هجوم دستهجمعی به صفحه شخصی افراد
به نظر میرسد این روزها بهترین راه برای نشان دادن عصبانیت و مخالفت، هجوم دستهجمعی به صفحه شخصی افرادی است که حرف یا عمل آنها چندان به مذاقمان خوش نیامده است. کوچکترین تلنگری کافی است تا روح پر هیجان و گاهی فحاش برخی از کاربران شبکههای اجتماعی ناآرام شده و بار دیگر حضورشان را با کامنتهایشان به اثبات برسانند.
به
نظر میرسد این روزها بهترین راه برای نشان دادن عصبانیت و مخالفت، هجوم
دستهجمعی به صفحه شخصی افرادی است که حرف یا عمل آنها چندان به مذاقمان
خوش نیامده است. کوچکترین تلنگری کافی است تا روح پر هیجان و گاهی فحاش
برخی از کاربران شبکههای اجتماعی ناآرام شده و بار دیگر حضورشان را با
کامنتهایشان به اثبات برسانند.
مهم نیست کاربری که این گونه مخالفتاش را نشان میدهد، پیج اصلی یا تقلبی داشته باشد؛ مهم این است که یک فرد حقیقی پشت آن صفحه حضور دارد و تنها راهی و شاید جایی که برای ابراز عقایدش پیدا کرده است، همین شبکههای مجازی است.
تصور اینکه این افراد عصبانی که عموماً شبها در شبکههای اجتماعی و در صفحات شخصی افراد مشهور فعال هستند، در زندگی واقعی چگونه هستند جالب و حتی گاهی ترسناک است. از منظر برخی جامعهشناسان و اهالی رسانه، این اتفاقاتی که در شبکههای اجتماعی رخ میدهد بازتابی از روحیات و تفرکات جامعهای است که در آن زندگی میکنیم.
بسیاری از ما که در زندگی واقعیمان فرصت یا شهامت ابراز عقیده نداشتهایم؛ اما امروز به برکت حضور فضای مجازی این فرصت را داریم، ولی برخی از ما نمیتوانیم به درستی از آن استفاده کنیم.
نمونه بارز این اتفاق، حمله به پیج لیونل مسی بعد از مشخص شدن قرعه رقابتهای جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ و هم گروه شدن با آرژانتین در این رقابتها بود که صفحه فیسبوک "مسی" مورد هجوم بیش از ۳۰ هزار کامنت توهینآمیز به زبان فارسی قرار گرفت.
یا زمانی که در پی درگذشت مرتضی پاشایی، گروهی از هواداران او برای تسلیت نگفتن هانیه توسلی در اینستاگرام به او اعتراض کردند.
لئوناردو دیکاپریو، کارلوس کیروش، حتی زایتسف (ستاره تیم ملی والیبال ایتالیا) نیز از این توهینها بینصیب نماندهاند.
و حالا جدیدترین هنرنمایی کاربران اینترنتی در ایران یکشنبه شب رقم خورد؛ زمانی که در دیدار نهایی جام ملتهای اروپا، پس از مصدومیت رونالدو توسط «دمیتری پایه»، تعداد چشمگیری از طرفداران این ستاره پرتغالی در اقدامی دسته جمعی به صفحه شخصی این بازیکن فرانسوی در اینستاگرم حمله و انواع توهینها را به زبان فارسی و انگلیسی نثار این بازیکن فرانسوی کردند.
به همین منظور ایسنا در گفتوگو با یک کارشناس رسانه این موضوع را به بحث گذاشته است که چرا جامعه ما گاهی در استفاده از شبکههای مجازی که به عنوان یک رسانه شخصی تعریف میشود، به درستی عمل نمیکند؟
سعید خال، استاد ارتباطات در اینباره گفت: امروز عصر ارتباطات و فضای مجازی است و هر اتفاقی که رخ میدهد، شاهد بازتاب سریع آن در فضای مجازی هستیم؛ فضای مجازی علیرغم تمام فوایدی که دارد، مشکلاتی را نیز به همراه دارد که یکی از آنها آزادی رسانهای است که منجر به هجوم کاربران به صفحات شخصی افراد شده است. معتقدم این موضوع یک واکنش دوسویه است. ما تنها نمیتوانیم به کاربران بگوییم که در صفحات افراد مشهور اظهار نظر نکنند، بلکه باید صبر و آستانه تحمل آن افراد مورد نظر هم بالا برود.
او با بیان اینکه «این یک حالت گذار است که با بالا رفتن سواد رسانهای، خردورزی و آستانه تحمل افراد حل میشود» به بازی فینال جام ملتهای اروپا اشاره و اظهار کرد: به هر حال این بازی یکی از مهمترین اتفاقات ورزش سال گذشته بود و که تنها با گذشته چند دقیقه از خروج رونالدو از زمین، حضور کاربران شبکههای اجتماعی در پیج این بازیکن و «دمیتری پایه» به حداکثر خود رسید. من فکر میکنم این برخورد ناشی از نگاهی است که نسل سوم به فضای مجازی دارد که با گذر زمان حل میشود و فرهنگ حضور در فضای مجازی جا میافتد.
مهم نیست کاربری که این گونه مخالفتاش را نشان میدهد، پیج اصلی یا تقلبی داشته باشد؛ مهم این است که یک فرد حقیقی پشت آن صفحه حضور دارد و تنها راهی و شاید جایی که برای ابراز عقایدش پیدا کرده است، همین شبکههای مجازی است.
تصور اینکه این افراد عصبانی که عموماً شبها در شبکههای اجتماعی و در صفحات شخصی افراد مشهور فعال هستند، در زندگی واقعی چگونه هستند جالب و حتی گاهی ترسناک است. از منظر برخی جامعهشناسان و اهالی رسانه، این اتفاقاتی که در شبکههای اجتماعی رخ میدهد بازتابی از روحیات و تفرکات جامعهای است که در آن زندگی میکنیم.
بسیاری از ما که در زندگی واقعیمان فرصت یا شهامت ابراز عقیده نداشتهایم؛ اما امروز به برکت حضور فضای مجازی این فرصت را داریم، ولی برخی از ما نمیتوانیم به درستی از آن استفاده کنیم.
نمونه بارز این اتفاق، حمله به پیج لیونل مسی بعد از مشخص شدن قرعه رقابتهای جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ و هم گروه شدن با آرژانتین در این رقابتها بود که صفحه فیسبوک "مسی" مورد هجوم بیش از ۳۰ هزار کامنت توهینآمیز به زبان فارسی قرار گرفت.
یا زمانی که در پی درگذشت مرتضی پاشایی، گروهی از هواداران او برای تسلیت نگفتن هانیه توسلی در اینستاگرام به او اعتراض کردند.
لئوناردو دیکاپریو، کارلوس کیروش، حتی زایتسف (ستاره تیم ملی والیبال ایتالیا) نیز از این توهینها بینصیب نماندهاند.
و حالا جدیدترین هنرنمایی کاربران اینترنتی در ایران یکشنبه شب رقم خورد؛ زمانی که در دیدار نهایی جام ملتهای اروپا، پس از مصدومیت رونالدو توسط «دمیتری پایه»، تعداد چشمگیری از طرفداران این ستاره پرتغالی در اقدامی دسته جمعی به صفحه شخصی این بازیکن فرانسوی در اینستاگرم حمله و انواع توهینها را به زبان فارسی و انگلیسی نثار این بازیکن فرانسوی کردند.
به همین منظور ایسنا در گفتوگو با یک کارشناس رسانه این موضوع را به بحث گذاشته است که چرا جامعه ما گاهی در استفاده از شبکههای مجازی که به عنوان یک رسانه شخصی تعریف میشود، به درستی عمل نمیکند؟
سعید خال، استاد ارتباطات در اینباره گفت: امروز عصر ارتباطات و فضای مجازی است و هر اتفاقی که رخ میدهد، شاهد بازتاب سریع آن در فضای مجازی هستیم؛ فضای مجازی علیرغم تمام فوایدی که دارد، مشکلاتی را نیز به همراه دارد که یکی از آنها آزادی رسانهای است که منجر به هجوم کاربران به صفحات شخصی افراد شده است. معتقدم این موضوع یک واکنش دوسویه است. ما تنها نمیتوانیم به کاربران بگوییم که در صفحات افراد مشهور اظهار نظر نکنند، بلکه باید صبر و آستانه تحمل آن افراد مورد نظر هم بالا برود.
او با بیان اینکه «این یک حالت گذار است که با بالا رفتن سواد رسانهای، خردورزی و آستانه تحمل افراد حل میشود» به بازی فینال جام ملتهای اروپا اشاره و اظهار کرد: به هر حال این بازی یکی از مهمترین اتفاقات ورزش سال گذشته بود و که تنها با گذشته چند دقیقه از خروج رونالدو از زمین، حضور کاربران شبکههای اجتماعی در پیج این بازیکن و «دمیتری پایه» به حداکثر خود رسید. من فکر میکنم این برخورد ناشی از نگاهی است که نسل سوم به فضای مجازی دارد که با گذر زمان حل میشود و فرهنگ حضور در فضای مجازی جا میافتد.
منبع: ایسنا
ارسال نظر