گفت وگو با یک زوج موفق نابینا+عکس

 «خبرجنوب» نوشت: من یک نابینایم، درد در سینه بسیار دارم! شنیده ای در شهر غریبانه دردهایم را چگونه تبریک میگویند و چه سرافرازند از تبریک این روز.

آيا كسي در كوچه پس كوچه هاي شهر راهي براي عبورمان سراغ دارد؟ آيا كسي ميداند من چگونه درس ميخوانم؟ چگونه شغل مييابم و غربت و تنهاييام را چگونه پرميكنم؟! چقدر من ناسپاس و قدرناشناس لطف مسئوليني هستم كه سالي يك بار و تنها در يك روز و يك لحظه، يادشان ميآيد بگويند روز نابينايان مبارك!

مادرزاد نابينا بوديم، من و برادرم. هميشه و همه جا مثل دو دوست، يار و ياور هم؛ دو نابينا، اما كارهايمان را خودمان انجام ميداديم درست مثل دو بال. هيچ گاه از اين وضعيت نااميد نشديم و هميشه يكي، با توانمنديهاي خود به ديگري كمك ميكرد و آنقدر هدف دار بوديم كه از زندگي لذت ميبرديم. رفت وآمد سخت بود اما براي موفقيت، سختي را به جان ميخريديم.

اينها را سارا بشارت، نابينايي كه كارشناس مشاوره است، ميگويد. وي كه همسرش نيز نابيناست از درك متقابل دو نابينا حرف ميزند. بشارت ميافزايد: شايد خيليها تصورشان از زندگي يك زوج نابينا كنار يكديگر، جمع شدن مشكلات باشد، اما ديدگاه من نوعي هم افزايي است. شايد حتي مشكلات در ظاهر دوبرابر شود اما مطمئنا درك متقابل زوجها چندين برابر ميشود چرا كه دو نابينا حتي در انجام كارهاي خانه، همديگر را بيشتر درك ميكنند و اگرچه كامپيوتر خانه آنها و موبايل شخصي شان گوياست، اما گوياترين چيز، حس مشتركي هست كه بين آنها وجود دارد و يك زوج نابينا را براي بهره مندي از توانايي هاي موجود تشويق مي كند.

بشارت مي گويد: برخلاف تصور برخي، يك همسر نابينا هم غذا درست ميكند و هم كارهاي خانه را به طور صحيح انجام ميدهد. زوج نابينا هم با يكديگر به باغ ارم و يا خريد مي روند و لذت ميبرند.

اين كارشناس مشاوره و مددكار توانبخشي بهزيستي مي افزايد: با وجود موفقيت هايي كه درصد بالايي از نابينايان دارند، برخي نيز تواناييهاي خود را باور ندارند و توجه كارشناسان به اين افراد با آموزشهايي از قبيل برگزاري كلاسهاي جهت يابي و مهارت هاي زندگي ضروري است.

بشارت يادآور مي شود: خانه نشيني برخي نابينايان در استان نگران كننده است و با معرفي نابينايان موفق بايد آنها را از خانه بيرون بكشيم.

امير فلاحتي، همسر سارا بشارت به عنوان زوج موفق نابينا نيز توجه نابينايان به توانمنديهاي خود را از جمله اصول اوليه دستيابي به اهداف مطلوب ميداند.

وي كه فوق ليسانس ادبيات است، ميگويد: از همان آغاز سعي كردم روي پاي خودم بايستم و اگرچه معلوليتي كه در آن محدوديت صرف باشد را قبول ندارم اما برخي مشكلات ناشي از آن مشهود است و در مقابل براي رفع مسايل موجود به جاي دست روي دست گذاشتن بايد كاري كرد.
اين نابيناي موفق ميافزايد: از آغاز دلهره مشكلات را داشتم اما با توكل پيش رفتم و توانمنديهايم را به كار گرفتم. در حال حاضر پايان نامه دوره كارشناسي ارشد را نوشته ام و با 27 سال سن به بچههاي نابينا، كامپيوتر درس ميدهم، اما وقتي با يك كارفرما در مورد كار با كامپيوتر صحبت كردم، اين توانمندي را براي يك نابينا نپذيرفت! و به همين دليل همچنان آينده كاري نامشخصي دارم و از مسئولان ميخواهم بيش از وضع موجود به اشتغال من و امثال من توجه كنند.

فلاحتي، ديدگاه بهزيستي نسبت به رفع نياز مالي معلولان را نيز نامطلوب ميداند و ميگويد: متاسفانه بهزيستي در اين خصوص بسيار بد عمل كرده و مستمري نابينايان ماهانه چيزي حدود 50 هزار تومان و بسيار ناچيز است. وي مي افزايد: هنگام تصميمگيري براي ازدواج با دختري كه مانند خودم نابينا بود، اين فكر به ذهنم آمد كه ما هركدام يك نفريم با يك مشكل و شايد با تصميم به زوج شدن، مشكلاتمان دوبرابر شود، اما پس از بررسي و آشنايي بيشتر، براي ساختن زندگي با دختري كه خود توانمند است بيشتر مصمم شدم و حالا دو نفري از پس مشكلات برميآييم. فلاحتي، داشتن زندگي بهتر زوج هاي معلول و از جمله نابينا را مرهون بهبود ديد جامعه ميداند و ميافزايد: با وجود اينكه قرار بود دولت يكي از برنامههاي خود را توجه به معلولين و اشتغال آنها قرار دهد ولي در اين خصوص هيچ كار جديدي انجام نشده و به همين دليل امكان ازدواج نيز براي بسياري از اين افراد فراهم نمي شود.

اين همسر نابينا يادآور مي شود: يك زوج نابينا ميتوانند همديگر را تكميل كنند تا بار زندگي تنها بر دوش يكي نباشد و حتي عدم توانمندي يكي از اين همسران ممكن است ازدواجشان را به شكست منجر كند و به همين دليل توجه به پتانسيل ها و پيشرفتها اهميت بسيار بالايي دارد.
14 هزار و 557 نابينا تحت پوشش
بهزيستي فارس
مديركل بهزيستي فارس نيز در گفت وگو با خبرنگار ما، اشتغال را عمدهترين مشكل نابينايان استان ميداند و ميگويد: در حال حاضر 14 هزار و 557 نابينا تحت پوشش بهزيستي استان هستند و با وجود امكانات محدود سعي بر رفع بخشي از مشكلات آنها داريم.
دكتر موسوي مي افزايد: بيشتر نابينايان به دليل دشواري شرايط و كمبود امكانات موجود با مشكلات بسياري روبه رو هستند و در همين خصوص خانوادههاي خود را نيز درگير كرده اند و متاسفانه آمار بيكاري در بين نابينايان استان بسيار بالاست تا جايي كه برخي از آنها با داشتن مدرك كارشناسي و كارشناسي ارشد اما به خاطر نوع معلوليت، عدم آگاهي و ديد نامطلوب جامعه، بيكارند.

وي يادآور مي شود: طبق آمار موجود، بيش از 35 درصد نابينايان تحصيلكرده استان بيكارند و تصور دستگاه هاي دولتي و شركت هاي خصوصي از آنها، ناتواني است، در حالي كه بسياري از نابينايان، پتانسيل و بازدهي بالايي دارند و اين را در عمل نشان داده اند.

دكتر موسوي مي گويد: با وجود پرداخت سهم بيمه كارفرما و اعطاي تسهيلات به افرادي كه نابينايان را به كار ميگيرند، آنها همچنان از پذيرش نابينايان خودداري ميكنند كه اين امر مشكلات بسياري را براي حفظ استقلال معلولان يادشده به وجود آورده است.وي ضمن ابراز نگراني از عدم همكاري بيشتر ارگان هاي دولتي و نهادهاي خصوصي براي اشتغال مددجويان، ميافزايد: جامعه توقع دارد بهزيستي تمامي اين مشكلات را به تنهايي حل كند در حالي كه با منابع موجود، اين امكان فراهم نمي شود.

دكتر موسوي عنوان ميكند: اگر هر اداره دولتي استان، يك نابينا را به كار گيرد، تعداد عمده اي از نابينايان تحصيلكرده شاغل مي شوند.