مردی که خندید، انتخاب شد +عکس

 فدراسیون والیبال به مانند دوره های گذشته باز هم بعد از بررسی نام‌های بزرگ، مربی تیم ملی را از میان کاندیدایی انتخاب کرد که در ابتدا شانس کمتری در مقایسه با سایر گزینه‌ها داشت اما با خوشرویی در نهایت مسئولان را برای سپردن سکان تیم ملی به خود مجاب کرد.

 بعد از اعلام اسامی مختلف و متفاوت در نهایت فدراسیون والیبال ایران ایگور کولاکوویچ مونته نگرویی را به عنوان جانشین رائول لوزانو برای نشستن روی نیمکت تیم‌ ‌ملی ایران انتخاب کرد.

ایگور کولاکوویچ صربستانی ۵۱ ساله از سن ۱۴ سالگی فعالیتش در والیبال را آغاز کرد و در تیم های پودگوریا ، پارتیزان بلگراد  بازی کرد. او در دوران بازیگری خود که تا سال ۱۹۹۷ ادامه داشت یک مدال تقره لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد.

 ایگور مربیگری خود را از همان تیم پودگوریا آغاز کرد و یک قهرمانی و دو نایب قهرمانی لیگ یوگسلاوی را به دست آورد.

او در سال ۲۰۰۶ به عنوان سرمربی تیم‌ ‌ملی صربستان انتخاب شد و تا سال ۲۰۱۴ هم در این تیم بود و بعد از آن در دو  تیم اسلوونیایی فرانسوی مربیگری کرد.

 کولاکوویچ همراه با صربستان یک طلا و دو برنز۲۰۱۳، ۲۰۰۷ و ۲۰۱۱ قهرمانی اروپا، نقره و دو برنز لیگ جهانی  ۲۰۰۸ ، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰، برنز ۲۰۱۰ جام جهانی را به دست آورد.

فدراسیون والیبال ایران به مانند انتخاب های گذشته خود برای نیمکت تیم‌ ‌ملی ایران ابتدا از نام های بزرگ آغاز کرد و سرانجام به ایگور، مربی کمتر شناخته شده اما با انگیزه رسید. مندس، آناستازی، استویچف، بروتو ، هوگ و حتی رزنده نام هایی بودند که نام آن ها روی تخته اتاق داورزنی نوشته شد اما  در نهایت مربی انتخاب شد که نامش از ابتدا روی تخته نبود و به تعبیری آخرین نفر بود که نامش روی تخته سفید معروف داورزنی نوشته شد.

در دو هفته گذشته استویچف و کولاکوویچ به ایران آمدند تا لیگ برتر ایران را از نزدیک ببینند و البته مذاکرات خود را با فدراسیون والیبال ایران ادامه بدهند. بسیاری انتظار داشتند استویچف پاسخ مثبت بدهد اما  مربی مغرور و جدی اسلوونیایی ترجیح داد نیمکت ایران را به ایگور بسپارد.

کولاکوویچ که به ایران آمد بر خلاف استویچف در گفت‌وگو با خبرنگاران نشان داد که تمایل زیادی برای نشستن روی نیمکت تیم‌ ‌ملی دارد و حتی این جمله را به زبان آورد که اگر دوست نداشت سرمربی ایران شود هیچ‌گاه به ایران نمی آمد. برعکس استویچف که در زمان حضورش در ایران به مانند توریست بود و حتی در مصاحبه های خود هم رفتار متفاوت‌تری نسبت به همتای مونته نگرویی‌اش داشت ایگور با روی بازتری با همه برخورد کرد. او در نخستین سفرش به تهران همیشه لبخند روی لب داشت و با همین خوشرویی توانست روی نیمکت ایران بنشیند. کولاکوویچ می دانست  باز هم به ایران بر می‌گردد ، چرا که اگر استویچف جواب مثبت به ایران می داد او دیگر به ایران نمی‌آمد. در نهایت شرایط طوری پیش رفت که جلسه هیات رییسه فدراسیون نیز بیشتر برای اعلام نام مربی تیم ملی برگزار شد و نه انتخاب آن.

فدراسیون والیبال ایران همان طور که می خواست قرارداد ۲+۲ را با ایگور کولاکوویچ امضا می‌کند  قراردادی که به نظر می‌رسد استویچف علاقه‌ای نداشت زیر بار آن برود. استویچف قراردادی چهار ساله تا المپیک ۲۰۲۰ و اختیارات تام می‌خواست اما فدراسیون والیبال در نظر داشت که قراردادی با شرط امضا کند و شاید این یکی از دلایلی بود که فدراسیون والیبال نتوانست با گزینه اصلی خود برای مربیگری تیم‌ ‌ملی به توافق برسد.

به هر حال بازی با نام‌ها برای انتخاب سرمربی تیم‌ ‌ملی والیبال ایران به پایان رسیده و بعد از ماه‌ها بررسی ایگور کولاکوویچ روی نیمکت تیم‌ ‌ملی ایران می نشیند. مربی که همه امیدوارند قراردادش بر خلاف کواچ و لوزانو پایدار و با موفقیت‌های مستمر همراه باشد.

البته شاید زمانی که قرارداد دو ساله کولاکوویچ با ایران به پایان برسد، جانشین داورزنی سرپرست فعلی و معاون جدید وزیر تصمیم متفاوتی درباره همکاری یا عدم ادامه همکاری با او بگیرد. به هر حال در آینده‌ای نه چندان دور رئیس جدید فدراسیون والیبال باید پاسخگوی عملکرد تیم ملی باشد.