بالاخره آقای باهنر و خیلی از اصولگرایان این طیف در جاهای زیادی با اصولگرایان تندرو هم‌موضع و همراه بوده‌‌اند و اتفاقاً تعداد آن مخالفت‌ها هم چندان کم نیست. اما فرقش این است که اصولگرایان سنتی طوری وارد دعوا و اختلاف نمی‌شوند که هیچ وقت نتوان آن را رفع و رجوع کرد.
بهروز نعمتی نماینده تهران ، از طیف اصولگرایان معتدل و نزدیک به علی لاریجانی در گفت‌وگو با «ایران» تأکید کرد که حسن روحانی قطعاً گزینه اصولگرایان معتدل در سال 96 خواهد بود. همچنین یک عضو جبهه ایستادگی دیروز در گفت‌وگو با انتخاب پیش‌بینی کرد که حسن روحانی گزینه مورد قبول طیف‌های معتدل اصولگرا برای سال 96 است.ابوالقاسم رئوفیان در توضیح این ارزیابی گفته است: «این طیف میانه‌رو به رهبری علی لاریجانی تلاش‌شان را برای رأی‌آوری روحانی می‌کنند.» این گفته نقیض سخنانی است که محمدرضا باهنر دو هفته پیش مطرح کرد و گفت که روحانی قطعاً در میان 30 گزینه اصولگرایان برای ریاست جمهوری دوازدهم نخواهد بود.
آقای باهنر قبلاً اعلام کرده بود که نامزد نهایی اصولگرایان در سال 96 قطعاً آقای روحانی نخواهد بود. شما به عنوان قسمتی از جریان اصولگرایی فکر می‌کنید چقدر بر این نظر در این جریان اجماع وجود دارد؟
این صرفاً نظر آقای باهنر است، من فکر نمی‌کنم نظر همه اصولگرایان باشد. به هر حال آقای مهندس باهنر یک نیروی زبده سیاسی است و قطعاً از قبل هم نقاط قوت این حرف را سنجیده و هم نقاط ضعف آن را. اما آنچه مسلم است، این است که طیف قابل توجهی از اصولگرایان در صورت کاندیداتوری آقای روحانی برای سال 96، از ایشان حمایت خواهند کرد. همان‌طور که ایشان سال 92 هم حامیان جدی و قابل توجهی در میان اصولگرایان داشت. قطعاً برای سال 96 وزن اصولگرایانی که حامی آقای روحانی خواهند بود، از سال 92 بیشتر است. خصوصاً در این میان نقش اصولگرایان معتدل جدی است، مگر اینکه آقای باهنر و دیگرانی در جریان اصولگرایی، این طیف را اصولگرا ندانند.
اصولگرایان معتدل تصمیم خود را در این خصوص گرفته‌اند؟
خیلی طبیعی است که معتدلین اصولگرا حامی آقای روحانی در سال 96 باشند. به این دلیل که در شرایط فعلی عملاً گزینه‌ای بهتر و مؤثرتر از ایشان از نظر این جریان نیست. هم به این جهت که ایشان از نظر اصولگرایان معتدل کارنامه موفقی از نظر اجرایی در دوره خود داشته‌اند و هم به لحاظ تلاشی که برای حفظ آرامش سیاسی کشور انجام دادند. قطعاً هر مدیر اجرایی در این سطح دارای نقاط ضعفی هم هست که قابل کتمان نیست اما نکته مهم برای ما این است که برآیند عملکرد و کارنامه آقای روحانی را موفق می‌دانیم. دوستان ما انتقاداتی را نسبت به این کارنامه دارند، مثلاً می‌گویند اوضاع اقتصادی خوب نیست که این نکته را ما خیلی بهتر می‌دانیم و سال‌هاست آن را عنوان می‌کنیم، اما همزمان متوجه هستیم که دولت در چه شرایطی کشور را تحویل گرفت و با چه سختی‌هایی آن را اداره کرده است. حرف آقای باهنر به نمایندگی از طیف خاصی متشکل از جامعه مهندسین، پایداری‌ها و گروه‌هایی از این دست است و قطعاً نمی‌توان آن را به کل جریان اصولگرا منتسب کرد.
اصولگرایان گفته‌اند که می‌خواهند 30 کاندیدا را بررسی کنند تا به نامزد واحد برسند. احتمال ورود آقای روحانی به انتخابات هم قطعی به نظر می‌رسد. شما به عنوان طیف معتدل اصولگرایان در این شرایط اگر آن 30 گزینه روی میز بیایند، سراغ بررسی آنها هم خواهید رفت یا نه؟
من فکر می‌کنم قطعاً شرایطی وجود دارد که آقای روحانی برای بقیه جریان اصولگرایی، منهای معتدلین یکی از آن 30 گزینه باشند و ما ایشان را خارج از دایره اصولگرایی نمی‌دانیم. کما اینکه خیلی از بزرگان اصولگرا هم این را گفته‌اند. اما برنامه اصولگرایان معتدل در انتخابات پیش رو تا اینجا حمایت از آقای روحانی است که البته نشانه‌‌های آن را هم می‌توانید ببینید.
دلیل اینکه به قول آقای باهنر، آقای روحانی قطعاً کاندیدای اصولگرایان نیست را در چه می‌بینید؟
اتفاقاً آقای باهنر قبلاً گفته بود که قطعاً آقای روحانی یکی از گزینههای آنها خواهد بود. اما اینکه الان چرا این اتفاق افتاده، داستان متفاوتی است.
چه داستانی؟
بالاخره فشار قسمتی از جریان اصولگرا مانند پایداری‌ها به آقای باهنر و دوستانش قابل گمانه‌‌زنی است. این جریان‌های مخالف دولت مانند پایداری حتی حاضر به بررسی آقای روحانی در میان گزینههای جریان اصولگرا نیستند و آن را امتیازی برای آقای روحانی می‌دانند. بنابراین اگر آن اتفاق می‌‌افتاد یعنی حتی آقای روحانی به عنوان یکی از 30 نفر یادشده مورد بررسی قرار می‌‌گرفت، این جریان‌ها قطعاً راه جدایی می‌‌رفتند. آقای باهنر و دوستان ایشان هم برای اینکه قدم قابل توجهی بردارند، به وزن اینها نیازمندند.
بنابراین به نظر می‌رسد که آقای باهنر با کنار گذاشتن آقای روحانی مقابل پایداری‌ها کوتاه آمده است. اما من فکر می‌کنم فضای کنونی کشور فضایی نیست که شرایط مد نظر برخی اصولگرایان تندرو فراهم شود و این اشتباه اصولگرایانی مانند آقای باهنر است که بخواهند با امثال پایداری‌ها ائتلاف کنند چون این گروه‌ها جذابیت عمومی خود را از دست داده‌‌اند و آنچه از این ائتلاف به بقیه گروه‌ها تسری پیدا خواهد کرد، همین عدم مقبولیت و جذابیت عمومی است. بنابراین چنین ائتلافی به نظر من سبد رأی اصولگرایان سنتی را متزلزل‌تر می‌کند.
یعنی فکر می‌کنید در چنین ائتلافی جریان سنتی اصولگرا نتواند به شکل متقابل تأثیری بر گروه‌های تندرو و مخالف دولت بگذارد؟ این را با این فرض می‌گویم که جریان سنتی را الزاماً مخالف دولت ارزیابی نکنیم.
نه. بالاخره آقای باهنر و خیلی از اصولگرایان این طیف در جاهای زیادی با اصولگرایان تندرو هم‌موضع و همراه بوده‌‌اند و اتفاقاً تعداد آن مخالفت‌ها هم چندان کم نیست. اما فرقش این است که اصولگرایان سنتی طوری وارد دعوا و اختلاف نمی‌شوند که هیچ وقت نتوان آن را رفع و رجوع کرد.
یعنی در رقابت قدری احتیاط هم می‌کنند و رعایت برخی موارد را مد نظر دارند. اما معتقد نیستم که سنتیها بتوانند تأثیری بر روی پایداری‌ها و تندروها بگذارند. طیف‌هایی نظیر پایداری در نظرات خود بسیار متصلب‌تر هستند و چون بی‌‌پروا دست به اقدام می‌زنند، بقیه خواه ناخواه در جاهایی محکوم به پیروی از آنها می‌‌شوند.
به همین اعتبار معتقدم که در جریان چنین ائتلافی سنتیها بیشتر به رنگ تندروها درمی‌آیند و نشانه و نمونه آن هم همین سخنان آقای باهنر است که قبلاً گفته بود آقای روحانی در میان 30 گزینه اصولگرایان خواهد بود و بعد گفت که چنین نیست. تغییر حرف ایشان مطمئناً تأثیر فشار گروه‌های مخالف دولت است.
منبع: ایران
ارسال نظر
