حالا شبکه نمایش خانگی در ایران خودش زمین بازی اهالی جم شود و با سرقت غیراخلاقی فرهنگی، پای آثاری که از این شبکه پخش می شود را به خانه ایرانی ها باز کند.
حالا شبکه نمایش خانگی در ایران خودش زمین بازی اهالی جم شود و با سرقت غیراخلاقی فرهنگی، پای آثاری که از این شبکه پخش می شود را به خانه ایرانی ها باز کند.همین چند روز پیش در یکی از سوپرمارکت های پایتخت مشغول خرید بودم که به عادت معمول یکی دو انیمیشن دارای هولوگرام، شناسه دار و مجاز را انتخاب کردم که پسرم در خانه تماشا کند.
سرقت غیرمسلحانه از «جم»!
چند روز بعد وقتی شب هنگام به خانه برگشتم متوجه شدم تلویزیون ما دارد « جم جونیور» (Gem junior) پخش می کند، یک لحظه فکر کردم، علم آنقدر پیشرفت کرده که بدون گیرنده و دیش و... هم تلویزیون ها در ایران ماهواره را می گیرند اما با دو تا پرسش و پاسخ متوجه شدم که همان سی دی هایی است که خودم از سوپرمارکت خریدم و پسرم در حال تماشای آنهاست.
در واقع شرکت تولیدکننده و پخش کننده خیلی راحت از یک شبکه فارسی زبان بیگانه کارتونی که چندان با ارزش های فرهنگی جامعه ما همخوانی ندارد را ضبط کرده و بدون نیاز به کپی رایت و حتی هزینه برای زیرنویس و نظارت و ممیزی و دوبله و ... در شمارگان چند ده هزار نسخه ای راهی خانه های مردم کرده است.
قسمت بامزه ماجرا
اما تازه قسمت بامزه ماجرا مانده است، اول بگذارید برایتان بگویم که تولیدکنندگان این محصول به اصطلاح فرهنگی برای محصول غیرفرهنگی و غیراخلاقی شان خیلی حساس هم بوده اند، کافی ست به مواردی که پشت بسته بندی سی دی نوشته شده دقت کنیم:
«کلیه حقوق این برنامه در اختیار موسسه فرهنگی کودک ایران زمین می باشد، هرگونه تکثیر و کپی برداری از نام اثر یا ویدئو به هر شکل تخلف محسوب شده و مورد پیگیری می باشد»
بعد از خواندن این سطرها، آدم دوست دارد بپرسد برادر من کدام حقوق؟ کدام پیگیری؟ اگر قرار بر پیگیری بود که باید اکنون وزارت ارشاد درجا موسسه شما را پلمب می کرد و خودتان هم در دادگاه فرهنگ و رسانه پاسخگوی مراجع ذیصلاح می بودید!
در قاب نگهدارنده سی دی همچنن نوشته این اثر با شماره شناسه ۸۸۴۵۹/۹۵/۱۹۴ منتشر شده و ۴ شماره تماس هم برای برقراری ارتباط با پخش کننده این محصول آمده است، که با تماس و پیگیری خبرنگار ما متوجه شدیم دو شماره آن منزل است و صاحبان آن منازل هم از ایجاد مزاحمت به شدت شاکی بودند و یک شماره هم کلا پاسخگو نبود و شماره آخر هم به یک نانوایی اختصاص داشت و نه موسسه فرهنگی!
منبع : جام جم آنلاین
ارسال نظر
