درد و دلهای همسر شهید حادثه تروریستی مجلس

  خانواده شهیده هانیه اکبریان، آموزشیار نهضت سواد آموزی می‌گویند پس از شهادتش در حادثه تروریستی مجلس شورای اسلامی هیچ کس سراغی از آنها نگرفت.

هنگامی که حوادث تروریستی در روز ۱۷ خرداد ماه مقابل مجلس شورای اسلامی رخ داد. یکی از شهدای این حادثه «هانیه اکبریان» بود. شاید بتوان نام این شهیده را شهید راه نهضت نیز گذاشت.

او به همراه همسرش از یکی از روستاهای لرستان به پایتخت و به مجلس شورای اسلامی آمده بود تا به دیدار یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی برود و شاید تکلیف آینده شغلی اش روشن شود.

او متولد سال ۵۸ بود و از سال ۸۷ تا ۹۵ با سازمان نهضت سوادآموزی همکاری داشت و بیش از ۴۰ سوادآموز در این مدت تربیت کرد.

پس از گذشت ۳۲ روز از حادثه تروریستی که به شهادت هانیه اکبریان منجر شد، شهمرادی همسر شهیده اکبریان می گوید: پس از مرگ همسرم زندگی سخت تر شد. مجبورم فرزندم را نزد مادر همسرم بگذارم و به سراغ کارم بروم و او را شب ها به خانه خود بیاورم.

وی ادامه داد: راننده هستم و ماهی ۴۰۰ هزار تومان اجاره می دهم که از پس آن نیز بر نمی آیم.

شهمرادی گفت: پسرم گاهی بی تابی مادرش را می کند اما با او بازی می کنیم تا یادش برود.

وی در ادامه گفت: همسرم نامه‌ای برای استخدام داشت و می خواست با نمایندگان مجلس دیدار کند. ۲ شب گذشته به تهران و منزل برادر همسرم رسیدیم.صبح راهی بهارستان شدیم. به جلوی در که رسیدیم همسرم وسایلش را به دست من داد و گفت منتظر باشم تا برگردد. 2 دقیقه از ورود همسرم به ساختمان مجلس نگذشته بود که صدای تیراندازی بلند شد و دیگر به من اجازه ندادند به داخل بروم تا اینکه جنازه همسرم را بیرون آوردند.

شهمرادی از امروز می گوید که هیچ کس به سراغ آنان نیامد. تنها 2 روز اول بود که زنگ تلفن آنان به صدا در آمد. هیچ از وزارت آموزش و پرورش با آنان تماس نگرفت. تنها رئیس نهضت سواد آموزی در روز تشییع جنازه امدند و دیگر سراغی از آنان گرفته نشد.

با وجود اینکه بنیاد شهید نیز وعده داده بود تا خانواده های این حادثه تحت پوشش این بنیاد قرار می گیرند باز هیچ از این نهاد نیز با آنان تماس نگرفته است.

حتی حقوق هانیه واریز نشده است. زندگی برای آنان به سختی می گذرد.