سن تقویمی ملاک ما برای ازدواج نیست و سن هیجانی، معیار روابط است. در حال حاضر سن هیجانی رو به کاهش است. به عبارت دیگر فرد ۱۸ ساله امروز پختگی بسیار کمتری از فرد ۱۸ ساله سال‌های قبل دارد. بنابراین اگر بخواهیم فرزندان‌مان در سن مطلوب ازدواج کنند باید از کودکی به آنان بیاموزیم که چگونه به پختگی برسند.
یک روانشناس اجتماعی گفت: بر اساس شرایط جامعه و ویژگی‌های روانشناختی، ۲۲ سالگی برای دختران و ۲۴ سالگی برای پسران، سن مناسب ازدواج است.محمدیان با اشاره به شکل گیری شخصیت افراد گفت: شخصیت بالغ انسان زمانی وارد عمل می‌شود که او ریسک می کند، تصمیم می‌گیرد و حمایت می‌کند. حدود پنج سال پس از بلوغ، شخصیت بالغ پخته می‌شود و شکل می گیرد. در این زمان انسان وارد دوره جدیدی از زندگی شده واز لحاظ فیزیولوژیک و شناختی آماده و پذیرای ازدواج است.
وی ادامه داد: سن تقویمی ملاک ما برای ازدواج نیست و سن هیجانی، معیار روابط است. در حال حاضر سن هیجانی رو به کاهش است. به عبارت دیگر فرد ۱۸ ساله امروز پختگی بسیار کمتری از فرد ۱۸ ساله سال‌های قبل دارد. بنابراین اگر بخواهیم فرزندان‌مان در سن مطلوب ازدواج کنند باید از کودکی به آنان بیاموزیم که چگونه به پختگی برسند.
این استاد دانشگاه در خصوص ازدواج دیرهنگام و مشکلات و مخاطرات آن، اظهار کرد: در ازدواج دیرهنگام افراد مختلفی وارد زندگی فرد می‌شوند و همین امر سبب افزایش ویترین‌های زندگی می‌شود. در نتیجه بحث شناخت مقایسه پیش می‌آید. همچنین ورود افراد مختلف به زندگی فرد فشار ناشی از عدم توانایی در انتخاب را نیز به همراه دارد.
وی ادامه داد: ناتوانی در انتخاب همسر با فشار زیستی حاصل از تاخیر در ازدواج، تاهل دوستان و تلاش برای شبیه شدن به آنها همراه می‌شود در نتیجه جوان نسبت به خروج از تجرد تشویق می‌شود. در حقیقت این فشارها عامل اصلی ازدواج خواهند بود.
محمدیان در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چگونه می‌توان به فردی برای ازدواج اعتماد کرد، گفت: بهتر است از خودمان شروع کنیم که آیا قابل اعتماد هستیم؟ و یا اگر قرار است با فردی ناسازگار ازدواج کنیم آیا از انعطاف کافی در برابر آن شخص برخوردار هستیم؟ بیشتر مشکلات در ازدواج به این دلیل است که افراد منتظر هستند طرف مقابل‌شان آنان را خوشبخت کند.
وی تاکید کرد: ازدواج پله‌ای از زندگی و تنها گذر از یک مرحله به مرحله دیگر است و به طور قطع پس از ازدواج با سختی‌های جدیدی در زندگی مواجه خواهیم شد که باید برای آن آماده شویم.
توانایی فرد برای ایفای نقش همسری در تربیت خانوادگی ریشه دارد
علیرضا شریفی یزدی - روانشناس اجتماعی- با بیان اینکه سن ازدواج شامل معیارهای متعددی چون سن هیجانی، وضعیت بیولوژیک و شرایط عاطفی، عقلانی و اقتصادی می‌شود و برآیند این موارد نشان دهنده این است که فردی برای ازدواج آمادگی دارد یا خیر، اظهار کرد: ازدواج یک موضوع سه لایه‌ای شامل فرد، خانواده و اجتماع است و هر زمان که یکی از این سه لایه نتواند به درستی عمل کند، نشان از این دارد که فرد برای ازدواج آمادگی ندارد.
وی ادامه داد: توانایی فرد برای ایفای درست نقش همسری، ریشه در تربیت خانوادگی او دارد. از سوی دیگر باید توجه کرد فرد تا چه اندازه توانایی زندگی مشترک را دارد. همچنین آمادگی جامعه شامل زیرساخت‌های لازم برای ازدواج و تشکیل خانواده نیز حائز اهمیت است.
این روانشناس اجتماعی در پاسخ به این پرسش که آیا دلیل دیر ازدواج کردن، مشکلاتی معیشتی و مالی است، اظهار کرد: وحشتی در خصوص مسائل مالی در بین جوانان امروز وجود دارد و بااین ذهنیت زندگی را آغاز و یا اقدام به فرزندآوری می‌کنند که همه امکانات زندگی در بالاترین شکل ممکن فراهم باشد.اگر قناعت را که به صورت تاریخی در کشور ما و در کشورهای دیگر تجربه شده را به جوانان بیاموزیم، بخش بزرگی از این مشکل قابل حل خواهد بود.
شریفی یزدی که در یک برنامه رادیویی صحبت می‌کرد، در پایان گفت: مطالعات نشان می‌دهد که اگر سبک و نوع نگاه زندگی را اصلاح کنیم، زیاده خواهی‌ها را کنار بگذاریم، از صرف هزینه‌های اضافی جلوگیری و حداقل‌های نیازهای خود را در نظر بگیریم می‌توانیم یک خانواده خوب تشکیل دهیم. بهبود وضعیت زندگی باید منوط به تلاش دو نفره (مرد و زن) باشد. اگر یکی از زوجین توان بیشتری دارد و بار سنگین‌تری را به دوش می‌کشد، دنبال کردن چنین شیوه‌ای تا زمان خاصی بدون ایراد است، اما از زمانی که تبدیل به وظیفه شود، مشکل‌آفرین خواهد شد.
منبع: ایسنا
ارسال نظر
