این سفر کجا و آن سفر کجا!

سفر سه روزه دکتر روحانی که برای حضور در هفتادویکمین مجمع عمومی سازمان ملل متحده به آمریکا سفر کرده بود به اتمام رسید و رئیس جمهور و هیات همراه امروز به تهران بازگشت.

هواپیمای رئیس دولت یازدهم تقریبا خالی سفر کرد، حتی این بار که قرار بود خبرنگار و عکاس هم در سفر باشند.

به قدری صندلی خالی داشت که خبرنگاران و عکاسان و تصویربردارن هر کدام چهار صندلی در اختیار گرفتند تا استراحت کنند.(اینجا)

این کجا و هیات گاه حدود 200 نفری رئیس دولت نهم و دهم کجا؟

البته، هیچ عکسی امکان مقایسه را نمی داد چون تصویری از صندلی های پر هواپیمای سلف روحانی نیست.

حتی اگر هم باشد هیچ تصویری از فروشگاه های محله منهتن نیست که پر شده بود از خانواده آقایان دولتی که در حال خرید بودند.

روحانی برنامه یک هفته ای و دیدار با شخصیت های طراز اول جهان را به سه سفر دیپلماتیک تقسیم کرد. ریاست جنبش عدم تعهد را در ونزوئلا تحویل داد، روابط دو جانبه با کوبا را پیش برد؛ و درنهایت در سه روز حضور در نیویورک بیش از 24 برنامه داشت که 14 مورد آن مذاکره با سران کشورهای جهان بود.

نکته مهم دیگر اینکه اغلب دیدارهای روحانی به درخواست مقام مقابل و در هتل محل اقامت او بود. رئیسان کشورهای فرانسه، ژاپن، سوئیس، سوئد، نروژ، بلغارستان، اسلوونی و ... برای دیدار بادکتر روحانی به محل اقامت وی آمدند.

این مساله معنای دیپلماتیکی دارد که اهلش بهتر می دانند. گر چه سابقه ای چنین در دوره قبل سراغ نداریم!

احمدی نژاد در طول سفرهای متعددش به نیویورک هیاتی گاه در حدود 200 تن هم با خود برده که 14 تن ثابت آنها خانواده، عروس و نوه رئیس جمهوری و همسران معاونان و رئیس دفتر رئیس جمهوری بوده اند.

در حالیکه همسر روحانی تا بحال در سفرها همراه وی نبوده و هیچیک از معاونان و رئیس دفتر هم فردی از خانواده را به سفر نبرده اند.