دقیقا بحث من هم همین است؛ آن روز بهترین روز زندگی‌اش بود و هر تیری که زد به هدف خورد. هیچ‌وقت یک تیرانداز به صورت مداوم نمی‌تواند طی سالیان متوالی بهترین دنیا باشد اما او به فینال رفت و توانست مدال کسب کند.
روزهای اول المپیک برای ایرانیان مانند یک کابوس بود؛ زیرا هر روز خبر از حذف و شکست ورزشکاران‌مان در اوزان مختلف شنیده می‌شد. کاروان تیراندازی نیز از این اتفاق مستثنا نبود؛ الهه احمدی و نجمه خدمتی نتوانستند انتظارات را برآورده کنند و از بازی‌ها حذف شدند. نجمه خدمتی، تیرانداز ایرانی معتقد است در رقابت‌های ریو فقط ٢ میلیمتر کم آورده است و اگر این بدشانسی را متحمل نمی‌شد، قطعا اتفاقات بهتری برای او در فینال رخ می‌داد. خدمتی اعتقاد دارد اگر الهه احمدی و خودش به فینال صعود می‌کردند، قطعا می‌توانستند مدال کسب کنند. خدمتی برای المپیک توکیو برنامه‌ریزی کرده تا با تمام توان حاضر شود و خودش می‌گوید قطعا از شرایطی که امروز دارد، اوضاعش بهتر خواهد بود. در ادامه گفت‌وگوی خبرنگار «شهروند» را با نجمه خدمتی خواهید خواند: شاید کسی از شما انتظار کسب مدال در المپیک نداشت اما گریه‌های‌تان نشان داد که از کسب نتیجه راضی نبودی.
بیش از ٤٠ نفر در دسته‌ای که من مسابقه می‌دادم، شرکت داشتند که همه آنها دارنده مدال و از تیراندازان برتر دنیا بودند. همین موضوع به اندازه کافی باعث می‌شد استرس در من بیش از گذشته شود. سهمیه المپیک در رشته تیراندازی به گونه‌ای است که باید حتما مدال کسب یا به فینال مسابقات راه پیدا کنید. از این بابت کار سختی را پیش رو داشتم. من هم از آنها چیزی کم نداشتم و با مدال برنز مسابقات آذربایجان به المپیک راه پیدا کرده بودم اما بد شانس بودم.
این درست است که در مسابقات المپیک اغلب ورزشکاران نمی‌توانند رکوردهای قبلی خود را ثبت کنند؟
دقیقا همین‌طور است. برای من نمی‌دانم دلیل این همه استرس چه بود اما حتی نمی‌توانستیم رکوردهای خودمان را ثبت کنیم. البته نه فقط من بلکه همه تیراندازان این مشکل را داشتند.
رکوردی که ثبت کردی، چقدر از سایر حریفان کمتر بود که نتوانستید به مرحله فینال برسید؟
به جرات می‌توانم بگویم که رکوردم خوب بود و با همان رکورد می‌توانستم به فینال راه پیدا کنم. من فقط دو میلیمتر کم آوردم و اگر کمی خوش‌شانس بودم قطعا از من هم به‌عنوان یک زن مدال‌آور یاد می‌شد.
دلیل اصلی عدم موفقیت الهه احمدی و خودت چه دلیلی داشت؟
رشته تیراندازی به‌گونه‌ای است که هیچ فردی از قبل نمی‌تواند درباره آن پیش‌بینی داشته باشد. از قبل هم من و خانم احمدی بر این باور بودیم که به هیچ‌وجه نمی‌توان درباره موفقیت یا عدم موفقیت در المپیک صحبت کرد اما بحث امکانات و مسائلی که پیرامون ورزشکاران وجود دارد، حایز اهمیت است.
تیراندازی که مدال طلای المپیک را کسب کرد، قبل از این مسابقات هیچ افتخاری کسب نکرده بود! چطور این موفقیت برای او حاصل شد؟
دقیقا بحث من هم همین است؛ آن روز بهترین روز زندگی‌اش بود و هر تیری که زد به هدف خورد. هیچ‌وقت یک تیرانداز به صورت مداوم نمی‌تواند طی سالیان متوالی بهترین دنیا باشد اما او به فینال رفت و توانست مدال کسب کند.
شرایط قبل از مسابقه تا چه حد درعملکرد تو و ورزشکاران دیگر تأثیر گذاشت؟
تأثیر مشهودی داشت. قبل از شروع بازی من به شخصه شرایط خوبی نداشتم و استرس در من بیداد می‌کرد. الهه احمدی هم نگرانی‌های خاص خودش را داشت، نگران فرزندش و دلتنگ خانواده‌اش بود. همین مسائل دلیل شد تا نتیجه لازم را نگیریم. شخصا سال‌های اخیر همواره از خانواده‌ام دور بوده‌ام و همین موضوع در عملکردم تأثیرگذار بود.
بسیاری معتقد بودند که تغییر مربی تیراندازی تأثیر بسزایی در عملکرد نجمه خدمتی داشته است. این مسأله را قبول داری؟
بله، عدم حضور خانم هاشمی روی عملکرد من تأثیر گذاشت واین موضوع به من اثبات شده است. در بازی‌های زیادی به همراه او توانستم پیروز باشم. منظورم این نیست که آقای لازلو به من کمک نکردند بلکه ایشان هم زحمات زیادی کشیدند اما معتقدم که با‌هاشمی نتایج بهتری می‌گرفتیم.
بعد از حذف از المپیک هم بسیاری درباره اشک‌های شما صحبت می‌کردند...
٢ میلیمتر خطا یعنی بدشانسی محض و من نمی‌توانستم دیگر خودم را کنترل کنم. هر ورزشکاری که به اندازه من زحمت کشیده بود، قطعا ناراحت می‌شد. ٤سال است که عمرم را گذاشته‌ام و بعد با بدشانسی از بازی‌ها حذف شدم. همان موقع به این موضوع فکر کردم که تا چه حد من بدشانس هستم و دیگر اشک‌هایم امانم را برید.
اگر الهه احمدی و تو به فینال می‌رسیدید، مدال کسب می‌کردید؟
قطعا مدال می‌گرفتیم؛ شما خودتان نگاه کنید تا به امروز هر فینالی که من و خانم احمدی در آن شرکت کرده‌ایم پیروز بودیم و توانستیم مدال کسب کنیم اما در المپیک این اتفاق صورت نگرفت.
برای المپیک توکیو چه برنامه‌ای داری؟
از همین امروز شروع کرده‌ام. تمریناتم را با جدیت تمام دنبال می‌کنم. قبل از توکیو بازی‌های آسیایی اندونزی را پیش رو داریم که باید در آن بازی‌ها موفق باشیم. مسابقات جهانی هم داریم که خودم را برای آن آماده می‌کنم. اگر اوضاع خوب باشد، قطعا مدال کسب می‌کنم.
برای نخستین‌بار در تاریخ ایران یک بانوی ورزشکار موفق شد مدال المپیک کسب کند؛ درباره کیمیا علیزاده چه نظری داری؟
من بازی کیمیا را از ایران نگاه می‌کردم، به‌حدی استرس داشتم که فکر می‌کردم خودم درحال مبارزه کردن هستم. برایش دعا کردم؛ او کار بزرگی را انجام داد و راه را برای تمام بانوان ایران باز کرد. کیمیا دست به کار بزرگی زد و باید قدر او را بیشتر بدانیم و از زحمت‌هایی که کشیده، قدردانی کنیم.
ارسال نظر
