کارلوس کی‌روش از هدایت تیم ملی خسته شده است؟

 اظهارات و اقدمات اخیر کی‌روش با همه نظرات و تحلیل‌هایی که از آن صورت گرفته در نهایت یک هدف را می‌توان پیگیر شد که او از اینکه چند سالی سرمربی‌گری تیم ملی ایران را دارد خستگی خود را اعلام کرده است.

کی‌روش در جام جهانی قبلی سقف انگیزه‌هایش را در بازی با آرژانتین پر کرد و بعد از آن تنها خوشه چین محبوبیت‌هایی بود که از طرفداران مردمی تیم ملی و همچنین از مسئولان ورزشی بود.

حال اگر خبر استعفای کی‌روش را می‌شنویم عجیب نیست چرا که الان می‌توان حدس زد که تنها انگیزه وی از ماندن در ایران دریافت مطالباتش است و به محض اینکه تا سقفی از مطالباتش را دریافت کند ایران را ترک خواهد کرد تا پایان بخشی بر تمام حاشیه‌هایی باشد که در زمان حضور وی در ایران و همراهی تیم ملی اتفاق افتاد و بعد از آن هم اظهارنظرهای تکراری را خواهیم خواند که هر کسی به فراخور خود در آستانه بازی های تیم ملی و پس از آن به رسانه‌ها ارسال خواهد کرد.

برخی اردوی دوبی را مرموزترین اردوی تاریخ فوتبال ایران عنوان می‌کنند و ترخیص 7 بازیکن پرسپولیس از اردوی دوبی و به نوعی تحویل آن به سرمربی کروات پرسپولیس و همچنین عدم حضور کی‌روش در هواپیمایی که همه بازیکنان تیم ملی با آن به ایران بازگشتند نشانگر یک اتفاق بزرگ در خصوص تیم ملی و ادامه همکاری کارلوس کی‌روش است و این باور تقویت  می‌شود که این بار استعفای کی‌روش جدی است و دنبال جدایی از تیم ملی و ترک ایران است.

مساله دیگری که جدی بودن استعفای کارلوس کی‌روش را تقویت می‌کند کتبی بودن این استعفا است چرا که در استعفاهای قبلی به صورت شفاهی این کناره‌گیری‌ها مطرح می‌شد و پیگیری‌های حقوقی را بر آن مترتب نمی‌کرد ولی حالا با این اطمینان و علم به یقین پیگیری حقوقی این استعفا از طرف فدراسیون مسجل شده است.

سرمربی تیم ملی انگار از قبل می‌دانسته که این استعفا مسئولان فدراسیون را به تکاپو می‌اندازد و از کی‌روش بخواهند که تدبیر بیشتری برای عدم همکاری با تیم ملی ایران به کار گیرد و به نوعی توصیه کردند که حالا حالاها تا جام جهانی صبر پیشه کند در حالی که همین اظهارات مسئولان فدراسیون هم می‌تواند کی‌روش را به دریافت طلب‌هایش و در ادامه آن به عدم همکاری قطعی ترغیب کند.

سرگروه شدن ایران در بازی‌های دور رفت در اردوی تیم ملی یک آرامش کاذب را فراهم کرده و به تبع آن یک نوع بی‌خیالی در برگزاری اردو و همچنین همکاری‌های نصف و نیمه مربیان لیگ برتری را به دنبال داشته است و این حالت می‌تواند در شروع بازی‌های دور برگشت دور مقدماتی جام جهانی تاثیر قابل توجهی را در بازی ایران – قطر ایفا کند و به عدم نتیجه گیری تیم ملی ایران منجر شود.