ایده‌ی جدید برای بهبود بیماران پارکینسون

 محققان جوان واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد یک ایده تجاری سازی شده برای بهبود بیماران مبتلا به پارکینسون را بهبود بخشیدند. دستگاه جدید یک دستبند هوشمند است که تراشه داخل مغز را فعال می کند.
 
 به نقل از واحد علوم و تحقیقات، تیم دوپارسون (DOPARSON) واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد در دومین جشنواره ملی و کنگره بین المللی سلول های بنیادی و پزشکی بازساختی به عنوان تیم برتر این رقابت ها معرفی شد.

تیم دوپارسون متشکل از رکسانا سهمانی (صاحب ایده و دانشجوی ارشد مهندسی بافت واحد علوم و تحقیقات)، کیمیا اعتمادیه (دانشجوی کارشناسی مهندسی مواد مقطع دانشگاه خواجه نصیر)، هنگامه اسمعیل زاده (دانشجو ارشد مهندسی بافت واحد علوم و تحقیقات)، امیرحسین اعظمی (دانشجوی ارشد مهندسی پزشکی بیومکانیک واحد علوم و تحقیقات)، فاطمه ذوالقدر اصلی (دانش آموز رشته تجربی)، زهرا کریمی زاده (دانش آموز رشته تجربی)، مهدی امانی (دانشجوی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه)، محسن حیدری (دانشجوی ارشد مهندسی بافت واحد علوم و تحقیقات)، هادی صیفی (دیپلم علوم تجربی) و علیرضا دانش اصل (کارشناسی IT) بوده است.

ایده تیم دوپارسون (DOPARSON) واحد علوم و تحقیقات در واقع بهبود یافته یک ایده تجاری سازی شده برای بهبود بیماران مبتلا به پارکینسون است. مدل قدیمی محصول شامل یک تراشه کاشته شده در مغز برای تحریک سلول های مغزی به ترشح دوپامین و یک پالس میکر که در خارج از بدن فرد تعبیه می شد، بوده است.

بیمار مبتلا به پارکینسون در هنگام وقوع لرزش، باید به صورت خود آگاه دستگاه را فعال می کرد تا روند تحریک برای تولید دوپامین فعال شده و از لرزش بدن کاسته شود، با این حال این روش فعالسازی مشکلات عدیده ای از جمله اینکه: فرد بیمار ممکن است قابلیت تشخیص نیاز به دوپامین را نداشته باشد، فرد نمی تواند در هنگام خواب از دستگاه استفاده کند، اغلب افراد مبتلا به پارکینسون مسن بوده و قابلیت کنترل پالس میکر را ندارند و...داشته است.

بنابر تمامی مشکلات گفته شده، طراحان این ایده در این نمونه جدید بر آن شدند تا دستگاهی را طراحی کنند که بتواند به صورت خودکار تراشه داخل مغز را فعال کند.

در واقع این دستگاه دارای یک دستبند هوشمند خواهد بود که به هنگام لرزش دست از طریق فیلتر های زمانی و لرزش سنجی مناسب متوجه بروز لرزش در فرد شده و به صورت خودکار تراشه داخل مغز را از طریق تولید امواج الکترومغناطیسی فعال می کند.

به بیان دیگر، دستبند با تولید امواج الکترومغناطیسی منجر به تحریک تراشه می شود سپس در مرحله بعدی تراشه نیز با ساطع کردن امواج الکترومغناطیسی منجر به تحریک سلول های مغزی می شود.

در بیان این ایده جدید برای بیمارانی که در مراحل پیشرفته تر بیماری هستند نیز راه حل مناسب و نوینی در نظر گرفته شده است. در واقع در فاز پیشرفته بیماری امکان تحریک برای تولید دوپامین بدلیل خلا وجود سلول های تولید کننده دوپامین وجود ندارد،

بنابراین گروه در یک تعامل فعال با اساتید و فرهیختگانی که در زمینه سلول های بنیادی تخصص داشتند، یک ایده مناسب را برای مرتفع کردن این مشکل بیان کردند.

در این قسمت از بسته درمانی برای جلوگیری از لرزش و بهبود شرایط بیمار در این افراد نوعی از سلول های بنیادی از فرد استخراج شده و سپس در محیط آزمایشگاهی به سلول های عصبی تمایز داده می شوند، در مرحله بعد این سلول ها به همراه تراشه در مغز کاشته می شوند، بدین ترتیب با اعمال پالس های الکترومغناطیسی این سلول ها می توانند هم مراحل پایانی تمایزشان را طی کنند و هم سبب تولید دوپامین شوند و بدین ترتیب خلا موجود برای ترشح دوپامین را پر کنند.

در دومین جشنواره ملی و کنگره بین المللی سلول های بنیادی و پزشکی بازساختی، ۹۱ نفر از شاخه های دانشگاهی و مشاغل مختلف در یک رقابت سه روزه برای تجاری سازی ایده های مرتبط با حوزه سلول های بنیادی و پزشکی بازساختی به رقابت پرداختند که در بین شرکت کنندگان ۳۰ نفر از دانشجویان دکتری یا فارغ التحصیلان دکتری در رشته های مختلف شرکت داشتند.

در ابتدا ۱۰ ایده برتر به مرحله انتخابی رقابت راه پیدا کردند که افراد شرکت کننده بین ۱۰ تیم براساس توانایی و مهارت هایشان تقسیم شدند و شروع به توسعه و تبادل نظر در جهت اجرایی کردن ایده ها کردند. طرح ها و ایده های برتر با نظر داوران که از اساتید دانشگاه ها و اشخاص سرشناس پزشکی بازساختی و سلول های بنیادی بودند انتخاب شدند.

در این میان تیم دوپارسون (DOPARSON) واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، با اختلاف بالا نسبت به مقام های دوم و سوم رتبه نخست را کسب کرده و برنده جایزه ۵۰ میلیون ریالی شد.