حوادث تروریستی تهران و نعل وارونه تکفیری ها

 رخدادهای تاثربرانگیز روز گذشته تهران، تلاشی برای قدرت نمایی حامیان تروریسم تکفیری در برابر ایران و به چالش کشیدن کانون ثبات و امنیت و مهد مردمسالاری دینی در گستره پرتلاطم منطقه بود؛ اقدامی که به رغم شکست و زبونی عاملان و آمران آن پاسخی قاطع و شایسته را می طلبد.

به گزارش ایرنا، دیروز (17 خرداد ) دو نقطه در مرکز و جنوب پایتخت هدف عملیات تروریستی تعدادی تروریست قرار گرفت. در دو اقدام مسلحانه در ساختمان مجلس شورای اسلامی و حرم امام خمینی (ره) گروهی به روی مردم و نیروهای امنیتی آتش گشودند.

در جریان این رخدادها که در نهایت به کشته شدن تروریست ها انجامید، 17 تن از هموطنانمان نیز جان خود را از دست دادند و بیش از 50 نفر مجروح شدند. اندک زمانی پس از این رویداد شوک آور بود که سیلی از همدردی با قربانیان حادثه و انزجار و محکومیت اقدام وحشیانه تروریست ها در سطح کشور و نیز ورای مرزها در جامعه بین المللی به راه افتاد.

حوادث دیروز تهران به موازات ایجاد فضایی ملتهب، هیجانی و تاثربرانگیز بر اثر شهادت شماری از هموطنان، به سرعت نگاه ها را متوجه عوامل و آمران آن ساخت. چند ساعت پس از آغاز حملات، گروه تروریستی داعش با انتشار فیلمی از درون ساختمان مجلس و یکی از قربانیان، مسوولیت عملیات تروریستی را برعهده گرفت. این گروه همچنین از ادامه حملات خود در ایران خبر داد.

آنچه به حوادث ایران در مقایسه با دیگر رخدادهای تروریستی و تحرکات داعش در سراسر جهان معنایی خاص داده است شرایط زمانی و مکانی وقوع آن است؛ وضعیتی که در آن برخی دولت های حامی تروریسم در منطقه به سوی تشدید تنش با دیگر بازیگران روی آورده و به شکلی علنی تهدیداتی را متوجه سایر کشورها ساخته اند.

پیش از وقوع رخدادهای دیروز تهران بود که وزیر امور خارجه رژیم سعودی از ضرورت تنبیه ایران سخن گفت و اما پس از آن با رویکرد نعل وارونه اعلام داشت کشورش عملیات تروریستی در هرکجای دنیا را محکوم می کند. در چارچوب همین مواضع بود که چندی پیش نایب ولیعهد و وزیر دفاع سعودی از کشاندن جنگ به داخل مرزهای ایران سخن گفته بود.

سعودی ها که این روزها در تلاش برای جلب رضایت و همراهی مقامات کاخ سفید خود را کباده کش مبارزه با تروریسم نشان می دهند، بازی پیچیده و در عین حال نافرجامی را برای ضربه زدن به ایران و دیگر بازیگران رقیب یا ناهمسو در منطقه آغاز کرده اند. نگاهی به تکاپو و محورهای فعالیت رسانه های نزدیک به سعودی نشان دهنده چهره هایی از این بازی پیچیده است.

سعودی ها از یک سو در تنش اخیر با قطر، دوحه را در کنار تهران متهم به حمایت از گروه های تروریستی ساخته و مدعی رسوخ نیروهای ایرانی در خاک همسایه شرقی خود و دخالت در کشورهای منطقه شده اند و از سوی دیگر گروه مورد حمایت سعودی ها با حمله به مجلس و مرقد امام خمینی (ره) آشکارا به چالش کشیدن امنیتی جمهوری اسلامی ایران را دنبال کرده است.

از منظری دیگر، حمله تروریست ها به خانه ملت دارای پیامی واضح است و آن ناسازگاری و تقابل جدی اندیشه تکفیری با هرگونه مصادیق مردمسالاری است؛ رخدادی که به نوعی دوقطبی ایدئولوژیک موجود در منطقه را به تصویر می کشد و تمامیت خواهی و طائفه گرایی تکفیری را در موضعی آشتی ناپذیر با مردمسالاری دینی ایران نشان می دهد. نکته قابل تامل اینکه در تنازع این دو گفتمان می توان آشکارا شاهد حملاتی به قطب مردمسالاری منطقه با ابزارهایی از جنس حقوق بشر، آزادی فعالیت های مدنی، حقوق سیاسی شهروندان و ... در رسانه های سعودی بود؛ رویکردی که بیش از هر زمان دیگری مصداق نعل وارونه حاکمان سعودی است.

نگاهی به اقصی غربی و هزاران فرسخ دورتر از قلمرو سعودی، تلاش هایی توقف ناپذیر برای مقابله با ملت ایران را به چشم می آورد. در ادامه سیاست های ضدایرانی آمریکا یکی از اصلی ترین مباحث دولتمردان و قانونگذاران آمریکایی به مقابله با آنچه اقدامات بی ثبات کننده ایران خوانده می شود، متمرکز شده و این در حالی است که حتی چشمان نابینا نیز قادر به تشخیص ایران در خط مقدم مبارزه با تروریسم و ناامنی در منطقه است.

در روزهایی که توطئه و دشمنی در جبهه متحد آمریکایی، سعودی و صهیونیستی علیه ملت ایران اوج گرفته و دست عمال این جبهه به خون ده ها تن از ایرانیان آلوده شده، صداهایی غالبا هم نوا با دشمنان کشور از برخی مواضع و گوشه و کنارها به گوش می رسد؛ صداهایی که به دنبال ایجاد خلل در آهنگ یکنواخت، منسجم و رسای اتحاد و همدلی ملت است.

آنچه مشخص است اینکه ایرانیان اینک بیش از هر زمان دیگری به انسجام و اتحادی ملی برای پاسخ قاطع به دشمنی و غرض ورزی های خارجی نیازمندند. پربیراه نیست که ایجاد تفرقه و تلاش برای مصادره به مطلوب حملات تروریستی دیروز با اهداف آلوده فردی و محفلی را هدف پنهان طراحان و صادرکنندگان فرمان آتش تروریست ها بدانیم.

از این رو هر صدایی منافی ندای اتحاد و وفاق ملی اگر نه به معنای خیانت و همراهی با دشمنان قسم خورده کشور که نهایت بی ادراکی و فقدان درایت سیاسی و بازی در زمین کسانی خواهد بود که کینه جویانه به روی ایرانیان آتش گشودند.