کشور ایران کشوری است لرزه‌خیز و بطورکلی شهرهای اصلی آن از تهران گرفته تا دیگر شهرهای بزرگ در پهنه‌های خطرناک زمین‌لرزه قرار گرفته است. شاهد این موضوع هم زلزله‌های وحشتناک تاریخی در کشور است که حداقل چند تا از آنها را همه به یاد داریم.
ناطقی الهی، فریبرز - ورود به این مطلب و تیتر انتخابی شاید برای عموم مردم شبهه‌برانگیز باشد که این دیگر چه ایده‌ایی است و آیا نویسنده درکی از حرف خود دارد یا نه! نکند انتخاباتی دیگر در راه است!! امیدوارم که ایده‌ام مقبول باشد و سعی می‌کنم آن را به شرح پیوست و کوتاه در این جا بیان نمایم.همانگونه که همه می‌دانیم و توسط متخصصان داخلی و خارجی و عموم اهل فن درباره آن بارها و بارها صحبت شده است، کشور ایران کشوری است لرزه‌خیز و بطورکلی شهرهای اصلی آن از تهران گرفته تا دیگر شهرهای بزرگ در پهنه‌های خطرناک زمین‌لرزه قرار گرفته است. شاهد این موضوع هم زلزله‌های وحشتناک تاریخی در کشور است که حداقل چند تا از آنها را همه به یاد داریم.
موضوع پیشنهادی از جنبه مدیریت بحران در ساختار و فرایند زلزله بسیار حیاتی و مهم می‌شود؛ چه بسا پس از زلزله در بخش امداد و نجات و بخش اسکان موقت این تنها پادگانها باشند كه حیاتی دوباره برای شهر فراهم سازند. اگر توجه داشته باشیم هیچ کس به وجود پادگانهای نظامی در داخل شهر راضی نیست و حقیقتاً هم خوب نیست که تجهیزات نظامی در منطقه‌ای در داخل شهر قرار گرفته باشد و خدای ناکرده در اثر هر اشتباهی فاجعه‌ایی به بار بیاورد. ولیکن پادگانها عموماً دارای زیرساخت‌های بسیار مهمی می‌باشند از جمله، مخابرات، بهداری، سوله‌های خواب، سرویس‌های بهداشتی و ...
از دست دادن این گونه امکانات لجستیکی و تبدیل آنها به درخت و گل شاید برای شهرهای بدون زلزله بسیار توصیه مناسبی باشد ولیکن برای شهرهایی که پتانسیل زلزله در آن بیداد می‌کند امری غیراصولی و عمل نابخردانه به حساب آید. هیچ‌کس وجود گل و گیاه و فضای سبز را در داخل شهرها رد نمی‌کند چه بسا توصیه می‌شود که بوستان‌های بیشتری ساخته شود اگر قرار نیست «ساخت و ساز» بطورکامل در شهری مثل تهران متوقف شود که ای کاش بشود. ولیکن تخریب این زیرساخت‌ها و تبدیل آنها به بوستان برای شهرهای مطرح در زلزله امری پسندیده فرض نمی‌شود.
برای مثال شهرداری تهران «اگر بحث انتخاباتی قلمداد نشود»، تعداد زیادی سوله تحت عنوان سوله مدیریت بحران درست کرد و میلیاردها تومان هزینه و زمین‌های بسيار مرغوب و گسترده‌ایی را صرف آن کرد که حقیقتاً برای اینجانب ساخت انها با اين هزينه هاي گزاف اصلاً نامفهوم بود، حتی در زمان ساخت آنها از مسئول پروژه خواستم بفرمایند که هدف چیست این سوله‌ها چه نقشی در زمان پس از بحران خواهند داشت! اسکان موقت!! ذخیره دارویی!!! و يا چي ... اگر آن روز پاسخ درستی برای حقیر داده شده بود امروز در آنها برنامه تفريحي خندوانه و دیگر کارهایی که در آنها انجام می‌شود، رخ نمی‌داد! مثل دیپوی کیسه‌های زردرنگ نمک!
توصیه حقیر که همواره در راستای کار وتخصص ناچيزم بوده و آن هم مشخص است، مقاوم سازي و مديريت بحران زلزله، این است که این امکانات موجود تقویت شوند و امکانات بیشتری به این پادگانها اضافه گردد از همان نوع موجود ( مخابرات، بهداري و ...) و اگر هم قرار است مورد استفاده عموم باشد، بعنوان "بوستان موقت" استفاده شود حداقل هدف اصلی آنها در زمان بحران فراموش نشود.
یک پادگان تبدیل شده به بوستان مجهز به تمام امکانات، هزار مرتبه از سوله‌های بیهوده شهرداری بهتر و مفیدتر و ارزانترخواهد بود. در ضمن این فضاها برای ایجاد امنیت و جلوگیری از بزهکاری‌هایی که پس از هر زلزله رخ می‌دهد انهم پس از تخریب احتمالی کلانتری‌ها، بسیار مناسب ارزیابی می‌گردد. در انتها اميدارم جمله اخر بنده مسيولين محترم كلانتري ها را به امر مقاوم سازي ساختمانهاي خود نيز حساس کند، حفظ امنيت عمومي يكي از مشكلترين امور بعد از بحران هاي كلان شهري است. انشا،،،
ارسال نظر
