راز عطر باران پاییزی کشف شد

یکی از رایحه‌های بارانی «پتریکور» Petrichor نام دارد؛ عنوان پتریکور از «پتروس» به معنای سنگ و «ایکور» که طبق اساطیر یونانی ، مایعی است که در رگ های الهه های یونانی جریان داشته، نشات گرفته است.

 براساس این گزارش، منابع منابع اصلی این عطر عبارتند از :

 یک الکل به نام ژئوسمین که توسط باکتری های موجود در خاک تولید شده و به نام بوی خاک معروف است.
 
یک روغن زرد که گیاهان آن را منتشر می کنند و در نهایت ازن که توسط رعد و برق به وجود می آید.
 
یونگ سو یونگ و کولن بو از انستیتو تکنولوژی ماساچوست آمریکا روی چگونگی ایجاد پتریکور تحقیق کرده اند . عکاسی آهسته آنان نشان می دهد که هنگام برخورد قطرات باران به زمین چه اتفاقی می افتد.

 
پژوهشگران در این آزمایش قطرات، آب را با سرعت های متفاوتی روی 28 نوع خاک چکاندند و نتیجه این بود که برخورد آب با خاک ، حباب هایی را در حوضچه های قطره های آب تولید می کرد. در برخی حباب ها ، ذرات کوچکی از خاک جمع شده بودند و این ذرات حاوی عطر خاک هستند.با ترکیدن حباب های کوچک ، رایحه از آب خارج می شود و یک نسیم ضعیف کافی است تا عطر آن را در هوا بپراکند همانگونه که عطر ادکلن در هوا پراکنده می شود.

 قبل از هر چیز سه عامل خاک ، رطوبت آن و شدت بارندگی، تعیین می کنند که شدت بوی باران چقدر باشد.

 پژوهشگران گزارش دادند که هر چه خاک، خشک تر باشد به همان اندازه بوی باران بیشتر رها می شود. دلیل آن ساده است: زمین خشک ، ذرات بیشتری را حل می کند.

 زمین هایی مانند زمین های جنگل منبع خوبی برای عطر شدید باران هستند. هر چه حفره های بیشتری در زمین باشد به همان اندازه حباب های هوا بیشتر می توانند تولید شوند.

 همچنین محققان دریافتند که می تواند بوی شدیدی حتی از یک باران سبک منتشر می شود -، همانند آنچه اغلب در پاییز اتفاق می افتد - اما برعکس هنگام بارندگی های شدید به خاطر پوشاندن لایه ضخیمی از آب روی خاک ، رایحه کمتری در فضا پخش می شود.

 در نهایت اینکه باران همراه رایحه باشد در درجه اول به وزش باد بستگی دارد که عطر باد را در فضا بگستراند. در مرحله بعدی نیز باید رطوبت هوا قبل از بارش باران به اندازه کافی باشد: یک لایه نازک از رطوبت باید روی سطح زمین باشد تا حباب های رایحه پخش شوند و عابران بتوانند پتریکور را حس کنند.