امیر ارسلان به چوبه دار نزدیک شد

 قضات شعبه پنجم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی در حالی به قصاص نفس متهم به قتلی به نام «امیرارسلان» رأی دادند که بررسی‌ها ی دقیق آنان با توجه به اسناد و مدارک موجود نشان می‌داد که زن جوان (مقتول) با «بند کنفی» مانتوی خودش به قتل رسیده است.

 ماجرای این جنایت هولناک از آن جا آغاز شد که شب دوم تیرماه سال 95، مأموران انتظامی در تماس با قاضی سیدجواد حسینی (بازپرس ویژه قتل عمد در زمان حادثه) از جسد رها شده زن جوانی در ابتدای خیابان شهیدکلانتری12 خبر دادند. دقایقی بعد، وقتی مقام قضایی به محل حادثه رسید، شواهد موجود بیانگر آن بود که مدت زمان اندکی از قتل و رها شدن جسد زن جوان در محل کشف می‌گذرد. آثار کبودی زیر گردن مقتول نیز نشان می‌داد که وی از طریق فشار جسم خارجی بر عناصر حیاتی گردن به قتل رسیده است، بنابراین جسد مذکور پس از عکس برداری از صحنه جنایت و جمع آوری اسناد و مدارک موجود به پزشکی قانونی انتقال یافت و بدین ترتیب تحقیقات برای شناسایی هویت مقتوله در دستورکار قرار گرفت. صبح روز بعد جوانی با مراجعه به پلیس آگاهی و پزشکی قانونی، جسد خواهرش را شناسایی و عنوان کرد: او شب قبل از کشف جسد به همراه یکی از همکارانش به شهرستان گناباد رفته بود. ادامه بررسی‌ها ی قضایی بیانگر آن بود که زن 32ساله با مرد 27ساله‌ای به نام «امیرارسلان» در یک شرکت خصوصی ساخت و ساز همکار بودند و شب قبل از وقوع حادثه، برای سرکشی و بازدید از پروژه‌ها ی شرکت به گناباد سفر کرده اند.
همین سرنخ کافی بود تا قاضی ویژه قتل عمد دستور بازداشت امیرارسلان را صادر کند، اما او در مراحل اولیه بازجویی ارتکاب هرگونه جنایتی را انکار کرد و گفت: حدود ساعت 8 شب به همراه «ف» به مشهد رسیدیم و من او را در نزدیکی منزل خواهرش (در نزدیکی محل کشف جسد) از خودروی پژوی نقره‌ای خودم پیاده کردم تا خانم مهندس به منزل خواهرش برود، اما بررسی دوربین‌ها ی ترافیکی منطقه نشان می‌داد که خودرویی با مشخصات مذکور در آن ساعت در محل یاد شده توقف نکرده است. امیرارسلان وقتی همه راه‌ها ی گریز را بسته دید، به ناچار لب به اعتراف گشود و راز این جنایت هولناک را فاش کرد. او گفت: اگرچه اختلاف ما بر سر مسائل مالی بود اما به خاطر برخی موضوعات عاطفی نیز با یکدیگر اختلاف سلیقه داشتیم، به همین خاطر آن شب وقتی به مشهد بازگشتیم بر سر مسائل مالی دوباره مشاجره‌ای بین ما شروع شد. «ف» مرا تهدید می‌کرد که سرمایه اش را از شرکت خارج می‌کند! من هم که می‌دانستم اگر او تهدید خودش را عملی کند، به شدت دچار مشکل می‌شوم، از این رفتار او بسیار عصبانی شدم و با شالی که دور گردنش انداختم و به صورت ضربدری کشیدم، او را به قتل رساندم.

در پی اعترافات متهم و تشریح جزئیات جنایت در بازسازی صحنه قتل، این پرونده جنایی با صدور کیفرخواست در دادسرای مشهد به شعبه پنجم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی ارسال شد و زیر نظر قضات باتجربه این شعبه، مورد رسیدگی قرار گرفت. بنابراین گزارش، در آخرین جلسه رسیدگی به پرونده مذکور که در اردیبهشت گذشته به ریاست قاضی مجتبی علیزاده و مستشاری قاضی بنده‌ای در شعبه پنجم دادگاه کیفری یک برگزار شد، متهم 27ساله زوایای دیگری از چگونگی و انگیزه جنایت خود را در پاسخ به سوالات تخصصی قضات افشا کرد. او در بخشی از اعترافات خود گفت: شب حادثه در حالی که مشاجره بین ما داخل خودرو آغاز شده بود، همسرم تلفنی با من تماس گرفت و من برای پاسخ گویی به همسرم، از خودرو پیاده شدم اما وقتی دوباره به داخل خودرو بازگشتم، «ف» بسیار عصبانی شده بود، به طوری که سر و صدا کرد و من برای ساکت کردن او، شال را دور گردنش انداختم و مدتی آن را کشیدم. وقتی فهمیدم که «ف» جان داده است، پیکر او را در همان محل رها کردم و گریختم ولی بعد متوجه کوله پشتی اش داخل خودرو شدم و دوباره به صحنه حادثه بازگشتم. کوله پشتی «ف» را هم کنار جسدش انداختم و به منزل رفتم.
اگرچه متهم مدعی بود که زن جوان را با شال خفه کرده است و از نظر دادگاه همین مقدار اقرار هم برای اثبات جرم کفایت می‌کرد، اما قضات شعبه پنجم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی با دقت و وسواس بیشتری این پرونده جنایی را با توجه به تصاویر و اسناد و مدارک دیگر مورد بررسی قرار دادند.

دقت در تصاویر نشان می‌داد که آثار کبودی ایجاد شده روی گردن مقتول با رشته‌ها ی بافته شده بند کنفی مانتوی وی مطابقت دقیقی دارد واین احتمال قوت گرفت که متهم، زن جوان را با پیچاندن بند مانتو به دور گردنش خفه کرده است. در عین حال، قضات دادگاه کیفری پس از بررسی همه جوانب این پرونده جنایی و شنیدن دفاعیات سه وکیل مدافع متهم، رأی خود را در این باره صادر کردند.

در بخشی از رأی مذکور که به امضای قاضی علیزاده و قاضی بنده‌ای رسید، آمده است: آن چه مشخص است تنش لفظی بین آنان (متهم و مقتول) پس از تماس تلفنی همسر متهم و ایجاد حساسیت زنانه به اوج می‌رسد و بنابه شواهد و قرائن، وی (متهم) با فشردن آن بند کنفی مربوط به لباس مقتوله به دور گردن او و نگه داشتن آن برای دقایقی مرتکب قتل شده است. هرچند این موضوع خللی به اصل ماجرا وارد نمی‌کند، چرا که متهم بارها در جلسه دادگاه به ارتکاب عمل نوعا کشنده اعتراف کرده است. بنابر گزارش خراسان، قضات شعبه پنجم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی در نهایت و با استنادات دقیق قانونی و قضایی و همچنین بررسی محتویات پرونده، اتهام امیرارسلان که دانشجوی دوره دکترا بود، را محرز دانستند و او را به قصاص نفس محکوم کردند.

شایان ذکر است، رأی مذکور قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور است و پس از قطعیت حکم و پرداخت تفاضل دیه از سوی اولیای دم قابلیت اجرا می‌یابد.