سیر تا پیاز یک خـودآزاری مانـدگار!

زیبایی، تلاش برای متفاوت بودن، اعلام یک عقیده یا صرفا ایجاد تنوع در ظاهر، از مهم ترین دلایلی است که به خاطر آن افراد به تتو رو می آورند. اما اینکه پیشینه و فلسفه تتو در دنیا و ایران چیست، روش انجامش چگونه است، را می‌توانید در ادامه بخوانید.

این روزها خیلی ها، از کریم آب‌منگلِ خودمان تا معروف‌ترین بازیگران هالیوود و ورزشکاران درجه یک آن‌ ور آبی، تَتو را نماد کلاس و پرستیژ می‌دانند و شاید به همین دلیل این پدیده، روز به روز جایگاه موجه تری بین جوانان پیدا می کند و تقریباً به یک اپیدمی تبدیل شده است. کافی است در جایی مثل استخر، حواستان جمع این موضوع شود تا ببینید چقدر این موج فراگیر شده و روز به روز در حال افزایش است. ماجرا وقتی جالب می‌شود که انگار نهادهای فرهنگی هیچ حس مسئولیتی نسبت به این پدیده ندارند و اگر هم داشته باشند، حوصله پرداختن به آن را ندارند. با همه این ها، تتو هنوز و همچنان در عرف ما، چندان پذیرفته شده نیست.

نقش خاطره روی بدن

این‌که چرا خالکوبی داریم، شاید به وجود هنرمندانی برگردد که برای خلق آثار هنری‌شان با بحران کاغذ مواجه هستند! از طرفی ملتِ خوشحال هم انگار قصد دارند برای جلوگیری از بحران کاغذ، هنرمندان را به خلق آثار ماندگار ترغیب کنند! از شوخی گذشته، خالکوبی یا تَتو به عمل ایجاد نقوش دائمی با ماندگاری طولانی روی پوست بدن گفته می‌شود که تقریبا در تمام جهان فراگیر است و جالب‌تر این‌که در طرح‌ها هم شباهت وجود دارد. در گذشته این عمل در ایران بیشتر توسط زنان، پهلوانان و جاهلان محل انجام می‌شد که به آن خالکوبی یا کبودی زدن می‌گفتند و شاید همین پیشینه و همین نقوش روی بدن اوباش قدیم، دلیل مذموم شمردن این کار باشد. شیوه خالکوبی، تقریبا در همه جای ایران یکسان بوده‌ است؛ ابتدا نقش را با سوزنی بر پوست حک می‌کردند تا اندکی خون بیاید، سپس جوهر رنگی را بر این زخم قرار می‌دادند تا به تدریج جذب پوست شود. ماده رنگی شامل نیل، سرمه، دوده چراغ، آب تره یا هر رنگ‌ طبیعی ماندگار دیگر بود که به صورت مایع یا جامد از آن استفاده می شد. منتها این روش که به آن خالکوبی گوشتی می‌گفتند، به دلایلی از جمله جاری شدن خون و خطرات جسمی، حرام اعلام شد. اما در روش‌های جدید از سوزن‌های معروف به سوزن سرطلایی استفاده می‌شود؛ ابتدا طرح مورد نظر را با خودکار روی بدن می‌کشند، سپس سوزن سرطلایی را درون جوهر می‌زنند و به آرامی به زیر پوست وارد می‌کنند که درد و خونریزی چندانی ندارد. البته این روزها تتوهای موقت هم با استفاده از شابلون و عکس برگردان هایی که در خرازی ها موجود است یا موادی مثل حنا، طرفداران خاص خودش را دارد.


یک باور نادرست درباره تتو

حتما ماجرای خالکوبی شیر بی‌یال و دُم و اِشکم را از بزرگ ترها شنیده‌اید. این حکایت نشان می دهد ماجرای خالکوبی از قدیم الایام برای ما ایرانی‌ها جایگاه داشته و سر از مثنوی مولوی درآورده و تازه از نوع داستان دستگیرمان می‌شود در آن ایام، طاقت آوردن زیر سوزن خالکوبی، یک جورهایی معیار مردی و مردانگی محسوب می شده و فقط پهلوانان و گنده لات ها از عهده اش برمی آمدند. یعنی از همان قدیم هم خالکوبی، در نوع خودش و برای اهلش، یک کلاس اجتماعی به حساب می آمده! این روزها هم که تتو، بیشتر جنبه تقلید از بازیگر، فوتبالیست یا خواننده های غربی دارد؛ بگذریم که فوتبالیست‌های خودمان هم حسابی اهل خالکوبی‌اند و به غیر از اشکان دژاگه که از فرهنگ دیگری وارد فوتبال ما شده است، ماجرای خالکوبی چند بازیکن ایرانی هم تا مدت‌ها در صدر اخبار رسانه‌ها بود.

شهر فرنگه، از همه طرح و رنگه!

خالکوبی سه بعدی از ادا و اطوارهای جدیدی است که به مدد پیشرفت علم و فناوری پدید آمده است و تازه ترین خلاقیت در این حرفه محسوب می شود به گونه ای که طرح و نقش های جذابش، به شکل عجیبی واقعی و قابل باور است. شاید شما هم نمونه های این مدل تتو را در صفحات مجازی و شبکه های اجتماعی دیده باشید؛ یک عنکبوتِ بزرگ، یک زخمِ عمیق، چندین میخ فرو رفته در بدن، یک پروانه در حالِ پرواز و... گاهی هم برخی رویدادهای ورزشی، فرهنگی و اجتماعی، طرح های تتو را شکل می دهند؛ نظیر خالکوبی دیوید بکهام در آغاز یورو 2004 یا خالکوبی سیمائو سابروسا بازیکن تیم ملی پرتغال که گفته می‌شد برای بازی با ایران در جام جهانی 2006 جمله فارسی «ما رفتیم» را روی دستش حک کرده که البته بعدها معلوم شد «ما رفتیم» نبوده، بلکه «مارتیم» بوده که نام فرزندش است و علت خالکوبی به زبان فارسی هم، ایرانی الاصل بودن همسر اوست یا خالکوبی عدد «24» که بعد از فوت مرحوم هادی نوروزی، بین برخی از بازیکنان این تیم، فراگیر شد.

یک تتو و هزار دردسر!

مهم ترین ویژگی خالکوبی، دوام و ماندگاری‌اش است که این یکی با روحیه تنوع‌طلب ما ایرانی‌ها، به ویژه خانم‌‌های ایرانی که دوست دارند همیشه به روز باشند، سازگار نیست. روش‌های متعددی برای برداشتن و پاک کردن خالکوبی وجود دارد، از جمله جراحی و بریدن ناحیه حاوی خالکوبی یا «درم ابریژن مکانیکی» که در آن از یک وسیله برای سایش پوست استفاده می‌شود و معمولاً جوشگاه‌‌های بدی ایجاد می‌کند و نتیجه خوبی از نظر زیبایی به دنبال ندارد. البته برخی هم معتقدند بهترین روش پاک کردن تتو، لیزر درمانی است. مشکلِ دیگر خالکوبی هم، عرف جامعه است که از قدیم تا امروز، آن را اقدامی ناپسند می داند. از لحاظ شرعی، خالکوبی تصاویر مستهجن و اسامی مقدس محل اشکال است و اگر تتو، ضرر خاصی به بدن بزند، حرام است.

خالکوبی سیخی چند؟

کافی است صفحه نیازمندی‌های یکی از همین روزنامه‌های شهر را بازکنید و با چند موسسه زیبایی پوست و مو یا آرایشگاه‌های زنانه و مردانه تماس بگیرید و صحبت را سمت تَتو ببرید تا از قیمت های روز تتو مطلع شوید. مثلا قیمت تتو در یک آرایشگاه سمت هاشمیه مشهد برای لب، ابرو و چشم 200 هزار تومان است و برای خالکوبی روی بدن، بسته به پر و خالی بودن طرح از 50 تا 500 هزار تومان و البته قسمت‌های مختلف بدن هم در تعیین قیمت‌ تتو و بالا و پایین شدن آن تاثیرگذار است. تتوهای موقت با شابلون و حنا هم، بسته به طرح، بین 20 تا 100 هزار تومان هزینه دارد. به طور کلی در کشور ما، تَتو برای جماعت نسوان ساده‌تر است چرا که این روزها کمتر آرایشگاه زنانه ای است که این خدمات را ارائه ندهد و از خیر پولش بگذرد؛ ولی اوضاع برای آقایان کمی متفاوت است. بیشتر آقایان یا باید به تتوی خانگی اکتفا کنند یا دست به دامن آرایشگاه های زنانه! شوند و یا به مراکز زیبایی و گرانقیمت بالای شهر رو بیاورند.