چرا اشک‌های رونالدو مهم است؟

 شب گذشته وقتی در میانه یک بازی نه چندان جذاب،‌ کریس رونالدو ستاره محبوب تیم پرتغال هم با خطا زمین خورد و مجبور شد از بازی بیرون برود، میلیون‌ها تماشاگر بازی به بیرون رفتن او از زمین واکنش نشان دادند.

وقتی رونالدو که از درد و ناراحتی اینکه نمی‌تواند بازی را ادامه دهد زیر گریه زد، هشتگ اشک‌های رونالدو و مصدومیت رونالدو در توییتر محبوب چرا اشک‌های رونالدو مهم است؟شد. خیلی‌ها شروع کردند به تصویرسازی از رونالدو در حال زمین خوردن،‌ رونالدوی زمین‌خورده،‌ رونالدوی در حال بیرون رفتن از زمین و بعد رونالدوی با زانوی بسته‌شده که روی نیمکت هم آرام و قرار نداشت.

چرا رونالدو اینقدر مهم است؟ صفحه رسمی رونالدو در توییتر بیش از 44 میلیون دنبال‌کننده دارد و صفحه رسمی اش در اینستاگرام را هم بیشتر از 67 میلیون نفر دنبال می‌کنند. او که از سال 2001 تا امروز برای تیم ملی پرتغال در رده‌های سنی مختلف بازی کرده، اولین جام رسمی‌اش را در 2003 بعد از برد تیم پرتغال برابر قزاقستان به دست آورد، در یورو 2004 گل‌های مهمی برای پرتغال زد و در جام جهانی 2006 دومین بازیکن پرگل جام بود. کریس برای اولین بار در 2007 در یک بازی دوستانه مقابل برزیل بازوبند کاپیتانی تیم ملی را به بازو بست و به درخواست کارلوس سیلوا فوتبالیست فقید و رییس فدارسیون فوتبال پرتغال که دو روز قبل از این زمان فوت کرده بود، پیراهن شماره هفت را پوشید.

جام جهانی 2010 شکستی برای پرتغال و رونالدو با هم بود. در تمام مراحل تا قبل از حذف پرتغال از جام،‌ رونالدو تنها یک گل به ثمر رساند؛ اولین گل ملی بعد از 16 ماه، آن هم به کره شمالی! در یورو 2012 اوضاع بهتر بود و او توانست این بار هم هفت گل بزند. اولین هت‌تریک بین‌المللی‌اش در بازی با ایرلند شمالی در 2013 بود و جام جهانی 2014 فرصت هشت گل را به او داد.

رونالدو سال‌هاست که تنها ستاره تیم ملی پرتغال است و به همین دلیل است که او را در هر موفقیت یا شکستی که تیم ملی پرتغال به دست می‌آورد مسئول می‌دانند. همچنین کوچک‌ترین آسیب‌دیدگی‌اش می‌تواند به سرعت به مساله‌ای ملی تبدیل شود. ‌او یک بار در این مورد گفته بود: «اگرما دو یا سه کریس رونالدو داشتیم،‌ من بیشتر احساس راحتی می‌کردم اما این طور نیست». او امسال بالاخره توانست رکورد بازی‌های ملی پرتغال را که قبلا با 127 بازی در  اختیار لوییز فیگو بود،‌ بشکند.

رونالدو بر خلاف عده‌ای از ستاره‌های فوتبال معاصر، یک زندگی معمولی داشته است و خیلی‌ها فکر می‌کنند یکی از دلایل محبوبیت او دقیقا در همین است. پدرش یک معتاد به الکل بود که وقتی رونالدو 20 ساله شد به دلیل بیماری ناشی از اعتیادش درگذشت. با این حال خود رونالدو می‌گوید که هرگز الکل مصرف نمی‌کند. او که عضو کلیسای روم است‌ علاوه بر اینکه از مصرف الکل پرهیز می‌کند،‌ به صورت مرتب خون اهدا می‌کند و تنها به همین دلیل است که بر خلاف سایر همکاران و هم‌نسلانش از خالکوبی پرهیز دارد.

او 11 سال پیش یک بار به اتهام تجاوز به زنی در یک هتل در انگلستان بازداشت شد ‌اما پلیس اسکاتلندیارد به دلیل نبود مدارک کافی در مورد شکایت علیه این فوتبالیست مشهور، او را آزاد کرد و اتهام‌ها را پس گرفت. رونالدو در این مورد در بیانیه‌ای اعلام کرد: «من همواره با قاطعیت بر بیگناهی خودم در مورد انجام هر عمل خلافی تاکید کرده‌ام و خوشحالم که این ماجرا تمام شد. حالا می‌توانم تمام تمرکزم را روی بازی برای منچستر یونایتد بگذارم».

پسر رونالدو در 2010 در آمریکا به دنیا آمد؛ جایی که او با مزاحمت کمتری از طرف مطبوعات زرد ورزشی توانست هویت مادر فرزندش را پنهان کند. او در سال 2010 با یک مدل انگلیسی رابطه داشت،‌ بعد از آن همراه یک مدل روسی چند بار دیده شد و حتی به یکی از برنامه‌های تبلیغاتی برند معروف «آرمانی» هم رفت. سال قبل وقتی از دوست‌دختر روسش جدا شد،‌ گفت: «من در فوتبال دوستان زیادی ندارم. همین طور آدم‌های زیادی اطرافم نیستند که به آنها اعتماد داشته باشم. من بیشتر وقت‌ها تنها هستم و به همین دلیل خودم را آدمی منزوی می‌دانم».

بعد از اینکه در سونامی و زلزله سال 2004،‌ رسانه‌ها گزارش دادند که یک پسربچه 7 ساله به نام مارتین بعد از اینکه 19 روز در جایی گیر افتاده بود و خانواده‌اش را از دست داده بود،‌پیدا شده است و تصاویر تلویونی او را در لباس شماره 7 تیم ملی پرتغال نشان دادند، رونالدو تصمیم گرفت که به دیدن مناطق بلازده برود تا بتواند با جلب توجه جهانی به این منطقه به جمع‌آوری پول برای بازسازی منطقه کمک کند. در 2009، ‌مبلغ 100 هزار پوند به یک بیمارستان داد تا مرکزی برای بیماران مبتلا به سرطان پستان تاسیس شود. در 2012 کفش طلایش را که یک سال قبل هدیه گرفته بود، به قیمت 1.5 میلیون یورو فروخت تا پول آن را برای ساخت مدرسه در نوار غزه بپردازد. در پایان همین سال به تیم «11 نفر برای سلامتی» فیفا پیوست تا برای کمک به کودکان در مقابل اعتیاد،‌ اچ‌آی‌وی و مالاریا پول و کمک‌های جهانی جمع کند. در 2013 به بنیاد خیریه جهانی «نجات کودکان» پیوست تا علیه گرسنگی و سوءاستفاده از کودکان گام بردارد. در 2014 عضو تیم منتخب فیفا موسوم به «11 نفر علیه ابولا» شد و با نیمار،‌ گرت بیل،‌ ژاوی و دیدیه دروگبا، در همکاری با کنفدراسیون فوتبال آفریقا با برنامه‌ریزی از پیش انجام‌شده 11 پیام را تبلیغ کردند تا به جمع‌آوری پول برای مقابله با ابولا و یافتن راهی برای درمان آن بپردازند.

او که در 2015 عنوان خیّرترین ورزشکار جهان را گرفت در 2016 تمام جایزه 600 هزار یورویی‌اش را که برای قهرمانی تیم باشگاهی‌اش یعنی رئال مادرید  در جام یوفا گرفته بود به خیریه بخشید.

تنها رابطه با مدل‌ها نیست که رونالدو را به دنیای صنعت لباس کشانده است. او خودش هم به عنوان مدل و هم به عنوان مالک یک برند، در این صنعت فعالیت دارد. اسم برندش را CR7 گذاشته است که از حروف اول اسمش و شماره پیرهن ورزشی‌اش می‌آید. او بوتیک‌هایی در ایسلند و مادرید دارد و در حوزه طراحی لباس،‌ سلامت و تناسب اندام،‌ مدل مو،‌ عطر،‌ محصولات زیبایی،‌ مجله‌های مد و آب گرم کار می‌کند.

خطا کردن روی آدمی که 67 میلیون دنبال‌کننده در اینستاگرام دارد، کار راحتی نیست، آن هم در بازی مهمی مثل فینال جام ملت‌های اروپا. این را دیشب،‌ دیمیتری پایت فرانسوی با تمام وجود درک کرد. بعد از اینکه خطای او اشک رونالدو را در آورد و او را مجبور کرد که از بازی بیرون برود،  هزاران کاربر در فضای مجازی علیهش توییت کردند یا به صفحه اینستاگرامش هجوم بدند. هواداران ایرانی همیشه در صحنه هم البته طبق معمول از قافله عقب نماندند و تا صبح صفحه اینستاگرام پایت را با الفاظ رکیک خود مزین کردند!

به گزارش ایسنا، اشک‌های رونالدو دیشب دستمایه حرف و شوخی خیلی‌ها هم شد. بعضی کاربران توییتر بعد از پیروزی پرتغال در جام ابراز خوشحالی کردند که اشک‌های رونالدو قطع شده است،‌ بعضی‌های دیگر نوشتند که اگر پرتغال برنده یوروی امسال نمی‌شد رونالدو تا سال بعد گریه می‌کرد، خیلی‌ها از جمله تعدادی از چهره‌های مشهور دنیا هم در همان زمان مصدوم شدن رونالدو،‌ در توییتر او را دلداری دادند.

به هر حال،‌ وقتی ستاره‌ای این همه عاشق و دلباخته و هوادار داشته باشد،‌ این حاشیه‌ها در موردش عجیب نیست!‌