این موضوع را از مخالفت اصولگرایان غیراعتدالی با باهنر می‌توان درک کرد، مانند دیروز که احمد بخشایش، عضو جبهه پایداری گفت: «تنها فکر باهنر پیروزی روحانی در انتخابات است، ولی قصد هم ندارد که جبهه خود را برای آینده از دست بدهد.
طیفی از اصولگرایان نگران هستند؛ آنها نمی‌توانند شاهد آن باشند که اعضای قدیمی اردوگاه آنان در انتخابات ۹۶ از حسن روحانی که کاندیدای اصلاح‌طلبان و میانه‌روهاست حمایت کنند. این طیف به فراموشی هم مبتلا هستند و سال‌های گذشته را فراموش کردند که رویکرد بی‌منطق و مقابله‌جویانه آنها با رقیب سبب جدایی بزرگان تاثیرگذار از اردوگاه اصولگرایی و پیوستن آنها به طیف اعتدالی شده است؛ بزرگانی که از شاخص‌ترین آنها می‌توان به ناطق نوری و حسن روحانی اشاره کرد. این دسته از اصولگرایان که اهداف خود را در رسیدن به قدرت به هر قیمتی تعریف کرده‌اند، غافل از آن هستند که رسیدن به قدرت نیازمند اقبال عمومی است و این مهم جز با مدارا و حرکت در جهت خواست ملت محقق نمی‌شود. نمی‌توان پذیرفت که باهنر از ابتدای ۹۲ مشی همراهی با روحانی را داشت، چرا که او دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری و همچنین دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین است که هر دو تشکل گرایش اصولگرایانه دارند؛ به‌ویژه جبهه پیروان خط امام و رهبری که متشکل از نمایندگان احزاب اصولگراست. بنابراین باهنر در بیان دیدگاه‌های خود درباره روحانی با موانعی مواجه است، اما از اظهارات اخیر او چنین برداشت می‌شود که سر ناسازگاری با رئیس‌جمهور یازدهم و تداوم حضورش برای ۴سال دیگر ندارد، مانند آن روز که گفت: «روحانی اصولگراست که به دلیل عدم حمایت اصولگرایان از وی در انتخابات سال ۹۲ وامدار اصلاح‌طلبان شده است.»باهنر شنید و سکوت کرد
این موضوع را از مخالفت اصولگرایان غیراعتدالی با باهنر می‌توان درک کرد، مانند دیروز که احمد بخشایش، عضو جبهه پایداری گفت: «تنها فکر باهنر پیروزی روحانی در انتخابات است، ولی قصد هم ندارد که جبهه خود را برای آینده از دست بدهد. او علاقه دارد که روحانی برنده شود و در همین جهت حرکت می‌کند، چون از نظر فکری هم به روحانی نزدیک است، اما اینکه روحانی بعدا زحمات با هنر را جبران کند یا خیر، نمی‌دانم. ذات سیاست برخی بده‌بستان‌ها را اقتضا می‌کند. تمام مصاحبه‌های باهنر در جهت حمایت از روحانی است، شاید به این دلیل که نیروی دلخواه خود را در بین اصولگرایان پیدا نکرده است.» پیش ازاین هم علی‌اکبر جوانفکر گفته بود: «به این سوال باید پاسخ قانع‌کننده‌ای داده شود که چرا افرادی با رنگ و لعاب سیاسی آقای محمدرضا باهنر، پس از مصادره خانه ملت به نام خود، در برابر دولت انقلابی، ارزشی و مردمی محمود احمدی‌نژاد و موثرترین دولت پس از انقلاب در پیشرفت همه‌جانبه کشور، تا این حد تاب و توان از دست داده‌اند که به‌سختی حاضر می‌شوند یک سال آخر آن را تحمل کنند... در اینجا یادآوری یک توصیه صادقانه خالی از لطف نیست که: آب را جایی باید ریخت که می‌سوزد».
منبع:آرمان
ارسال نظر
