آنها از بیان هر اتهامي و از زدن هر تهمتي به دولت ابايي ندارند. شماري از ايرانيان در خارج از كشور نامه‌اي به ترامپ نوشتند، مستقل از اينكه مفاد آن نامه چيست و اساسا آن نامه چقدر مي‌تواند ارزش داشته باشد، اما تندرو‌ها در ايران سعي مي‌كنند كه آن نامه را به شكلي به اصلاح‌طلبان بچسبانند.
روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم صادق زيباكلام نوشت:اصولگرايان و برخي از چهره‌ها و شخصيت‌هايي اين گروه كه بايد آنها را سخنگوي اصلي جريان مخالفان سرسخت روحاني و اعتدال دانست بعد از شكست سنگيني كه در انتخابات مجلس در اسفند ۹۴ متحمل شدند، دو گزينه بيشتر در اختيار نداشتند. گزينه اول؛ بررسي اين نكته كه چرا مردم نسبت به اصولگرايان بي‌اعتماد شده‌اند و چرا با گذشت زمان وضعيت اصولگرايان در نزد افكار عمومي افول داشته است. يقينا هر ناظري كه مقايسه كند متوجه خواهد شد كه در مقايسه آرای اصولگرايان در انتخابات ۲۴ خرداد ۹۲ و اسفند ۹۴ آنچه را كه با قوت مي‌توان گفت آن است كه اگر نگوييم محبوبيت اصولگرايان در فاصله ۹۲ تا ۹۴ كاهش پيداكرده، يقينا مي‌توان گفت رشدی هم نداشته است و اگر اصولگرايان با همين ميزان محبوبيت وارد انتخابات ارديبهشت ۹۶شوند شكست به مراتب سنگين‌تري از ۹۲ و ۹۴ در انتظار آنان است.
آلترناتيو دوم آن بود كه با تمام توان رويارويي و مخالفت با دولت روحاني و برجام را افزايش دهند. متاسفانه اصولگرايان به سراغ گزينه دوم رفتند و ما شاهد بوديم بعد از انتخابات مجلس دهم حملات اصولگرايان به ويژه جريان‌هاي تندروی آن نسبت به دولت روحاني و برجام به مراتب سنگين‌تر شده است. آنها از بیان هر اتهامي و از زدن هر تهمتي به دولت ابايي ندارند. شماري از ايرانيان در خارج از كشور نامه‌اي به ترامپ نوشتند، مستقل از اينكه مفاد آن نامه چيست و اساسا آن نامه چقدر مي‌تواند ارزش داشته باشد، اما تندرو‌ها در ايران سعي مي‌كنند كه آن نامه را به شكلي به اصلاح‌طلبان بچسبانند. بديهي است كه مواضع ترامپ بيش از آنكه به اصلاح‌طلبان نزديك باشد به مخالفان روحاني نزديك است و در واقع پيروزي ترامپ بيش از آنكه باعث خوشحالي اصلاح‌طلبان در ايران باشد مايه سرور و شادي اصولگرايان مخالف روحاني در ايران شد. با وجود اين مسائل از آنجا كه براي اين گروه چاره‌اي جز اينكه به دولت آقاي روحاني حمله كنند و دولت را ناكارآمد نشان دهند، وجو ندارد، آنها همچنان بر اين سياست اصرار مي‌ورزند. اگرچه ضعف‌ها و كاستي‌هاي دولت در جاي خود بايد مورد نقد و بررسي قرار گيرد، اما همين نكته كه دولت روحاني توانسته وضعيت كلي كشور را از آنچه كه در تابستان ۹۲ تحويل گرفت به شرايط حاضر برساند بزرگ‌ترين پيروزي براي دولت يازدهم است. براي مثال در موضوع برجام، اينكه پرونده هسته‌اي كشور در وضعيتي كه سياست‌هاي هسته‌اي اصولگرايان اين برنامه را به آنجا كشانده بود و توجه به اين نكته كه اجماع‌جهاني عليه ايران از بين رفته است و ايران براي جابه‌جا كردن يك دلار مجبور نيست با چمدان به اين سو و آن سو برود، شركت‌هاي خارجي براي سرمايه‌گذاري به ايران مي‌آيند، و همين قدركه آقاي روحاني توانسته از زيرتنگناها و فشارها بر دولت كشور را بيرون آورد، بزرگ‌ترين دستاورد برجام است. به هرحال آنچه مسلم است اين‌بار هم مخالفان با تخريب‌ها، تبليغات كذب و يكسويه از تريبون‌هايي كه در اختيار دارند راه به جايي نمي‌برند. چرا كه مردم ايران نشان داده‌اند كه تحت تاثير تبليغات يكسويه اين گروه قرار نمي‌گيرند.
ارسال نظر
