چرا نباید از آمریکا رنجید؟

 سرگئی کاراگانوف رئیس دانشکده اقتصاد و سیاست جهانی مدرسه عالی اقتصاد روسیه در مقاله ای مسایل اخیر میان امریکا و روسیه را مورد بررسی قرار داده است.

به گزارش خبرآنلاین به نقل از هفته‌نامه آرگومنتی‌ای‌فاکتی،  وزیر دفاع آمریکا از ضرورت صحبت با مسکو "از موضع قدرت" سخن راند. ولی در این صورت تکلیف سخنان مشاور دیگر رئیس‌جمهور آمریکا چه مي‌شود که گفته بود "روسها آماده هستند برف بخورند ولی به فشار تن ندهند".

بنظر من تمایل ایالات متحده برای صحبت از موضع قدرت با دیگر کشورها نباید باعث نگرانی شود. باید نگران این باشیم که خودمان از موضع ضعف صحبت نکنیم. اوضاع سال‌های 1980 و 1990 چنین بود. امروز روسيه هم از نقطه نظر نیروی نظامی و هم از نقطه نظر سر عقل آمدن و آمادگی دفاع از منافع ملی خود در عرصه ملی بطور محسوس تقویت شده است. حالا خودش می‌تواند از موضع قدرت صحبت کند و رنجیدن از کسانی که می‌خواهند خودشان هم با ما به این شکل صحبت کنند مضحک خواهد بود. ولی فراتر رفتن از حد مجاز در گفتگو و سعی برای فشار وارد کردن و تمسخر ما واقعاً اقدامی است که آینده ندارد.

اخیراً 10 سال از سخنرانی ولادیمیر پوتین در همایش امنیتی مونیخ (در سال 2007) سپری شد. همه سخنان آن وقت رئیس‌جمهور بطور کامل موجه از آب درآمد. ما طی سال‌های گذشته منسجم شده، روند مدرن سازی تسلیحات را آغاز و سیاست خارجی را فعال کردیم. جالب اینکه اسناد نشست اخیر همایش امنیتی مونیخ از محتوای اسناد سال‌های گذشته تفاوت محسوس داشت. سابقاً روسيه دشمن شماره یک نامیده می‌شد. حالا مسئله روسيه به کنار گذاشته شد. مشکل اصلی غرب ضعف داخلی آن است... وقت آن رسیده که ایالات متحده هم از "شیطانی کردن" روسيه، از تبلیغات وحشیانه و شرورانه (که بنظر خود من به تبلیغات قبل از جنگ شباهت داشت) دست بردارد.

مشکل این است که تیم ترامپ امروز از حمایت سیاسی کافی برای توافق جدی در مورد کنار آمدن با روسيه برخوردار نیست. ما با نخبگان غیر قابل پیشبینی و شکاف برداشته سروکار داریم. هنوز روشن نیست سیاست خارجی عقیدتی، بی‌صلاحیت و بی‌مسئولیت ایالات متحده طی سال‌های گذشته با چه رویکردی تعویض مي‌شود. حدس و گمان در مورد خط ترامپ - ملایم یا سختگیر - نسبت به روسيه معنی ندارد. ترامپ رئیس‌جمهور و فکر می‌کنم وطنپرست آمریکا است. او در وهله اول به فکر آمریکا است، مأموریت او راه انداختن بازسازی زیرساخت آمریکا و انجام اصلاحات اقتصادی است. او در واقع حال و حوصله چندانی برای سروکار داشتن با روسيه ندارد هرچند درک می‌کند که دوستی با روسيه بهتر از دعوا با آن خواهد بود. ما هم باید متحول شویم. باید درک کنیم که موفقیت یا شکست ما به سیاست و بطور اخص اقتصاد خود ما بستگی دارد و نه ترامپ.