مخدرها از شایع‌ترین آرام‌بخش‌ها به شمار می‌روند، بنابراین اعتیاد به مخدر در بیمارانی که از دردهای مزمن رنج می‌برند، بسیار شایع است. این در حالی است که در سال ۲۰۱۵، ۵۲۴۰۴ مورد مرگ به دلیل اوردوز مواد مخدر در آمریکا گزارش شده و پیش‌بینی می‌شود که این مقدار در سال ۲۰۲۷ به ۹۴۰۰۰ مورد برسد.
امروزه علاوه بر درمان متداول با داروهای آرامبخش، تکنولوژی نیز به کمک بهبود بیمارانی که از دردهای مزمن رنج می‌برند آمده است.مخدرها از شایع‌ترین آرام‌بخش‌ها به شمار می‌روند، بنابراین اعتیاد به مخدر در بیمارانی که از دردهای مزمن رنج می‌برند، بسیار شایع است. این در حالی است که در سال ۲۰۱۵، ۵۲۴۰۴ مورد مرگ به دلیل اوردوز مواد مخدر در آمریکا گزارش شده و پیش‌بینی می‌شود که این مقدار در سال ۲۰۲۷ به ۹۴۰۰۰ مورد برسد. در ادامه به بررسی تجربه فردی می‌پردازیم که مدت‌ها از مخدر برای تسکین درد استفاده می‌نموده است.
جنیفر کین، کیلگور، پس از دو تصادف بسیار شدید و تحمل دردهای مزمن، از تجربیات خود می‌گوید: تصمیم گرفتم در کنار داروهای ضدافسردگی و آرام‌بخش‌های عضلانی و مخدرهای ضعیف‌تر مانند ترامادول، تصمیم گرفتم از یک کاف به نام Quell استفاده کنم که کم‌کم جایگزین داروهای مخدر مصرفی‌ام شد.
این کاف توسط کمپانی آمریکایی NeuroMetrix ساخته‌شده، با بسته شدن به دور مچ و تولید سیگنال‌های الکتریکی کم شدت و ارسال آن به سیستم عصبی بدن، می‌تواند باعث کاهش درد شود.
جنیفر پس از استفاده مداوم از کاف Quell در کمال شگفتی دریافت که تا ۱۵ دقیقه پس از اولین بار استفاده از کاف، به‌وضوح حس بهتری دارد. Quell راهی آسان و اثر بخش را برای رهایی از مخدرها پیش پای او گذاشت و از جایگزین‌های بسیار مناسب به‌جای آرام‌بخش‌ها شد.
استفاده از ابزارهایی که با بهره‌گیری از تحریک الکتریکی درد را درمان می‌کنند، ایده جدید نیست. اولین دستگاه تحریک عصبی الکتریکی (TENS) در سال ۱۹۷۴، با استفاده از جریان الکتریکی برای تحریک سیستم عصبی فرد، با اعمال آن از طریق الکترودهای مکشی معرفی شد. این دستگاه از یک بسته باتری پرتابل برای تنظیم فرکانس جریان‌های الکتریکی استفاده می‌کرد.
از مشکلاتی که در ارتباط با چنین دستگاه‌هایی ممکن است روی دهد، قابلیت استفاده آن‌ها تنها ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در روز است که می‌تواند درمان موضعی کوتاه‌مدت باشد، ولی اثربخشی آن در درمان‌های بلندمدت مشخص نیست.
از مزیت‌های استفاده از کاف Quell این است که روشی غیرتهاجمی و بلندمدت برای درمان دردهای مزمن به شمار می‌رود. این دستگاه با تحریک الکتریکی، مخدرهای طبیعی بدنتان را فعال کرده و درنتیجه سیستم عصبی درد را مهار می‌کند. تحریک بلندمدت نیز به بدن القا می‌کند که مخدرهای طبیعی درد را ترشح کرده و باعث مهار آن شود، بنابراین روشی ایمن و بدون اعتیاد محسوب می‌شود.
اما باید توجه داشت که دردها ریشه‌های متفاوتی دارند. دستگاهی که به کاهش درد ورم مفصل کمک می‌کند، لزوما در کاهش درد سیاتیک موثر نیست.
از دیگر ابزارهای ابداع‌شده برای تحریک اعصاب محیطی بدن، توسط شرکت Stimwave ساخته‌شده و StimQ نام دارد. این دستگاه از طریق یک کانال (یک لوله مشابه سوزن) در نزدیکی نواحی اعصاب محیطی دردناک بدن، زیر پوست تزریق شده و توسط یک چسب که به‌سادگی به تیشرت نیز می‌چسبد، کنترل می‌شود. این دستگاه پالس‌های الکتریکی برای تحریک سیستم عصبی تولید کرده و سبب کاهش درد می‌شود
با همه آنچه گفته شد، بعید نیست با گسترش استفاده از گوشی‌های همراه، راه‌حلی برای مبارزه با اعتیاد به مخدرها مطرح نشود.Trigger health نیز اولین بار چنین ایده‌ای را مطرح نمود. این شرکت با پیشنهاد اپلیکیشنی با قابلیت پیش‌بینی زمان بازگشت و استفاده از اطلاعات محل و زمان و تاریخچه مصرف دارو، الگوریتمی را برای پیش‌بینی بازگشت فرد به مصرف دارو طراحی کرده است.
نکته‌ای که در استفاده ابزارهای مطرح‌شده فوق مطرح است، این است که گاهی اثربخشی آن‌ها ۱۰۰ درصدی نیست، اما می‌توان گفت در درمان دردهای مزمن، همین دوره‌های کوتاه‌مدت فارغ از درد بودن، بسیار ارزشمند به نظر می‌رسد. از نتیجه مطالعات نیز چنین برمی‌آید که حتی اگر سود استفاده از چنین تکنولوژیهایی بیشتر از آنکه فیزیولوژیک باشد، جنبه روانی داشته باشد، نیز به حفظ اعتمادبه‌نفس فرد کمک می‌کند.
ارسال نظر
