به نظر من خدمتی عالی کار کرد و فقط به یک نصفه تیر بازی را واگذار کرد و عملکرد خوبی داشت. یکی از دلایل اصلی که باعث عدم موفقیت نجمه خدمتی در المپیک بود، بی‌شک فشار افرادی بود که از او بیش از آن چیزی که بود، انتظار داشتند.
روز اول بازی‌های المپیک تمام نگاه‌ها به تیراندازان پرامید کشورمان در بخش بانوان بود؛ جایی که الهه احمدی و نجمه خدمتی می‌توانستند افتخارآفرین باشند اما این موضوع تحقق نیافت و از صعود به مرحله نهایی باز ماندند. الهه احمدی با اختلاف یک تیر از صعود به فینال بازی‌ها جا ماند و برای بار دوم در المپیک به‌عنوان ششمی این بازی‌ها اکتفا کرد. احمدی اعتقاد دارد که بدشانسی باعث شده تا به فینال صعود نکند و فقط اگر کمی شانس می‌آورد، می‌توانست خود را روی سکو ببیند. احمدی معتقد است مصاحبه‌ای که اخیرا با پدرش صورت گرفته است غیرحرفه‌ای بوده و چنین حرف‌هایی زده می‌شده است. زیرا فضا را در دهکده ورزشکاران ملتهب کرده است. گفت‌وگوی خبرنگار «شهروند» با الهه احمدی را در ادامه می‌خوانید: بسیاری امیدوار بودند تا نخستین مدال ایران در المپیک توسط یکی از بانوان تیر اندازی کسب شود اما این افتخار کسب نشد. چرا نتوانستید مدال کسب کنید؟
اول از همه باید درک کنیم که ما در چه مکانی حضور داریم؛ این‌جا المپیک است و شرایط سختی بر ورزشکاران حاکم است.قرار نیست طبق پیش‌بینی‌های افراد ما مدال کسب کنیم. کسانی که بالا سری ما هستند و اغلب ورزشکار هم نیستند، نمی‌توانند درک کنند که رقابت در المپیک چه معنایی دارد. جالب این است که قهرمان جهان در رشته ١٠ متر تفنگ بادی نیز نتوانست به فینال صعود کند. همه از او انتظار داشتند تا مدال طلا را کسب کند اما حتی نتوانست به مرحله فینال صعود کند. می‌خواهم بگویم المپیک میدان پیچیده‌ای است که نمی‌توان به هیچ عنوان آن را پیش‌بینی کرد. من تمام تلاشم را کردم اما در دور مقدماتی اوضاع برایم سخت بود و فقط با اختلاف یک تیر نتوانستم به دور نهایی صعود کنم و متاسفانه ششم شدم. کسانی که از من بهتر هم بودند عملکردشان به خوبی من نبود. من به قهرمان المپیک آتن و پکن باختم و چیز خاصی را از دست نداده‌ام.
آیا این عدم موفقیت ربطی به کمبود امکانات ما در کشور داشت؟
ما می‌توانستیم و می‌توانیم بهتر از اینها باشیم. پتانسیل خوبی داریم و امکانات قطعا در عملکرد ما تاثیرگذار بوده است. از لحاظ شرایط و امکانات محیطی و تجهیزات قابل قیاس با حریفانمان نیستیم و آرامشی که آنها در زمان تیراندازی دارند، با ایران قابل مقایسه نیست. الان هم نمی‌توانیم متصور باشیم که کار برای تیراندازی به پایان رسیده است زیرا نجمه خدمتی در تفنگ سه‌وضعیت ٥٠ متر شانس دارد و می‌تواند افتخارآفرین باشد.
شما ٤سال پیش هم ششم المپیک شدید؛ فکر نمی‌کنید عدم پیشرفت در ٤سال کمی به خودتان هم برمی‌گردد؟
قطعا درست است؛ من باید نسبت به ٤سال گذشته پیشرفت می‌کردم اما باید دید که چرا این پیشرفت به وجود نیامده است. واضح و روشن است هر ورزشکاری در کنار تمرینی که انجام می‌دهد، نیاز دارد آرامش ذهنی و فکری خوبی هم داشته باشد تا بتواند پیشرفت کند. اگر من دغدغه‌ای به غیراز قهرمانی نداشتم، می‌توانستم عملکرد خوبی داشته باشم. امکانات من با حریفانم قابل قیاس نیست. من کشور آمریکا را با خودمان مقایسه می‌کنم؛ کشوری که همواره در تیراندازی المپیک مدال کسب کرده و موفق بوده است. امکانات، رفاه، آسایش،ماساژور، بدنساز، روانشناس و ... . بله همه اینها برای یک تیرانداز آمریکایی فراهم است؛ پس نباید خرده بگیریم که چرا بچه‌های ما مدال نمی‌گیرند. ما معلوم نیست مربی‌مان چه کسی است؛ اگر مشخص هم باشد، بنده خدا خود مربی شرایط خوبی ندارد. این موضوعات همواره آسیبی در ورزش ما بوده است.
درباره نجمه خدمتی چطور؟ همین شرایط باعث نتایج ضعیفش شد؟
به نظر من خدمتی عالی کار کرد و فقط به یک نصفه تیر بازی را واگذار کرد و عملکرد خوبی داشت. یکی از دلایل اصلی که باعث عدم موفقیت نجمه خدمتی در المپیک بود، بی‌شک فشار افرادی بود که از او بیش از آن چیزی که بود، انتظار داشتند. خدمتی بعد از شکست با من صحبت کرد و گفت فشاری روی من آورده بودند که باعث شد به مرز سکته برسم و نتوانم به خوبی موضوع را برای خودم حل کنم. خدمتی فقط ٢٠سال دارد و ما نتوانستیم حامی خوبی برای او باشیم. منظور از ما همه مردم و مسئولین است. شکست خدمتی باعث و بانی داشت که همه می‌دانیم چه کسانی بودند. نفر یازدهم المپیک با ٢٠سال سن نتیجه بدی نیست و او از من هم بهتر بوده است.
بعد از شکست و ناکامی در المپیک، اشک‌های شما بازتاب فراوانی در رسانه‌های خارجی داشت.
دوست نداشتم اشک‌هایم بازتاب داشته باشد؛ زیرا آن اشک‌ها از درون من بود. حال خوبی نداشتم و می‌خواستم فقط به حال خود گریه کنم اما این موضوع توسط عکاسان ثبت شد و بسیاری از رسانه‌ها نسبت به آن واکنش داشتند. نمی‌توانستم خودم را کنترل کنم، زیرا فکر می‌کردم تمام زحماتم از بین رفته است. با این حال ناامید نیستم و ادامه می‌دهم. اگر در تیر آخر شانس می‌آوردم، می‌توانستم روی سکو باشم.
بعد از ناکامی و حذف از المپیک پدرتان مصاحبه تندی انجام داد، مبنی بر این‌که حمایت‌های لازم از شما به عمل نیامده است. نظرتان درباره این صحبت‌ها چیست؟
اگر پدرم این حرف‌ها را زده، کار درستی نبوده است. انتشار چنین مصاحبه‌ای در این فضا به هیچ‌وجه به صلاح ورزشکاران و سایر افراد نیست. انتقاد خودم را نسبت به این مصاحبه اعلام می‌کنم. به‌هرحال پدر من ناراحت بوده است و نباید این سوال‌ها را از او می‌پرسیدند؛ زیرا در شرایط خوبی به‌سر نمی‌برده و این حرف‌ها را بیان کرده است. زمان انتشار مصاحبه درست نبود. پدر من مربی تیراندازی است و حق دارد انتقاد کند اما نباید به این شدت ابراز می‌شد.
در این چند‌سال اخیر دوری از فرزندتان قطعا سخت بوده است؛ با این تفاسیر آیا ورزش حرفه‌ای را ادامه خواهید داد؟
قطعا دوری از فرزندم برای من سخت خواهد بود اما نمی‌توانم بگویم خداحافظی می‌کنم یا خیر. زیرا در کوران مسابقات هستم و می‌خواهم به رقابت ادامه دهم. هر المپیک برای هر ورزشکاری کوله‌باری از تجربه به همراه می‌آورد. نمی‌دانم می‌توانم ادامه دهم یا خیر و هنوز چیزی معلوم نیست. باید به ایران برگردم و با نزدیکانم مشورت کنم و بعد تصمیم بگیرم.
هنوز چند بانوی ایرانی شانس کسب مدال دارند؛ به نظر شما نخستین مدال تاریخ بانوان در المپیک کسب می‌شود؟
امیدوارم خانم جام‌بزرگ و نجمه خدمتی موفق باشند. بار سنگینی روی تیراندازی است. این نکته را هم باید بگویم که دهکده بازی‌ها تعریف خاصی ندارد. با این حال تلاش کردیم رقابت کنیم اما شرایط نسبت به گذشته متفاوت بود. امیدوارم بانوان در ادامه کارهای بزرگی انجام دهند.
ارسال نظر
