فایبل صوتی منسوب به عباس عراقچی عضو ارشد تیم هسته ای که از طرف وی ناقص و تحرف شده خوانده شد و اظهار نگرانی وی که «نگرانم که این طور بازی با منافع ملی تا کجا می خواهد پیش برود» هم سکوت و صبر پاستور نشینان را شکست.
آغاز ریاست جمهوری حسن روحانی، مصادف با شروع دهمین سال مذاکرات هسته ای ایران با غرب بود،مذاکراتی که دولتمردان یازدهم قول بسته شدن پرونده آن را دادند و درست چند ماه بعد به عهد خود وفا کردند،مذاکرات جدید از نیویورک و حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل که روحانی در اولین سفر خارجی خود شرکت کرده بود، آغاز شد و در روزهای پاییزی در ژنو ادامه یافت و در نهایت نیز با توافق نامه ای تاریخی به پایان رسید. به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، از همان زمان آغاز مذاکرات، در حالی که مخالفت و انتقاد به عنوان امری بدیهی و عادی، مذاکرات در سکوت برگزار و قرار بر این بود که جزییات آن محرمانه بماند که «محرمانه بماند» دستاویزی شد تا برخی از این طرف و آن طرف و از هر تریبونی بر تیم هسته ای بتازند یا انتقاد کنند. اما وزیر خارجه و تیم هسته ای به مردم اطمینان دادند که با « اقتدار» مذاکره کرده اند و ذره ای در حفظ حقوق ملت کوتاهی نکرده و نمی کنند.
اما ساز ناکوک منتقدان و مخالفان به اینجا ختم نشد، وزیر امور خارجه در صفحه توییتر خود نوشت که «مذاکرات هسته ای می توانست 10 سال پیش حاصل شود» و در ادامه آورده: «محمد البرادعی (مدیر کل پیشین آژانس بین المللی انرژی اتمی) درست می گفت. پیشرفت های امروز در 10 سال پیش می توانست حاصل شود. روحانی اکنون فرصتی را ایجاد کرده است که نباید از دست برود، این مسئله بسیار حائز اهمیت است»؛همین جملات کافی بود تا بار دیگر منتقدان و مخالفان که در حساس ترین لحظات مذاکره که دست از انتقاد و مخالفت نکشیدند،برای وی بنویسند: «البته تفاوت امروز با 10 سال پیش، پیشرفت های هسته ای کشورمان در حوزه های مختلف است که توانست ابزار چانه زنی(!) تیم مذاکره کننده در ازای قول دسترسی به 4/2 میلیارد دلار از درآمدهای بلوکه شده کشورمان قرار گیرد اما هم اکنون نیز امکان جابه جایی همین پول به اصطلاح واریز شده در حساب بانک مرکزی ایران، قابل جابه جایی و گردش در شبکه مالی جهانی نیست»! و در ادامه این مطلب می نویسد:«آیا به نظر آقای ظریف که پس از اظهارات اوباما مبنی بر تهدید به حمله نظامی گفت از سخنان وی مایوس شده، این روند به معنای پیشرفت است»؟!
مرتبط کردن هر موضوعی به مذاکرات و توافق هسته ای از سوی سیاسیون این روزها بر خلاف اصول دیپلماتیک به موضوع روز تبدیل شده ،آنگونه که چند روز قبل به دلیل قطعنامه حقوق بشری ضد ایرانی اتحادیه اروپا که با واکنش مسئولین هم مواجه شد را به توافق هسته ای! مرتبط کرده و بر تیم هسته ای بتازند!! یا فایبل صوتی منسوب به عباس عراقچی عضو ارشد تیم هسته ای که از طرف وی ناقص و تحرف شده خوانده شد و اظهار نگرانی وی که «نگرانم که این طور بازی با منافع ملی تا کجا می خواهد پیش برود» هم سکوت و صبر پاستور نشینان را شکست.
استناد به سخنان وندی شرمن که وی و ظریف در مذاکرات یکدیگر را به نام کوچک صدا می کنند، باز صدای مخالفان تمام وقت دولت را درآورد که چرا باید درباره مسائل شخصی! سخن گفته شود!!؟ و این بهانه جوی ها جز هدر دادن وقت و انرژی دولت و تیم هسته ای که خود را برای گام آخر توافق آماده می کنند نتیجه ای در بر نخواهد داشت و البته باید فعال شدن توپخانه ائتلافهای منطقه ای و بین المللی علیه ایران و این توافق را نیز به آن اضافه کرد.
و البته، دیپلماسی، نقشه راه یک کشور برای گام برداشتن در راه حفظ منافع ملی هر کشوری است،آنگونه که باید این منافع که ضامن حفظ حریم و تمامیت ارضی کشورهاست، به منافع حزبی، گروهی و شخصی آلوده نشود.
ارسال نظر
