده‌مند خواهد بود. از باشگاه‌ها و حامیان مالی گرفته تا رسانه‌ها و هوادارانی که از تماشای فوتبال هیچ وقت سیراب نمی‌‌شوند.
منبع: ایلنا
ارسال نظر
